Μόνη απάντηση, η αποδέσμευση από την Ε.Ε.

Άρθρο του Δημήτρη Δεσύλλα * στην "Εφημερίδα των Συντακτών", δημοσιεύθηκε 11/4/2019

Η Ε.Ε. έχει αντιλαϊκό παρελθόν, εφιαλτικό παρόν, δυσοίωνο μέλλον!

Τριάντα οκτώ χρόνια ένταξης και παραμονής της Ελλάδας στην καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική ολοκλήρωση της ΕΟΚ-Ε.Ε., οφείλουμε απολογισμό και σύγκριση ανάμεσα στο τι έταξαν η Ν.Δ., ο Καραμανλής και οι αριστεροί ευρωλάγνοι (π.χ. Λ. Κύρκος) και στο τι έγινε στην πράξη:

1. Αντί για «προστασία των εθνικών μας συνόρων που γίνονται αυτόματα και σύνορα της Ε.Ε. με την Τουρκία», αυτά έγιναν «σουρωτήρι» για τις προκλητικές παραβιάσεις των στρατοκρατών του Ερντογάν και απροσπέλαστος φράχτης-θαλασσοπνίχτης για τους κατατρεγμένους πρόσφυγες και μετανάστες (με τη ρατσιστική συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας και την Ευρωχωροφυλακή της Frontex).
2. Αντί για «δίκαιη λύση του Κυπριακού από την Ε.Ε.», παρά την ένταξη και της Κύπρου στην Ε.Ε., τα ιμπεριαλιστικά-διχοτομικά σχέδια «τύπου Ανάν» διαδέχονται το ένα το άλλο, με πρόσθετο «έπαθλο» την αρπαγή και διανομή του ενεργειακού πλούτου της Κύπρου.
3. Αντί για «εμβάθυνση της δημοκρατίας και των δημοκρατικών θεσμών» ήρθαν οι ευρωτρομονόμοι, το ηλεκτρονικό ευρωφακέλωμα, ο ευρωστρατός και η ρατσιστική «Ε.Ε.-φρούριο», τα μνημόνια διαρκείας (έως το 2060) και τα αιματοβαμμένα «πρωτογενή πλεονάσματα», η επιτροπεία-ευρωκηδεμονία και η πλήρης καταπάτηση και διακωμώδηση της λαϊκής κυριαρχίας. Ο «αναμορφωτής» της Ε.Ε. Μακρόν κατέβασε στον δρόμο τον στρατό, ενάντια στη μαχητική κοινωνική εξέγερση των «κίτρινων γιλέκων»!
4. Αντί για «ανάπτυξη της χώρας, μέσω των τριών Ταμείων της Ε.Ε.», ήρθαν η «φάπα» του ΦΠΑ (που έφτασε 24%), η καπιταλιστική αναδιάρθρωση με καταστροφή-συρρίκνωση βασικών βιομηχανικών κλάδων (π.χ. χαλυβουργία, κλωστοϋφαντουργία, ζαχαρουργία) και η ενίσχυση άλλων κλάδων του πολυεθνικού κεφαλαίου, με ξεπούλημα του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, των ναυπηγείων, τρένων, λιμανιών, αεροδρομίων, όλου του δημόσιου πλούτου επί 99 χρόνια. Ξεπούλημα που γίνεται μέσω του κακόφημου «υπερταμείου» κυβέρνησης-Ε.Ε., για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι-δανειστές για το ληστρικό δημόσιο χρέος. Χρέος που από 20% του ΑΕΠ το 1981 (χρονιά ένταξης στην ΕΟΚ), έχει φτάσει τώρα στο 180% του ΑΕΠ και όσο το πληρώνουμε τόσο αυτό μεγαλώνει!
5. Αντί για «προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος με την αυστηρή –δήθεν– νομοθεσία της Ε.Ε.», ήρθαν οι «τρελές» αγελάδες, τα κοτόπουλα με διοξίνη, τα μεταλλαγμένα και τα νοθευμένα τρόφιμα. Με αποκορύφωμα την πρόσφατη προκλητική απόφαση της Ε.Ε. που επιτρέπει την ελεύθερη κυκλοφορία μέχρι το 2023 της καρκινογόνου ουσίας γλυφοσάτης του ζιζανιοκτόνου Roundup, της πολυεθνικής Monsanto (που εξαγοράστηκε από τη γερμανική Bayer με 66 δισ. δολάρια).
6. Αντί να «κατακτήσουμε τη μεγάλη αγορά της ΕΟΚ-Ε.Ε. με τα αγροτικά μας προϊόντα», η χώρα μας μετατράπηκε από εξαγωγέα (πριν από την ένταξη το 1981) σε εισαγωγέα αγροτικών προϊόντων. Με το αγροτικό εμπορικό έλλειμμα να φτάνει τα 3,5-4 δισ. ευρώ τον χρόνο, ξεπερνώντας κατά πολύ το σύνολο των «αγροτικών» επιδοτήσεων της Ε.Ε. (2,5 δισ. ευρώ τον χρόνο). Επιδοτήσεις που κατά 80% πάνε στους βιομηχάνους και στους μεγαλοαγρότες και μαζί με το «Μητρώο Αγροτών» αποτελούν μηχανισμό επιτάχυνσης της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης και του ξεκληρίσματος όλης της φτωχολογιάς του χωριού (εργατοαγροτών και αγροτοεργατών).
7. Αντί για «εξίσωση προς τα πάνω μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δικαιωμάτων», η εξίσωση γίνεται συνεχώς προς τα κάτω: Οι γερμανικοί μισθοί γίνονται ελληνικοί. Οι ελληνικοί μισθοί γίνονται βουλγαρικοί και ρουμανικοί, ενώ η μερική-ελαστική απασχόληση γενικεύεται, με στόχο το βάθεμα της εκμετάλλευσης και την ανάκαμψη-ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η Ε.Ε. σε βαθιά δομική κρίση

