ΔΕΘ: Με αγώνες ταξικούς να «τελειώνουμε» με μνημόνια και κυβερνήσεις τους

Σύγκρουση με το μαύρο μέτωπο εκμετάλλευσης, εθνικισμού και πολέμου, που φέτος φέρει και τη σφραγίδα των ΗΠΑ και του νέου «Πιουριφόι» Πάιατ

Στην επιθετική στήριξη της μνημονιακής στρατηγικής προχωρά η κυβέρνηση μετά τις 20 Αυγούστου, προσπαθώντας να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων – αν και είναι αλήθεια ότι ο αρχικός σχεδιασμός για φιέστες σε Πνύκα, Καστελόριζο και ΔΕΘ επανεξετάζεται, καθώς μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές το κλίμα βαραίνει επικίνδυνα γι’ αυτήν. Το σίγουρο είναι ότι ο Τσίπρας θα κάνει προεκλογικού τύπου εμφανίσεις, με βασικό σταθμό τη ΔΕΘ, για να διαφημίσει τη λεγόμενη «καθαρή έξοδο» και το δήθεν τέλος των μνημονίων. Στο προπαγανδιστικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αναγκαίο κακό τα μνημόνια για να πετύχει η χώρα τη δημοσιονομική προσαρμογή. Σε αυτό δεν καταγγέλονται ούτε τα μνημόνια, ούτε η καπιταλιστική κρίση, αλλά οι «παθογένειες» και η διαφθορά των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Για την επόμενη ημέρα, η κυβέρνηση τάζει μέτρα υπέρ της κοινωνίας πάντα στον βαθμό που επιτρέπουν τα μνημονιακά πλαίσια και προοδευτική συνταγματική αναθεώρηση. Παράλληλα, θα υπογραμμίζει ότι λύνει το Μακεδονικό με έναν ειρηνικό συμβιβασμό, μέσα από την πρόσδεση στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και εξασφαλίζει αν όχι την εξαίρεση από έναν κόσμο αστάθειας, τουλάχιστον τη συμμαχία με τους ισχυρούς. Ουσιαστικά, επιδιώκεται η λαϊκή συναίνεση στην αστική στρατηγική και η παραίτηση από τον αγώνα για μια καλύτερη ζωή, που υποτίθεται θα έρθει όχι από ένα κίνημα που συγκρούεται, αλλά από τα παζάρια της κυβέρνησης.

Τα δήθεν φιλολαϊκά μέτρα εντοπίζονται καταρχήν στο θέατρο για τις συντάξεις που θα καταλήξει, όπως άλλωστε όλες οι διαπραγματεύσεις των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και των προκατόχων τους, στην αποδοχή των απαιτήσεων ΕΕ και ΔΝΤ. Ήδη, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, ξεκίνησε τη διαδικασία του προϋπολογισμού του 2019 με δεδομένη την περικοπή των συντάξεων, ενώ οι δανειστές δεν δείχνουν να τη συζητάνε. Αυτό που σχεδιάζει η κυβέρνηση να εμφανίσει σαν κατόρθωμα δεν είναι παρά η επανάληψη του εφάπαξ επιδόματος, τα Χριστούγεννα, από το υπερπλεόνασμα που και φέτος η είσπραξή του έχει σχεδιαστεί να αποδώσει περισσότερο από το 3,5%. Όλα κρίνονται στις φορολογικές εισπράξεις αυτών των ημερών που οι μισθωτοί καλούνται να ξηλωθούν για την πρώτη δόση, ενώ ακολουθούν τα νομικά πρόσωπα.

Παράλληλα, η υπουργός Εργασίας βομβαρδίζει με διαρροές ότι στις 21 Αυγούστου θα καλέσει τους «κοινωνικούς εταίρους» να συζητήσουν «επαναφορά των συμβάσεων». Πρόκειται για θεμέλιο μύθο της κυβερνητικής προπαγάνδας, αλλά το αφήγημα της Αχτσιόγλου είναι σκόπιμα ασαφές. Στην πράξη, είναι υποθηκεύμενο εξαρχής από την προϋπόθεση συνυπογραφής της σύμβασης από εργοδοτική οργάνωση με το 51% του κλάδου, κάτι που εύκολα αποφεύγεται. Αλλά και παραπέρα, μπορεί η κυριακάτικη αργία να ξανακερδηθεί με μια νέα σύμβαση; Ο υποκατώτος μισθός των 410 ευρώ στη νεολαία κάτω των 25 ετών μπορεί να καταργηθεί;

