Για τις κατασχέσεις, τους πλειστηριασμούς και το λεγόμενο «κόκκινο» ιδιωτικό χρέος

Το παρακάτω σημείωμα αποτελεί συνέχεια των δύο προηγούμενων σημειωμάτων του 2013 της Επιτροπής για θέματα πόλης-χώρου-περιβάλλοντος για το θέμα του δικαιώματος στην κατοικία και για τους πλειστηριασμούς και του σημειώματος του Δεκέμβρη του 2015 για το νέο καθεστώς των πλειστηριασμών με το νόμο 4346/2015 και τις επιπτώσεις του.

Την τρέχουσα περίοδο οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που έχουν στόχο τη συγκέντρωση του πλούτου σε όλο και λιγότερους καπιταλιστές, εξελίσσονται και με ηλεκτρονικές κατασχέσεις χρημάτων από λογαριασμούς, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακίνητης περιουσίας από εφορίες, τράπεζες, δήμους, ασφαλιστικά ταμεία και οργανισμούς με αιτία τις ανεξόφλητες οφειλές των χρεωμένων στο όνομα του «μεγάλου κόκκινου ιδιωτικού χρέους». Η υφαρπαγή της δημόσιας περιουσίας βαδίζει παράλληλα με την υφαρπαγή της ιδιωτικής και η ιδιοκατοίκηση των λαϊκών στρωμάτων έχει μπει στο στόχαστρο από την Ε.Ε., το ΔΝΤ και τα «επενδυτικά κεφάλαια» (funds) που καραδοκούν να οικειοποιηθούν μικρή και μεγάλη ακίνητη περιουσία. Η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προωθεί αυτή την επιχείρηση με σκληρά μέτρα και επικοινωνιακή προσπάθεια.

Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι οι κατεξοχήν θιγμένοι από την επίθεση των κατασχέσεων και πλειστηριασμών, επίθεση που αμφισβητεί ευθέως το δικαίωμα της στέγασης της λαϊκής οικογένειας, μιας και το σπίτι είναι το τελευταίο αποκούμπι της. Το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς στη χώρα μας, που ξεκίνησε δειλά το 2013 με αποκλεισμούς ειρηνοδικείων και είχε πετύχει τη ματαίωση αρκετών, συγκέντρωσε πολύμορφες δυνάμεις με διαφορετικές οπτικές. Αντιμετωπίστηκε με αποδοχή από την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά δεν πήρε μέχρι πρόσφατα ιδιαίτερα μαζικά χαρακτηριστικά. Οι κινητοποιήσεις του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης απέδειξαν ότι μπορεί να αποκτήσει μαζικότητα, μαχητικότητα, εργατικό, αντιΕΕ, αντικυβερνητικό προσανατολισμό και να φέρει αποτελέσματα που δίνουν αυτοπεποίθηση συνολικά στο κίνημα. Η προστασία και η υπεράσπιση μιας κατοικίας από τα νύχια των τραπεζιτών είναι μια συμβολή στην ανατροπή των σχεδιασμών του συστήματος και της αίσθησης της παντοδυναμίας και του μονόδρομου που θέλουν να επιβάλλουν.

Με αυτό το σημείωμα θέλουμε να συμβάλλουμε στον εξοπλισμό μας για να δώσουμε τις μάχες του επόμενου διαστήματος.

Για τον όρο και τη σύνθεση του «κόκκινου χρέους»

Στην τρέχουσα περίοδο εμφανίζεται όλο και πιο συχνά ο όρος «Κόκκινο ιδιωτικό χρέος» που περιλαμβάνει όχι γενικά τα χρέη που υπάρχουν από δάνεια μέσω τραπεζών, τους φόρους που έχουν καταλογιστεί σε βάρος φυσικών προσώπων, ή επιχειρήσεων, χρωστούμενες εισφορές ασφαλιστικών ταμείων, ή απλήρωτους λογαριασμούς ρεύματος και νερού. Αλλά, όλα αυτά τα παραπάνω όταν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα, δηλαδή έχει καθυστερήσει η πληρωμή τους την ημερομηνία που είχε καθοριστεί, χρέη τα οποία μάλιστα στη συνέχεια επιβαρύνονται με πανωτόκια. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τα δάνεια από τράπεζες θεωρούνται κόκκινα όταν έχουν περάσει 3 μήνες να αποπληρωθεί ποσό μιας δόσης. Δεν υπολογίζονται στο κόκκινο ιδιωτικό χρέος τα δάνεια για τα οποία έχει γίνει ρύθμιση και πλέον οι δόσεις τους πληρώνονται κανονικά. Περιλαμβάνει μη εξυπηρετούμενες οφειλές φυσικών προσώπων, ελεύθερων επαγγελματιών, αγροτών, μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους καπιταλιστικών επιχειρήσεων, κ.α.  προς: Τράπεζες για στεγαστικά, επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια καθώς και πιστωτικές κάρτες, -Εφορία,  -Ασφαλιστικά Ταμεία, -ΔΕΗ , - ΕΥΔΑΠ, -Δήμους, κ.α..

Γίνεται λοιπόν φανερό ότι μιλάμε για ένα γενικό όρο που με αταξικό τρόπο τσουβαλιάζει ενιαία και για όλα τα είδη τα απλήρωτα από τους καπιταλιστές δάνεια, φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, απλήρωτους λογαριασμούς κοινωνικών αγαθών με τα ληξιπρόθεσμα χρέη της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Δίνουμε ορισμένα νέα στοιχεία για τον εξοπλισμό μας στη μάχη ενάντια στο βραχνά του χρέους για τα λαϊκά στρώματα και τις κατασχέσεις, πλειστηριασμούς σε βάρος τους για μη εξυπηρετούμενες οφειλές, μέτρα που θα πολλαπλασιαστούν την επόμενη περίοδο με βάση την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που αποτελεί συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων.

