Aγώνας ενάντια στο ξεπούλημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου

Μαζικός ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στο ξεπούλημα του Ταχ. Ταμιευτηρίου – πραγματικό πέρασμα των τραπεζών στο δημόσιο

Κάτω η κυβέρνηση, τα μνημόνια και οι νόμοι της!

Έξω από τη φυλακή του κέρδους, του χρέους και της Ε.Ε. – αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης!

Η τρικομματική χούντα με το νέο (τρίτο στη σειρά) Μνημόνιο που ψήφισε στη Βουλή συνεχίζει την επίθεση σε όλο το λαό με κάθε τρόπο. Με πρόσχημα τη δήθεν χρεοκοπία πριν από κάθε νέο πακέτο μέτρων, οι μόνοι που σώζονται πραγματικά είναι οι τραπεζίτες ντόπιοι και διεθνείς. Τα λεφτά της δόσης πάνε στο μεγαλύτερο μέρος τους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, δίνοντας χέρι βοηθείας σε αυτούς που τόσα χρόνια έβγαλαν κέρδη με τη σέσουλα. Και δεν τους φτάνει αυτό. Μετά το σκανδαλώδες δώρο στον Σάλλα, με το χάρισμα της Αγροτικής Τράπεζας, σειρά έχει και το ξεπούλημα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που ήταν το «φιλέτο» του κλάδου.

Τα περί βιωσιμότητας του Τ.Τ. -όπως, άλλωστε, και των ΔΕΚΟ- τα εφευρίσκουν οι ίδιοι ανάλογα με το κατά πώς τους βολεύει, μαγειρεύοντας τα στατιστικά στοιχεία. Με τον ίδιο τρόπο που κάθε μήνα «χρεοκοπούμε» αν δεν πάρουμε τη δόση, που αν βγούμε από την ΕΕ και την Ευρωζώνη θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, που για το χρέος φταίνε οι εργαζόμενοι που είναι «τεμπέληδες» και υψηλόμισθοι, έτσι βαφτίζουν σήμερα μη βιώσιμο το ΤΤ για να ξεμπερδέψουν μαζί του κι αύριο τον ΟΣΕ ή τη ΔΕΠΑ, για να τα πουλήσουν.

Όποια λύση κι αν επιλέξουν για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο η κυβέρνηση και οι τροϊκανοί το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο: μια δημόσια τράπεζα που είχε ένα συμβολικό ρόλο με τις αποταμιεύσεις χιλιάδων εργαζομένων θα θυσιαστεί για να μπαλώσουν τρύπες άλλων, ενώ για τους εργαζόμενους το νέο καθεστώς θα σημάνει εντελώς διαφορετική κατάσταση με χειρότερες εργασιακές σχέσεις, σίγουρες απολύσεις, ατομικές συμβάσεις εργασίας κ.λπ.

Επιλογή της τρόικας και της κυβέρνησης για να σωθεί το τραπεζικό σύστημα και να επανέλθει η κερδοφορία του είναι η συνολική αναδιάρθρωσή του, μέσω της ανακεφαλαιοποίησης και των συγχωνεύσεων-εξαγορών. Όποιος, επομένως, προκρίνει ως λύση για τους εργαζόμενους την ανακεφαλαιοποίηση, αποδέχεται τα μνημόνια, το κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων, τις δανειακές συμβάσεις και όλα τα αντεργατικά μέτρα που τη συνοδεύουν και, επιπλέον, σπέρνει ψεύδη και δημιουργεί αυταπάτες. Γιατί και οι τράπεζες που πήραν τα δις της ανακεφαλαιοποίησης δεν επιφύλαξαν καμιά ευνοϊκή μεταχείριση για τους εργαζόμενους. Αντιθέτως, προχώρησαν σε μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις, διάλυση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενώ είναι πολύ πιθανές οι απολύσεις (Αγροτική – Πειραιώς – Γενική, Εθνική – Eurobank). Άλλωστε, είναι γνωστό πια ότι ανάμεσα στους όρους της ανακεφαλαιοποίησης από την τρόικα υπάρχει και το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων των τραπεζοϋπαλλήλων.

ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΣΦΑΓΗ – ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ!

Αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και τις τράπεζες, αφορά όλη την κοινωνία.. Δυόμιση χρόνια μας λένε «μνημόνιο ή χάος». Μας εκβιάζουν και μας τρομοκρατούν. Κι αντί να σωνόμαστε βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά στο «βούρκο» των μνημονίων. Τώρα πρέπει να μπει ένα τέλος: Δεν θα κάνουμε τις ζωές μας θυσία στο όνομα των δόσεων που οι ίδιοι ομολογούν ότι δίνονται κυρίως για τη στήριξη του τραπεζικού κεφαλαίου και για την πληρωμή των τοκογλύφων. Το τραπεζικό σύστημα πρέπει να περάσει στο δημόσιο χωρίς καμιά αποζημίωση στους τραπεζίτες, και να λειτουργεί με εργατικό έλεγχο προς όφελος του λαού.