Η ιστορία μοιάζει να μένει σε κάποιες αυξήσεις με το σταγονόμετρο τύπου Πορτογαλίας και στην αναζήτηση ρόλων των περίφημων «εταίρων», με τις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να είναι δεμένες στην «αντι-κοινωνική συμμαχία» με τις εργοδοτικές οργανώσεις. Η πραγματικότητα όμως στις εργασιακές σχέσεις είναι ότι κάθε θέση εργασίας με πλήρη απασχόληση και αποδοχές που χάνεται από απόλυση, συνταξιοδότηση, εθελούσια έξοδο, αναπληρώνεται από μια κακοπληρωμένη θέση ελαστικής απασχόλησης. Γι’ αυτό το 2017 οι ασφαλισμένοι με αποδοχές κάτω από 600 ευρώ ήταν 34% (31,6% το 2014) τριπλάσιοι δηλαδή από το 13,9%. Την ίδια στιγμή 220.000 παίρνουν «μισθό» κάτω από 250 ευρώ και το όριο της φτώχειας, τέσσερις φορές περισσότεροι από ότι το 2009. Γι’ αυτούς δεν έχει έξοδο στις 21 Αυγούστου, ούτε και προβλέπουν κάτι οι διαβουλεύσεις της Αχτσιόγλου – ενώ «κεκτημένου» έχουν πια η πλήρης ασυδοσία των εργοδοτών με τη στήριξη της δικαστικής εξουσίας, τη διάλυση της εργατικής νομοθεσίας και την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών.

Όσο για την περίφημη συνταγματική αναθεώρηση, εκτός από μέτρα θωράκισης του πολιτικού συστήματος, θα αξιοποιηθεί για το στήσιμο του νέου δικομματισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ, καθώς εξετάζεται η συναινετική προσθήκη στα προς αναθεώρηση άρθρα των σχέσεων κράτους-Εκκλησίας και τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Η αυτοδυναμία και η δυνατότητα να περάσει ή να μπλοκαριστεί, ανάλογα με τον νικητή, μια καρικατούρα χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας επιδιώκεται να αξιοποιηθεί για να κάνει πιο πειστική τη λογική της χαμένης ψήφου.

Όσον αφορά στις ΗΠΑ, ως τιμώμενη χώρα στη ΔΕΘ θα κάνουν επίδειξη δύναμης με πρωταγωνιστή το «δραστήριο πρέσβη» Τζέφρι Πάιατ και πιθανά τον αντιπρόεδρο Πενς. Οι εκπρόσωποί τους τονίζουν ότι έχουν δεμένη στο άρμα τους την Ελλάδα και τα Βαλκάνια, στέλνοντας μήνυμα ότι ειδικά στα θέματα ενέργειας και δρόμων του εμπορίου δεν σηκώνουν μοιρασιές. Η μηχανή του πολέμου θα υπερασπιστεί τα κέρδη των αμερικανικών πολυεθνικών. Εφεδρεία αυτής της γραμμής είναι το «κόμμα του πολέμου» που στήνει η εθνικιστική υστερία, το οποίο θα εμφανιστεί ξανά στη ΔΕΘ με συναυλία της Ορχήστρας Μ. Θεοδωράκης τη μέρα των εγκαινίων και της λαϊκής διαμαρτυρίας σε μια προσπάθεια δημαγωγικής καπηλείας. Επιδιώκεται έτσι μαζικοποίηση των «μακεδονομάχων» που αποσυσπειρώθηκαν λόγω του αποκρουστικού προσώπου των φασιστικών ομάδων, αλλά και του απαγορευτικού σε «φίλους» του ΝΑΤΟ κ.ά. μετά τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών.

Απέναντι σε όλα αυτά, η συγκέντρωση στην Καμάρα, την οποία καλούν την ώρα των εγκαινίων της ΔΕΘ πρωτοβάθμια σωματεία, καθώς και εκατοντάδες συνδικαλιστές και αγωνιστές του λαϊκού κινήματος με κείμενο υπογραφών, είναι ένα σημαντικό βήμα στην προσπάθεια να βγουν στο προσκήνιο οι εργαζόμενοι, οι αγώνες και οι αγωνίες τους. Για ένα εργατικό κίνημα που θα βάλει τέλος στα μνημόνια με το ξήλωμά τους, που απέναντι στη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ-ΝΑΤΟ θα πει το «όχι» που ενώνει, του εργατικού διεθνισμού και της κοινής πάλης των λαών για την ειρήνη, κόντρα στο εθνικισμό που καλεί σε πόλεμο και εμφύλιο διχασμό των φτωχών μέσα σε κάθε χώρα.

Γιώργος Κρεασίδης, εφημερίδα ΠΡΙΝ, 29/7/2018