Η μάχη των λαϊκών στρωμάτων ενάντια σε κατασχέσεις-πλειστηριασμούς

Η παραπέρα όξυνση της κρίσης εκφράζεται από την αύξηση του «Κόκκινου ιδιωτικού χρέους» και η όξυνση των ταξικών αντιθέσεων από τον αυξανόμενο ποσοστό συμμετοχής εργατικών στρωμάτων, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών σε αυτό.

Γενικά, σαν αποτέλεσμα της κρίσης από το 2008 και μετά, το ποσό του συνολικού κόκκινου ιδιωτικού χρέους έχει αυξηθεί. Σαν αξία το μεγαλύτερο ποσοστό του «κόκκινου ιδιωτικού χρέους» προς τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία, οργανισμούς ηλεκτρικού ρεύματος και νερού προέρχεται από τους οφειλέτες της αστικής τάξης. Σαν αριθμός όμως οφειλετών το μεγαλύτερο ποσοστό προέρχεται από τους μισθωτούς και συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους και τα μεσαία στρώματα, απόρροια των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων (μειώσεις μισθών, ανεργία, καθυστερήσεις καταβολής δεδουλευμένων, δυσβάσταχτη φορολογία, κ.α.).

Φυσικά υπάρχει διαφορά στις αιτίες δημιουργίας των χρεών από την κάθε πλευρά, αλλά και στον τρόπο αντιμετώπισής της κάθε πλευράς από τράπεζες, κράτος, ταμεία και οργανισμούς.


Τα κόκκινα χρέη της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων προέρχονται κυρίως από δάνεια για λόγους κάλυψης στοιχειωδών αναγκών διαβίωσης (στεγαστικά ή καταναλωτικά) και τη σημερινή αδυναμία τους να αποπληρώσουν αυτά τα δάνεια, καθώς και τους υπέρμετρους φόρους, τους λογαριασμούς για ρεύμα και νερό. Παράλληλα τα χρέη αυξάνονται συνεχώς από τους τόκους υπερημερίας. Για τους αυτοαπασχολούμενους εκτός των παραπάνω προέρχονται από  τις ασφαλιστικές εισφορές της αυτασφάλισης τους και από τραπεζικό δανεισμό που γινόταν με επιχειρηματικά δάνεια.

Στα λαϊκά στρώματα δεν υπάρχουν ευνοϊκές ρυθμίσεις, εκπτώσεις ή παραγραφές από την εφορία. Η ΔΕΗ κάνει ορισμένες ρυθμίσεις αλλά προϋποθέτει τη μεταβίβαση του μετρητή στο όνομα του οφειλέτη και απαιτούνται αρκετά έξοδα. Για τις κόκκινες οφειλές προς τράπεζες οι ρυθμίσεις γίνονται με πολύ μεγάλη δυσκολία και αφορούν μεγαλύτερη διάρκεια αποπληρωμής με μείωση του ποσού της δόσης, αλλά όχι του συνολικού χρέους. Όσο για τη λεγόμενη νομική προστασία ισχύει μόνο για όσους έχουν τις προϋποθέσεις για προσφυγή (πολύ χαμηλό εισόδημα, χαμηλής αξίας κατοικία και χαμηλή συνολική περιουσία κ.α.), για τους οποίους υπάρχει μόνο η προσωρινή εκδίκαση, που συνήθως δίνει δυνατότητα χαμηλότερων δόσεων μέχρι την οριστική εκδίκαση μετά από χρόνια που πιθανά επιφέρει κάποιο κούρεμα του χρέους. Ο τρόπος διακανονισμού του ύψους των δόσεων και το ύψος του κουρέματος είναι στην απόλυτη ευχέρεια των τραπεζών.

Αντίθετα το κομμάτι των ευνοημένων από όλες τις κυβερνήσεις καπιταλιστών, δανείζονταν και συνεχίζει να δανείζεται με πολύ χαμηλά ή και μηδενικά επιτόκια (μαζί με τις δωρεάν επιδοτήσεις) και συνήθως δεν τα αποπληρώνει. Από το κράτος έχουν ευνοϊκότερη φορολογική κλίμακα και τιμές ηλεκτρικού ρεύματος. Στην περίοδο της κρίσης, καταστρέφονται τμήματα του κεφαλαίου και αντίστοιχα καταρρέουν οικονομικά διάφορες επιχειρήσεις συσσωρεύοντας απλήρωτες οφειλές προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες, τους οργανισμούς, μαζί με τις απλήρωτους μισθούς των εργαζόμενων τους. Τα χρέη προς το κράτος διακανονίζονται ή και παραγράφονται (βιομήχανοι, εκδότες, καναλάρχες, εφοπλιστές, Μέγαρο Μουσικής, κλπ), ανάλογα με τις διαπλοκές του χρηματιστικού κεφαλαίου με τα άλλα τμήματά του και τις πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων με τις ακολουθούμενες συμμαχίες τους. 

Ενδεικτικό των διαφορών αντιμετώπισης είναι ότι και τώρα η αστική τάξη (επιχειρηματικά δάνεια)  δανείζονται με 1,5%, παραγράφονται χρέη τους, (πχ τα 500 εκ € του Μαρινόπουλου που παίρνει και νέα χρηματοδότηση 55 εκ), ενώ την ίδια ώρα ακόμα και για τα δάνεια των λαϊκών στρωμάτων που είναι κυρίως τα στεγαστικά και καταναλωτικά οι υποτιθέμενες ευνοϊκές ρυθμίσεις γίνονται με επιτόκια 4,77 για στεγαστικά και 10% για καταναλωτικά!