Στη πιο βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου και όλου του πολιτικού συστήματος, δεν υπάρχουν περιθώρια για απόσπαση μιας εξαίρεσης, ανατροπή ενός μόνο μέτρου, σωτηρία ενός κλάδου μόνο. Ο αγώνας των συναδέλφων μας στην Αγροτική τον Αύγουστο που πάλεψαν μόνοι τους, η μεγαλειώδης 9μηνη απεργία των χαλυβουργών, ο δυναμικός αγώνας που δίνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ, όσο μαχητικοί κι αν είναι, δείχνουν ότι δεν μπορεί να υπάρξει νίκη για έναν μόνο κλάδο. Σκοπός τους είναι να σαρώσουν τα πάντα, κανείς κλάδος να μην εξαιρεθεί. Ενδιάμεση λύση δεν υπάρχει, μικροβελτιώσεις δεν επιδέχεται ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός, με τους όρους που επιβάλλουν αυτοί δεν υπάρχει περιθώριο για ζωή με αξιοπρέπεια.

Μόνη λύση είναι ο πανεργατικός-παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. με επιθετικό πλαίσιο πάλης και μαχητικές μορφές αγώνα των τραπεζοϋπαλλήλων από κοινού με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα καταστρεφόμενα μεσαία στρώματα. Με στόχο την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, της κυβέρνησης αλλά και κάθε άλλης κυβέρνησης του κοινωνικού πολέμου. Η διαμόρφωση ενός νέου πολιτικού εργατικού κινήματος εξέγερσης που θα γκρεμίσει και θα στείλει στον αγύριστο την Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., την κυβέρνηση και τα συνεταιράκια της. Που θα επιβάλει τη διαγραφή του χρέους, που δεν δημιούργησαν οι εργαζόμενοι αλλά καλούνται να το πληρώσουν. Που θα ζητήσει την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε., ως απαραίτητο όρο για να υπάρξει κάποιο φιλεργατικό μέτρο. Που θα στηρίζεται στην πιο πλατιά δημοκρατία των αγώνων, των γενικών συνελεύσεων και του συντονισμού όλων των αγωνιζόμενων κλάδων, που δεν θα έχει λογική διαχείρισης της ήττας αλλά θα παλεύει με γνώμονα την ανατροπή, την νίκη, την απελευθέρωσή μας. Θα αντλεί δύναμη από τον διακλαδικό συντονισμό, τις αποφασιστικές μορφές πάλης, τη δημιουργία νέων οργάνων του εργατικού και λαϊκού κινήματος που θα συγκροτούν μια σύγχρονη «Βουλή» των από κάτω ενάντια στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να μας φέρει κατακτήσεις υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου, άμεση αναδιανομή του πλούτου, με πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις, μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά για όλους.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

Βασική μας επιδίωξη είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών, όχι η βελτίωση της κερδοφορίας των καπιταλιστών. Το πλούτο τον παράγουμε οι εργαζόμενοι με τη δουλειά μας, αλλά τον καρπώνονται λίγοι. Αν υπολογίσουμε τα κέρδη που συσσωρεύει το κεφάλαιο από την εκμετάλλευσή μας, τα χρήματα που ξοδεύονται για όπλα και πολεμικούς εξοπλισμούς, τα τρις που τζογάρονται σε χρηματιστήρια και CDC, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει πιο ρεαλιστικό πράγμα στον κόσμο από την δυνατότητα να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να δουλεύουμε πολύ λιγότερες ώρες και να μην υπάρχουν άνεργοι, να έχουμε δημόσια παιδεία και υγεία, να ζούμε σε ανθρώπινες πόλεις και περιβάλλον.

Πιστεύουμε ότι απέναντι στη συντηρητική αντεπανάσταση που προσπαθεί με μια τεράστια ιδεολογική επίθεση να μας πείσει ότι οι λαοί είναι ανίκανοι να ρυθμίζουν τις τύχες τους, ότι οι τύχες των κοινωνιών πρέπει να αποφασίζονται στα γραφεία της αστικής τάξης και των υπηρετών της, ο κόσμος της δουλειάς μπορεί να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να απαλλάξει την κοινωνία από την εξουσία του κέρδους και της εκμετάλλευσης, να ανοίξει δρόμο για τη χειραφέτηση και την ευημερία της ανθρωπότητας.

Απέναντι σε αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι πρόοδος και ανάπτυξη σημαίνει οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, να αντιτάξουμε ένα άλλο κοινωνικό σύστημα όπου κέντρο θα είναι ο άνθρωπος και οι ανάγκες του.

Το μέλλον μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η βαρβαρότητα που μας ετοιμάζουν. Ο δικός μας δρόμος είναι ο δρόμος της επανάστασης και της εργατικής εξουσίας, ο δρόμος της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ – ΝΑΡ, Οργάνωση Τραπεζών – ΔΕΚΟ

Δεκέμβρης 2012