Αποδείχθηκε περίτρανα ότι η Ε.Ε. των 17 εκατ. ανέργων και των 115 εκατ. φτωχών (23%) έγινε οριστικά μια μεγάλη φυλακή, ένα σύγχρονο «Νταχάου» και «θάλαμος αερίων» για κάθε ανάσα εργαζομένου, ελπίδα νεολαίου, προοπτική κοινωνικής χειραφέτησης. Δεν διορθώνεται, δεν εκσυγχρονίζεται, δεν μεταρρυθμίζεται.

Δεν μπορεί να γίνει «πιο ισότιμη, πιο δίκαιη, πιο δημοκρατική» (Γ. Βαρουφάκης). Η παταγώδης χρεοκοπία της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ και των αριστερών συνοδοιπόρων του «Ναι στην Ε.Ε. – Οχι στο μνημόνιο» και «καμία θυσία για το ευρώ, πρώτα ο λαός και μετά το ευρώ» έφερε μνημόνιο ώς το 2060. Δεν μπορεί να επαναληφθεί ως φάρσα! Η Ε.Ε. μόνον ανατρέπεται και διαλύεται με την αντιΕ.Ε. διεθνιστική, αντικαπιταλιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών και των εργαζομένων.

Η διεθνιστική ρήξη-αποδέσμευση από την Ε.Ε. είναι όρος για την επιβίωση και
την κοινωνική πρόοδο του λαού μας

Η πολιτική πάλη για άμεση αντικαπιταλιστική –διεθνιστική– αποδέσμευση (έξοδο) από την Ε.Ε. είναι η δική μας «εθνική» ταξική συμβολή στο διεθνιστικό καθήκον για τη διάλυση της Ε.Ε. και την οικοδόμηση άλλης, εργατικής σοσιαλιστικής διεθνοποίησης, με σύγχρονη κομμουνιστική προοπτική στην περιοχή μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Είναι ανεπίτρεπτο η πάλη αυτή να υποβιβάζεται στον «κατώτερο κοινό παρονομαστή» της πάλης «εναντίον της Ε.Ε. και της πολιτικής της» για λόγους δήθεν «πλατύτερων» εκλογικών συμμαχιών, όπως κάνουν στην πράξη η ΛΑ.Ε. και άλλες δυνάμεις της Αριστεράς. Δεν μπορεί να ακυρώνεται στην πράξη, δηλαδή να παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες μιας ακαθόριστης «λαϊκής εξουσίας» χωρίς επανάσταση, όπως κάνει το ΚΚΕ, που αρνείται τους άμεσους ανατρεπτικούς πολιτικούς στόχους και την κοινή δράση γι’ αυτούς.

Η διεθνιστική ρήξη-αποδέσμευση από την Ε.Ε. είναι όρος για την επιβίωση και την κοινωνική πρόοδο του λαού μας. Είναι βασικός πολιτικός στόχος-κρίκος ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης των εργαζομένων, καθώς και δρόμος προσέγγισης της επανάστασης. Είναι η μόνη αποτελεσματική απάντηση-φραγμός στο επικίνδυνο ακροδεξιό-εθνικιστικό-φασιστικό ρεύμα του «ευρωσκεπτικισμού». Που ντύθηκε την προβιά ενός κάλπικου «αντισυστημισμού», ενσωματώνει, διαστρέφει και αχρηστεύει τις εργατικές και λαϊκές διαθέσεις απέναντι στη βάρβαρη πολιτική της Ε.Ε.

Το ΝΑΡ και η Νεολαία για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, όλες οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, θεωρούμε τη μάχη των ευρωεκλογών τμήμα της στρατηγικής μάχης για τη συγκρότηση ενός ρωμαλέου, ταξικά ανασυγκροτημένου, εργατικού λαϊκού κινήματος και μιας ισχυρής και μετωπικής, διεθνιστικής και αντι-Ε.Ε., αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής-σύγχρονα κομμουνιστικής Αριστεράς. Για να προσανατολιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια, ανατρεπτικά-αριστερά-αντιΕ.Ε.- αντικυβερνητικά και όχι δεξιά και ακροδεξιά. Για ν’ ανοίξει ο δρόμος της επαναστατικής ανατροπής και της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.

*Μέλος της Π.Ε. του ΝΑΡ και του ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