Βρισκόμαστε μπροστά σε νέα εξέλιξη σε σχέση με την προηγούμενη περίοδο, στην κατάσταση του «χρεωμένου» προστίθενται καθημερινά και μεγαλύτερος αριθμός νοικοκυριών και στα χρέη προς τις τράπεζες εκατοντάδων χιλιάδων φτωχών και φτωχοποιημένων ανθρώπων προστίθενται με ταχύτητα νέα χρέη προς το κράτος και τις επιχειρήσεις παροχής βασικών αγαθών (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ κλπ), ενώ η νομοθετική κατασταλτική λειτουργία αναγκαστικής είσπραξής τους εκσυγχρονίζεται με ηλεκτρονικές κατασχέσεις από λογαριασμούς χρημάτων, δρομολόγηση κατασχέσεων ακινήτων, πλειστηριασμούς και σχεδιασμό για έναρξη ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Αυτή η νέα κατάσταση απαιτεί και νέο προσανατολισμό στην παρέμβαση της οργάνωσης, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του εργατικού και λαϊκού κινήματος για την υπεράσπιση της ζωής της πλειοψηφίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων από το βάθεμα της εξαθλίωσης. Τα στοιχεία της τελευταίας περιόδου είναι αποκαλυπτικά. Παραθέτουμε κατηγοριοποιημένα τα ληξιπρόθεσμα χρέη για να διαμορφώσουμε μια πιο αναλυτική εικόνα:

Ληξιπρόθεσμα χρέη προς Τράπεζες

Οι ίδιες οι τράπεζες την περίοδο της κρίσης βρίσκονται με τεράστια ανοίγματα, αποτέλεσμα της πιστωτικής πολιτικής τους με το άνοιγμα τους να έχει ξεπεράσει τα όρια κινδύνου χρεωκοπίας τους.  Σημαντικό παράγοντα για τη διαμόρφωση των ανοιγμάτων αποτελεί η έκθεση τους σε δάνεια που έχουν καταστεί «κόκκινα». Στα δισεκατομμύρια κόκκινα χρέη προς τις τράπεζες, τα απλήρωτα δάνεια των καπιταλιστών αποτελούν τη μερίδα του λέοντος. Αυτές τις τρύπες καλύπτουν και οι οικονομικές ενισχύσεις των τραπεζών από τα κρατικά δάνεια οι οποίες μετακυλίονται μέσω του μηχανισμού των κρατικών δανείων στο λαό. Η ίδια πολιτική που ακολουθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ακολουθείται και τώρα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα προβληματικά δάνεια -«κόκκινα» και «επίφοβα»- έφθασαν τα 108 δισ. € το 2015, με ετήσια άνοδο κατά 9 δισ. €. Ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς το σύνολο των ανοιγμάτων αυξήθηκε και διαμορφώθηκε στο 44,2% το 2015 έναντι 39,9% το 2014. Τα επιχειρηματικά δάνεια σε καθυστέρηση (που περιλαμβάνουν φτωχοποιημένους, μικρούς, μεσαίους, αλλά και μεγάλους επιχειρηματίες) διαμορφώθηκαν  στο 43,8% το 2015 έναντι 39,8% το 2014. Σύμφωνα με τα στοιχεία των τραπεζών 1,9 εκατομμύρια έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές από καταναλωτικά δάνεια και κάρτες, ύψους 15 δισ. €,  420.000 έχουν «κόκκινα» στεγαστικά δάνεια ύψους 26 δισ. € και 305.000 επαγγελματίες και πολύ μικρές επιχειρήσεις έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια 15 δισ. €.

Ο δανεισμός των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων, αθροίζει «κόκκινα» δάνεια ύψους 45 δισ. €. Για τη συντριπτική πλειονότητα των ελληνικών νοικοκυριών, δηλαδή περί τις 350.000, από το σύνολο των 420.000 που έχουν «κόκκινα» δάνεια, η οφειλή από στεγαστικά δάνεια είναι από 10.000 έως 100.000 €. Για τα καταναλωτικά δάνεια το 1,7 εκατομμύριο των οφειλετών από το 1,9 που έχουν μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυτής της κατηγορίας, χρωστάει υπόλοιπο έως 20.000. Σε ό,τι αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες από τους 305.000 με ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τις τράπεζες, οι 220.000 δεν οφείλουν πάνω από 50.000.

Οι δυσκολίες στην κατάσταση της εργατικής τάξης από την επίδραση της κρίσης και τις επιπτώσεις των μνημονιακών πολιτικών  καταγράφονται στην εξέλιξη των καθυστερήσεων εξυπηρέτησης των στεγαστικών δανείων. Το 2007 μόνο το 3,6% του συνόλου των στεγαστικών δανείων ήταν σε καθυστέρηση, το 2008 το 4,6%, το 2013 το 26,1%, 2014 το 28,6%, 2015 35,6% και το 2016 οδεύει προς το 41%. Στοιχεία που αποδομούν τη συστημική προπαγάνδα περί ανεύθυνων που δεν  πρόσεχαν και δανείζονταν ασύστολα χωρίς να κάνουν καλό προγραμματισμό. Για τα καταναλωτικά διαμορφώθηκε στο 54,7% το 2015 έναντι 51,2% το 2014.

Η τάση αυτή συνεχίζεται και το 2016. Στο πρώτο τρίμηνο του 2016 ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων προς το σύνολο αυξήθηκε στο 45,1%, για το στεγαστικό χαρτοφυλάκιο στο 42%, για το καταναλωτικό χαρτοφυλάκιο στο 55,2%, ενώ για το επιχειρηματικό χαρτοφυλάκιο στο 44,6%».

Ληξιπρόθεσμα χρέη προς εφορία

Απέναντι στο Δημόσιο, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές φτάνουν τα 90 δισ. €. Από την ανάλυση των οφειλών προς το Δημόσιο προκύπτει ότι η συντριπτική πλειονότητα των φορολογουμένων, περί τα 4,2 εκατομμύρια κυρίως φυσικά πρόσωπα και επαγγελματίες οφείλουν ποσά έως 20.000 €
Γεγονός που μαρτυρά τα αδιέξοδα και την αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να ανταπεξέλθουν στη βαριά φορολογία. Η εφορία δρομολογεί κατασχέσεις, αλλά και πλειστηριασμούς για την είσπραξη των καταλογισμένων οφειλών και των τόκων υπερημερίας, χωρίς καμιά νομική ασπίδα προστασίας των θιγόμενων. Από μεριάς εφορίας οι κατασχέσεις τον Ιούλιο έφτασαν σε 774.282, ενώ οι οφειλέτες επί των οποίων μπορούν να ληφθούν μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης έφτασαν στο 1.573.858 από 1.492.088 τον Ιούνιο.

Την ίδια ώρα 1.500 μεγαλοφειλέτες (κάθε οφειλή πάνω από 500 εκ €) χρωστούν στην εφορία πάνω από 13,1 δισεκατομμύρια €, και για τους περισσότερους από αυτούς γίνονται ρυθμίσεις και μεγάλα ποσά παραγράφονται. Σε ελάχιστους προβαίνουν σε αναγκαστική εκτέλεση.

Ληξιπρόθεσμα προς οργανισμούς (ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ)

Η δυσκολία πληρωμής ακόμα και του ηλεκτρικού ρεύματος καταγράφεται στα στοιχεία που δίνει η ΔΕΗ. Υπάρχουν πάνω από 350.000 παροχές για τις οποίες έχει γίνει αίτηση για ρύθμιση των χρωστούμενων. Ενώ, 1.628.000 προφανώς στην πλειοψηφία τους νοικοκυριά έχουν απλήρωτους λογαριασμούς μέχρι 1000 €. Οι απλήρωτοι λογαριασμοί αυξήθηκαν κατά 400 εκατ. € φθάνοντας συνολικά στα 2,7 δισ. €. Και εδώ το ποσό που αντιστοιχεί στους καπιταλιστές φαίνεται ότι έχει τη μερίδα του λέοντος, αφού στους πελάτες της ψηλής τάσης (βιομηχανίες) αντιστοιχούν τα 1,9 δισ.

Ληξιπρόθεσμα προς ασφαλιστικά ταμεία

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουλίου 2016 το σύνολο των ληξιπρόθεσμων χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία είναι 16,6 δις και αφορά 314.800 οφειλέτες (επιχειρήσεις, εργοδότες, και αυτασφαλιζόμενους). Οι οφειλές αυξάνονται ραγδαία, αλλά και σε αυτό τον τομέα μεγάλο μέρος τους αφορά χρέη μεγαλοοφειλετών και μάλιστα κατά 80% προ κρίσης (2010). Αφορά 60.307 οφειλέτες που έχουν οφειλή από 50.000 € - 100.000 € (περίπου 25% του συνόλου). Μεγάλο μέρος του υπολοίπου οφειλών αφορά λίγους μεγαλοοφειλέτες (1.087 οφειλέτες που συγκεντρώνουν το 23% του υπόλοιπου οφειλών). Είναι επιχειρήσεις που παρακρατούσαν και δεν απέδιδαν τις εισφορές των εργαζόμενων τους στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ο αριθμός όμως των οφειλετών αυξάνεται τα χρόνια της κρίσης και αφορά κυρίως δεκάδες χιλιάδες αγρότες και αυτοαπασχολούμενους που δεν μπορούν να πληρώνουν ούτε τις ασφαλιστικές τους εισφορές, μένοντας ταυτόχρονα ανασφάλιστοι.

Ληξιπρόθεσμα προς τους δήμους

Το νομοθετικό πλαίσιο δίνει δυνατότητα και σε δήμους να προχωρούν σε πλειστηριασμούς για ληξιπρόθεσμες οφειλές από ΤΑΠ, πρόστιμα στάθμευσης κλπ. ακόμη και για μικρά ποσά και αρκετοί δήμοι δεν διστάζουν να κάνουν πλειστηριασμούς. Χαρακτηριστικά ο δήμος Αθηναίων δίνει το στοιχείο ότι 1.150.000 άτομα έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές στο δήμο συνολικού ύψους 330 εκ. €, και για αυτές έχει νομικό δικαίωμα να προχωρά σε πλειστηριασμούς ακόμα και πρώτης κατοικίας, αν υπερβαίνουν τα 500 €. Και πράγματι έχει προχωρήσει σε πλειστηριασμό κατοικίας για χρέος 600 €.

Συνολικό «κόκκινο ιδιωτικό χρέος»

«Κόκκινα δάνεια στις τράπεζες και ληξιπρόθεσμες οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία αθροίζουν πλέον ένα ασύλληπτα υψηλό και διαρκώς διογκούμενο ποσό που φτάνει τα 190 δισεκατομμύρια € και έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 100% του φετινού ΑΕΠ της χώρας. Αν μάλιστα συνυπολογιστούν τα 25 δισ. € των επισφαλών τραπεζικών δανείων (NPE’s) αλλά και τα περίπου 2,5 έως 2,9 δισ. € που φτάνουν πλέον οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί μόνο προς τη ΔΕΗ, σχηματίζεται ένα βουνό απλήρωτου χρέους άνω των 217 δισ. € που αντιστοιχεί στο 116% του ΑΕΠ…».

Απέναντι λοιπόν στο συνολικό ιδιωτικό χρέος εμείς διακρίνουμε τις αιτίες δημιουργίας του και διαχωρίζουμε τα χρέη των καπιταλιστών από τα χρέη της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Απαιτούμε να πληρώσει το κεφάλαιο και δεν αποδεχόμαστε καμιά παραγραφή, τα δανεικά και αγύριστα των θαλασσοδανείων, τις απαλλαγές.

Η τακτική του συστήματος το επόμενο διάστημα

Οι Τράπεζες  μπαίνουν σε έναν αγώνα δρόμου για την «εξυγίανση των χαρτοφυλακίων τους» με τη συνδρομή της κυβέρνησης και των οικονομικών ενισχύσεων από το κράτος που μετακυλίεται στο δημόσιο χρέος. Σε αυτό εντάσσεται και η επικείμενη κατάθεση  νόμου για τα κόκκινα επιχειρηματικά δάνεια, όπου και θα ξεκαθαριστούν τζάκια και θα καούν ορισμένα κομμάτια του κεφαλαίου.

Πλευρά αυτής της πολιτικής είναι η πώληση κόκκινων δανείων, αλλά και εξυπηρετούμενων σε funds. Ήδη δραστηριοποιούνται και έχουν αγοράσει κόκκινα δάνεια εταιρείες όπως  ΚΚR, ACTUA, κλπ.

Όπως και οι προτάσεις που έχουν διατυπωθεί από τραπεζίτες για διατήρηση της στέγης από τον οφειλέτη με μια μορφή leasing, αφενός μεν γιατί όπως και οι ίδιοι ομολογούν «οι πλειστηριασμοί κατοικιών οδηγούν σε σοβαρά δυσμενέστερη θέση όλα τα μέρη (ιδιοκτήτες και τράπεζα)» καθώς  δεν συμφέρει αυτή τη στιγμή τις τράπεζες να βρεθούν με μια πληθώρα ακινήτων μειωμένης εμπορικής αξίας αλλά τις συμφέρει να εισπράττουν ότι περισσότερο μπορούν από τη δανειακή τους εκμετάλλευση, και αφετέρου διότι οι μαζικοί πλειστηριασμοί (5000 έτοιμοι φάκελοι από τους οποίους οι 2000 για άμεση εκτέλεση) μπορούν να αποτελέσουν φυτίλι κοινωνικής έκρηξης.

Αναμένουν, επίσης, την τελευταία νομοθετική ρύθμιση που επεξεργάζονται κυβέρνηση και τεχνικά κλιμάκια της τετράδας των δανειστών για την ολοκλήρωση του νομικού πλαισίου προστασίας τους από τον κίνδυνο ενός κραχ: το νόμο για τον «μηχανισμό εξωδικαστικού διακανονισμού οφειλών».

Για επικοινωνιακούς και λόγους τακτικής οι τράπεζες ακολουθούν μία διπλή τακτική. Εκτός από πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών προχωρούν αυτή την περίοδο και σε πλειστηριασμούς υποθηκευμένων ακινήτων για οφειλές από επιχειρηματικό δανεισμό, μεγάλων οφειλετών που διαθέτουν συνήθως και  ακίνητα – φιλέτα.

Οι τράπεζες δεν έχουν περάσει στη φάση των μαζικών πλειστηριασμών κατοικιών παρά μόνο σε εξειδικευμένες περιπτώσεις. Όμως το προσεχές διάστημα θα εμφανιστούν δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμοί. Στο ειρηνοδικείο Αθήνας μέχρι και την 28/2/2016 εκδικάστηκαν 40.000 διαταγές πληρωμής η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων θα αρχίσει να εκτελείται  (θα προχωρήσει η διαδικασία του πλειστηριασμού) από 1/1/2017.
Είναι προφανές ότι η κινηματική μάχη για την αποτροπή των πλειστηριασμών και την προστασία της λαϊκής κατοικίας είναι μπροστά μας.
Στην ιστοσελίδα https://deltio.tnomik.gr/ υπάρχει η ηλεκτρονική αναγγελία των πλειστηριασμών που στο συν/νο αρχείο φαίνεται το είδος του πλειστηριασμού.

Παράλληλα επεξεργάζονται τη διαδικασία ενεργοποίησης ηλεκτρονικών πλειστηριασμών η εφαρμογή της οποίας θα απαιτήσει και αναπροσαρμογή της κινηματικής απάντησης καθώς το πεδίο αντιπαράθεσης θα μεταφερθεί από τα ειρηνοδικεία στη μάχη για τη ματαίωση-ακύρωση των εξώσεων.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποφασισμένη να εφαρμόσει με ακρίβεια και υπερβάλλοντα ζήλο τις δεσμεύσεις που υπέγραψε με το 3ο μνημόνιο:

  • Καθιστά υπεύθυνη την πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού που χειμάζεται για τα «χρέη» που δημιουργεί.
  • Ολοκληρώνει το νομικό οπλοστάσιο, για να προωθήσει αυτή την πολιτική με εργαλεία:
    • Τον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας των Τραπεζών για τη διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών οφειλών. Ο κώδικας παρουσιάζεται από την κυβέρνηση σαν ευνοϊκότερος για τον δανειολήπτη βασικά γιατί τροποποιεί τους χρόνους συνεργασιμότητας των οφειλετών. Από την εφαρμογή του Κώδικα εξαιρούνται όσοι έχουν προσφύγει στο ν. Κατσέλη καθώς και όσοι τους έχουν καταγγελθεί  ήδη οι συμβάσεις (μη εξυπηρετούμενα τουλάχιστον 2 χρόνια από το 2015 και πριν για τα οποία είτε έχει ξεκινήσει η διαδικασία εκπλειστηριασμού είτε θα πουληθούν άμεσα). Το κύριο πρόβλημα με τον Κώδικα είναι ότι δεν προβλέπει καμία κύρωση σε περίπτωση μη σωστής εφαρμογής του από την Τράπεζα. Αυτό θα εξελιχθεί σε σοβαρότερο ζήτημα όταν θα αναλάβουν οι εταιρείεςδιαχείρισης δανείων.
    • Τον διορισμό των ειδικά εκπαιδευμένων δικαστών που θα στελεχώσουν τα ειδικά δικαστήρια για την εκδίκαση υποθέσεων αφερεγγυότητας των νοικοκυριών, για τη μείωση του αριθμού των αιτήσεων που εκκρεμούν βάσει του νόμου «Κατσέλη» (3869/2010) και εμποδίζουν τις τράπεζες.
    • Τις πρώτες άδειες σε εταιρείες διαχείρισης δανείων που αναμένεται να χορηγηθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου και πλέον νομότυπα θα αγοράζουν τα δάνεια από τις τράπεζες. Στις εταιρείες διαχείρισης δανείων θα πουληθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, αλλά και τα εξυπηρετούμενα  όπως απαιτούν οι δανειστές και χωρίς να εξαιρούνται τα στεγαστικά ακόμη και πρώτης κατοικίας.
    • Νόμο που θα έρθει για ψήφιση σε ενάμιση μήνα και θα αφορά αφενός το μηχανισμό «εξωδικαστικής ρύθμισης» των οφειλών όλων των επιχειρήσεων (εταιρικών και προσωπικών)  προς τις τράπεζες, τα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία και αφετέρου αλλαγές στον πτωχευτικό κώδικα με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών πτώχευσης.

Παράλληλα:

  • Εντείνει τις εκβιαστικές πρακτικές είσπραξης αυξάνοντας σε εκατοντάδες χιλιάδες τον αριθμό των ηλεκτρονικών κατασχέσεων από λογαριασμούς ( στοιχεία για 700.000 κατασχέσεις μέχρι σήμερα). Η ΓΓΔΕ, που βρίσκεται πλέον στον πλήρη έλεγχο των δυναστών – δανειστών, ζήτησε από τις συστημικές τράπεζες να αυξήσουν το όριο των καθημερινών ηλεκτρονικών κατασχέσεων εκτινάζοντάς τις στις 10.000 καθημερινά (7.200 για τη ΓΓΔΕ , δηλ την τρύπα του χρέους, και 2.400 για το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών/ΚΕΑΟ – ΙΚΑ).
  • Ενεργοποιεί τους μηχανισμούς είσπραξης οφειλών όπως το ΚΕΑΟ για οφειλές στα ταμεία ( αυτή την περίοδο στο ΚΕΑΟ βρίσκονται ενταγμένοι 50.299 ασφαλισμένοι του ΟΓΑ, 1925 του ΕΤΑΑ κυρίως μηχανικοί και οι ασφαλισμένοι με χρέη στον ΟΑΕΕ από 5000 – 15000 € και από 40.000 και άνω) και εκπαιδεύει στελέχη του κρατικού μηχανισμού για τη δημιουργία νέων, όπως στο Γερμανικό κρατίδιο της Βαυαρίας βάσει διμερούς συμφωνίας.
  • Απειλεί με ένταση των πλειστηριασμών ακινήτων μέχρι το τέλος του 2016 για τη «διασφάλιση των συμφερόντων του δημοσίου», δηλαδή για να περάσει τις εξετάσεις της 2ης αξιολόγησης από την τετράδα των τοκογλύφων δανειστών.
  • Ενεργοποιεί την καταστολή και την ποινικοποίηση απέναντι στα κινήματα ανυπακοής και αλληλεγγύης στους πληττόμενους (ΜΑΤ σε πλειστηριασμούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ποινές σε διωκόμενους για τα διόδια).

Προσπαθεί και γι αυτά τα ζητήματα να διαμορφώσει το προφίλ μιας κυβέρνησης «αναγκαστικά μνημονιακής» (θεωρία ΤΙΝΑ) αλλά «κοινωνικά ευαίσθητης» που στέκεται «αλληλέγγυα» στους πιο αδύναμους (ακραία φτώχεια). Προχωρά μέσω χρηματοδότησης με 15 εκατ € από το ΕΣΠΑ στη δημιουργία 30 Κέντρων για την «εξυπηρέτηση των αδύναμων οφειλετών». Για τη φτώχεια που πρέπει να αποδεχτούμε, καταφύγιο θα είναι τα Κέντρα Κοινότητας και τα προγράμματα διαχείρισής της (δομές σίτισης και βασικών αγαθών, κοινωνικά φαρμακεία, κα),  Για την ανεργία που πρέπει να αποδεχτούμε, καταφύγιο θα είναι τα 8μηνα και οι επισφαλείς θέσεις στον ιδιωτικό τομέα που θα χρηματοδοτούνται με τα ίδια τα χρήματα των εργαζομένων. Για τα χρέη που πρέπει να αποδεχτούμε, καταφύγιο θα είναι τα ΚΕΟ (Κέντρα Εξυπηρέτησης Οφειλετών) και οι διάφορες ρυθμίσεις σε δόσεις που κι αυτές είναι υπό τον όρο της ανταπόκρισης στα τρέχοντα χαράτσια της εφορίας, στις τρέχουσες αυξημένες εισφορές στα ταμεία, στους τρέχοντες λογαριασμούς προς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, κλπ. Ρυθμίσεις που θα πέφτουν, γιατί οι εργαζόμενοι θα αδυνατούν να ανταποκριθούν στα τρέχοντα, αλλά και στα νέα που σκοπεύουν να φέρουν.

Στόχοι των εφαρμοζόμενων πολιτικών - επιπτώσεις

Με εργαλείο τη διαχείριση των «κόκκινων δανείων»:

  • ολοκληρώνεται το πλαίσιο για την αναδιάταξη του τραπεζικού συστήματος με  την εξαγορά των εξυγιασμένων πλέον ελληνικών τραπεζών από διεθνείς κολοσσούς,
  • δημιουργείται μια «νέα αγορά», όπως την αποκαλούν, με ισχυρή κερδοφορία από την διαχείριση μεγάλων πακέτων δανείων που θα πουλήσουν οι τράπεζες καθώς και των υποθηκών που τα συνοδεύουν, κυρίως ακίνητα. Είναι σίγουρο ότι η λαϊκή περιουσία κινδυνεύει  με δήμευση, αφού οι ισχυροί με τα μεγάλα χρέη έχουν πάντα τις διεξόδους τους,
  • επιδιώκεται η αναδιάρθρωση της δομής της ελληνικής οικονομίας, με το κλείσιμο χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την κατάργηση ουσιαστικά του ελεύθερου επαγγέλματος, την εξαφάνιση της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά και την πλήρη αποδυνάμωση ολόκληρων κλάδων που δεν κρίνονται «βιώσιμοι και ανταγωνιστικοί». Το αποτέλεσμα θα είναι η όξυνση της ανεργίας και η  δημιουργία νέου κύματος φτωχοποίησης.

Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστούν σαν αποκλειστικά υπεύθυνοι οι οφειλέτες και να «αθωωθούν» οι πολιτικές ΕΕ – ΔΝΤ και όλων των κυβερνήσεων, της τεράστιας μείωσης μισθών, της καθυστέρησης πληρωμής των δεδουλευμένων, της έκρηξης της ανεργίας και της τεράστιας φοροεπιδρομής, οι πολιτικές του τραπεζικού κεϋνσανισμού  που προωθήθηκε από το σύστημα (κυρίως στο χώρο της στέγασης και της κατανάλωσης) και του σκόπιμα καλλιεργούμενου καταναλωτισμού από την ευθύνη για τα χρέη που έχει φορτωθεί ο εργαζόμενος λαός και ταυτόχρονα η κοινωνική εμπέδωση και αποδοχή των χρεών σαν αναγκαστική κατάσταση, που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, από όπου δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει.

Προσπαθούν να διαμορφώσουν στην κοινωνία, και γι αυτό το ζήτημα, μια τάση αδυναμίας απέναντι στο αποφασισμένο σύστημα και καταφυγής σε ατομικές λύσεις με στόχο «να σωθεί ό,τι σώνεται», που εκμεταλλεύονται οικονομικά διάφορες επιχειρήσεις νομικών συμβουλών και «ενώσεις δανειοληπτών» ή/και να ανατεθεί η λύση σε νέους επίδοξους «σωτήρες».

Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της κατάστασης είναι και η εμφάνιση με μαζικούς όρους μορφωμάτων όπως η της «Ελλήνων Συνέλευσις» (Σώρρας) που γύρω από το ζήτημα της ελάφρυνσης-απαλλαγής από το ιδιωτικό χρέος, «παραμυθιάζει» και προσελκύει κυρίως τα φτωχοποιημένα στρώματα που είχαν και έχουν σαν κυρίαρχη την τάση της ανάθεσης. Το φαινόμενο είναι πιο έντονο στην περιφέρεια, αλλά κάνει την εμφάνισή του και στην Αθήνα με μοίρασμα φυλλαδίων και άνοιγμα γραφείων σε πολλές περιοχές της Αττικής. Ταυτόχρονα συνδέουν άμεσα τη «σωτηρία» των χρεωμένων Ελλήνων με μια «Ελλάδα που θα ανήκει στον ελληνικό λαό» και εμμέσως στρέφονται κατά της παρουσίας των μεταναστών και προσφύγων που εμποδίζουν την «ανόρθωση».  Ο κύριος ρόλος που διαδραμάτισε ο «συντονισμός κατά των πλειστηριασμών» στα επεισόδια του Ρεθύμνου είναι ένα σοβαρό καμπανάκι για το που μπορεί να οδηγηθεί η κοινωνική οργή, αν σε αυτό το ζήτημα δεν παρέμβουν άμεσα και δυναμικά οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και αφεθεί ο χώρος σε όλες αυτές τις τάσεις.

Η μάχη που κέρδισε το κίνημα στη Θεσσαλονίκη, με την κύρια συμβολή των σ. μας, αποδεικνύει ότι μπορούμε να ανατρέψουμε το κλίμα στο κοινωνικό ζήτημα των χρεών των λαϊκών νοικοκυριών και να δημιουργηθούν όροι ανατροπής των πολιτικών που το έχουν γεννήσει.

Το πλαίσιο των στόχων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς

Μισθωτοί, άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, τα φτωχοποιημένα μεσαία στρώματα και αγρότες έχουν φορτωθεί με χρέη προς κάθε κατεύθυνση στα οποία είναι αδύνατο να ανταποκριθούν γιατί είναι αδύνατο να αποφύγουν την παραπέρα εξαθλίωση στο πλαίσιο των εφαρμοζόμενων πολιτικών. Ο κίνδυνος δεν είναι η δήμευση μόνον της λαϊκής περιουσίας αλλά η δήμευση της ίδιας της ζωής σε αέναα χρέη που συνεχώς θα διογκώνονται.

Οι πολιτικές δυνάμεις που αναφέρονται στις λαϊκές και εργατικές ανάγκες  απαιτείται να πάρουν τις  ευθύνες τους. Να προβάλουν με επιμονή και σταθερότητα ότι αιτία και αυτής της πλευράς του κοινωνικού ζητήματος που θα οξύνεται είναι το σύνολο των πολιτικών υπέρ του κεφαλαίου που εφαρμόζονται ενάντια στον εργαζόμενο λαό και η παραμονή της χώρας στην ΕΕ.

Να αναδειχθεί  στην πρώτη γραμμή το «Δεν χρωστάμε», που αυταπάτες, ανάθεση και κυβερνησιμότητα θόλωσαν στη λαϊκή συνείδηση. Να αμφισβητηθεί κάθε έννοια νομιμότητας των χρεών προς τις τράπεζες και το κράτος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Να τονωθεί η λαϊκή αυτοπεποίθηση και η εμπιστοσύνη στη συλλογική αντίσταση και δράση.

Προϋπόθεση αποτελεί, η αντικαπιταλιστική αριστερά να έχει σταθερό προσανατολισμό στην πρωτοπόρα συμβολή της ώστε το ταξικό εργατικό κίνημα και το λαϊκό κίνημα να βάλουν στο κέντρο των στόχων τους. Τη διεκδίκηση της αξιοβίωτης ζωή που δεν συμβαδίζει με τη θηλιά των χρεών, το κυνηγητό από τράπεζες και κράτος, την άμεση και έμμεση φοροληστεία των εισοδημάτων που μειώνονται, την αφαίρεση του δικαιώματος στη στέγη, τις ιδιωτικοποιήσεις των πιο βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Να συνδεθεί η πάλη και σε αυτό το μέτωπο με τη συνολική πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Η μάχη που δίνουμε έχει δύο πλευρές που συνδέονται και αλληλεπιδρούν: την άμεση – ακτιβίστικη για να μη γίνει κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας και τη συνολική για την επιβολή μέτρων (περιγράφονται παρακάτω) για την υπεράσπιση και κατοχύρωση  των λαϊκών δικαιωμάτων για κατοικία, ενέργεια, νερό και την συνολική ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.

Η εμπειρία του κινήματος από αντίστοιχες μάχες σε προηγούμενες φάσεις σε διάφορες περιοχές, αλλά και η τωρινή με τις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, την πολιτική – κινηματική πίεση που ανάγκασε σε αποχή των συμβολαιογράφων την Τετάρτη 12/10, το non-paper της κυβέρνησης, τις δηλώσεις υπουργών, ΚΕΔΕ κλπ δείχνει ότι ο πολιτικός κινηματικός αγώνας είναι ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να έχει αποτελέσματα.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, κρίσιμα ζητήματα είναι:

  • Το ζωντάνεμα και η ενίσχυση των συλλογικοτήτων που λειτουργούν ακόμη στις γειτονιές. Η ανάληψη πρωτοβουλιών για την επανασύσταση ή/και τη δημιουργία νέων. Οι Τ.Ε. της ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να το ιεραρχήσουν ψηλά και να δουλέψουν σε αυτήν την κατεύθυνση με σχεδιασμό και πρακτικά μέτρα.
  • Οι εργατικές λέσχες να δώσουν νέα πνοή στην οργάνωση και πάλη του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας για την υπεράσπιση βασικών αναγκών και δικαιωμάτων ζωής. Η σταθερή συμμετοχή στο Συντονισμό Συλλογικοτήτων θα συμβάλει στην αναβάθμιση της λειτουργίας, του προσανατολισμού και των δράσεων.
  • Ο ρόλος και η δράση που θα αναλάβουν τα σωματεία εργαζομένων και άλλοι σύλλογοι όπως επιστημόνων, αγροτών, κλπ, στην οργάνωση αυτού του αγώνα.
  • Η εργατική και λαϊκή οργάνωση και πάλη να έχει στο επίκεντρο: Τον αγώνα ενάντια στην καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος και την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, του δικαιώματος στα δημόσια κοινωνικά αγαθά.

Με εργαλείο τις συλλογικότητες αγώνα σε κάθε περιοχή και με δράση μέσα από τα εργατικά σωματεία, επιδιώκουμε την ανάπτυξη της συλλογικής δράσης με στήριξη του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Αττικής και του Συντονισμού Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης

Να αναδειχτούν στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές οι στόχοι για :

  • Προστασία της λαϊκής κατοικίας με αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη. Κανένα σπίτι, χωράφι των λαϊκών στρωμάτων σε χέρια τραπεζίτη ή κράτους. Οι πλειστηριασμοί δεν θα περάσουν.
  • Κούρεμα των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών και απαλλαγή τους από το δάνειο όταν έχει εξοφληθεί ήδη το κεφάλαιο.
  • Διαγραφή χρεών προς το κράτος της εργατικής τάξης, των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και των των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
  • Όχι στην πώληση από τις τράπεζες και το Ταμείο Παρακαταθηκών & Δανείων, των «κόκκινων δανείων», ειδικά των στεγαστικών.
  • Κατάργηση της φοροληστείας του λαού.
  • Να σταματήσουν τώρα οι ηλεκτρονικές κατασχέσεις λογαριασμών από μισθούς και αμοιβές εργαζομένων καθώς και αγροτών, ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών που κινδυνεύουν με ξεκλήρισμα για να εισπράξουν οι τοκογλύφοι δανειστές.
  • Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών για τα μεγάλα εισοδήματα. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών των εφοπλιστών, της εκκλησίας, των βιομήχανων, τραπεζών και των κάθε λογής «επενδυτών». Να πληρώσουν ΤΩΡΑ οι μεγάλοι φοροφυγάδες, οι μεγάλοι οφειλέτες των ασφαλιστικών ταμείων, το κράτος αυτά που χρωστάει στα ασφαλιστικά ταμεία, να κτυπηθεί η κομπίνα των οφ σορ εταιρειών.
  • Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Να πληρώσει το κεφάλαιο για την περιουσία και τα κέρδη του.
  • Γενναία επιδότηση ενοικίου, παραχώρηση κενών κατοικιών (χιλιάδες είναι τα άδεια ακίνητα δήμων, εκκλησιών, φορέων του δημοσίου). Η στέγαση δικαίωμα όλων, Ελλήνων – μεταναστών  και προσφύγων.
  • Νερό, Ενέργεια είναι κοινωνικά αγαθά για όλους. Καμιά διακοπή ρεύματος και νερού σε λαϊκό νοικοκυριό. Μειώσεις στα τιμολόγια των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας. Στο δημόσιο και όχι σε ιδιώτες αυτές οι υπηρεσίες.

Για να γίνουν τα παραπάνω πρέπει να δυναμώσει η συνολική πάλη για να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης και όλου του ευρωμνημονιακού μπλοκ.

Επιτροπή για θέματα πόλης, χώρου, περιβάλλοντος

ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση