Για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές και τη στάση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

Σημείωμα της Επιτροπής για θέματα πόλης – χώρου – περιβάλλοντος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Για τις επερχόμενες τοπικές εκλογές και τη στάση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς

Το κείμενο αποτελεί πρόταση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για την επικαιροποίηση και το βάθεμα των προηγούμενων επεξεργασιών του κειμένου της ομάδας εργασίας για θέματα τοπικού κράτους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που είχε προκύψει και συμφωνήθηκε από κοινού με όλες τις συνιστώσες το 2014.

Θέλουμε να εμπλουτιστεί από τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να διαμορφωθεί ένα κοινό κεκτημένο και τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να συμβάλλουν στις διαδικασίες των αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων περιφερειών και πόλεων μπροστά στις τοπικές εκλογές. Απευθύνεται ταυτόχρονα ως πρόταση και προς όλους τους αγωνιστές των κινήσεων, σχημάτων, παρατάξεων σε περιφέρειες και δήμους, για να τροφοδοτήσει τη συζήτηση για την παραγωγή θέσεων και επεξεργασιών για την παρέμβαση της αριστερής, αντικαπιταλιστικής πτέρυγας και τη συμβολή της στην ανάπτυξη αγώνων.

ΘΕΜΑΤΑ:

Α. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ                                                              

Β. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ                              

Γ. ΔΗΜΟΙ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΣΤΗ «ΜΕΤΑ-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ» ΠΕΡΙΟΔΟ

Δ. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΩΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΗΜΩΝ

Ε. ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΣΤ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΣΤΟΧΩΝ ΠΑΛΗΣ

__________________________________________________________

Α. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Οι επόμενες τοπικές εκλογές, οι πρώτες με διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνουν στις 26/5/2019 μαζί με τις ευρωεκλογές, με βάση το νέο νόμο «Κλεισθένης Ι» για τη λειτουργία περιφερειών και δήμων. Οι εκλογές αυτές θα γίνουν σε μια περίοδο που:

• Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιταχύνει και εντατικοποιεί τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την αντεργατική-αντιλαϊκή επίθεση με την εφαρμογή των μνημονιακών δεσμεύσεων που φτωχοποιεί την κοινωνική πλειοψηφία, αυξάνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, οξύνει τις οικονομικές-κοινωνικές αντιθέσεις. Συγκεντρώνει ακόμα περισσότερο πλούτο (δημόσιο και ιδιωτικό) στην οικονομική ολιγαρχία, αποδιαρθρώνει κάθε κατάκτηση και εργατικό δικαίωμα που είχε απομείνει. Στοχεύουν στην ισχυροποίηση του πολιτικού συστήματος και της εξουσίας των καπιταλιστών και στην πλήρη πρόσδεση στις αποφάσεις και τους σχεδιασμούς Ε.Ε., ΝΑΤΟ, ΗΠΑ. Πλασάρεται το αφήγημα εξόδου από τα μνημόνια, παρότι οι δεσμεύσεις τους επεκτείνονται όχι μόνο για τα επόμενα 99 χρόνια και οι αναδιαρθρώσεις που επιβάλουν υποθηκεύουν το μέλλον επ΄ αόριστον. Και παρότι η κρίση είναι παρούσα με τις βουτιές των τραπεζικών κ.α. μετοχών, χρεωκοπίες εταιρειών, αύξηση του δημόσιου χρέους, κλπ. Μεθοδικά ενισχύεται ο διπολισμός για τον εγκλωβισμό της διαμαρτυρίας σε ανώδυνα για το σύστημα πλαίσια. Η πολεμική απειλή σφίγγει γύρω μας τον κλοιό με τον εξελισσόμενο ανταγωνισμό οικονομικών συμφερόντων και με την ένταση των πολεμικών αναμετρήσεων στην ευρύτερη περιοχή, με τη συμμετοχή της χώρας μας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και με την επικίνδυνη έξαρση του εθνικισμού.
• Επεκτείνεται η ληστεία στο πεδίο της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης με τη φορομπηξία, την ακρίβεια-ιδιωτικοποίηση στα κοινωνικά αγαθά-υπηρεσίες και με την εμπορευματοποίηση, εκχώρηση στο κεφάλαιο δημόσιων χώρων, δημόσιων αγαθών και περιουσίας (μεγάλες εκτάσεις γης, λιμάνια, αεροδρόμια, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας κλπ) με χαρακτηριστικό το πρόσφατο το πέρασμα 10.119 ακίνητων του δημοσίου στο Υπερταμείο για διαχείριση-εμπορευματοποίησή τους ή και πώληση, που προστέθηκαν στα 72.000 προηγούμενα. Προωθείται η επέλαση των επενδυτών για πλήρη παράδοση στο κεφάλαιο του χώρου, του περιβάλλοντος και των ενεργειακών αποθεμάτων στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης (Ελληνικό, Κασσιόπη, Σκουριές, Ήπειρος κ.α.).
• Ενισχύεται ο ρόλος του τοπικού κράτους στην υλοποίηση της επίθεσης αλλά και πλευρές που αποτυπώνουν πιο βαθιές-μόνιμες αλλαγές, όπως οι πολιτικές απέναντι στην ακραία φτώχεια που μεγάλο μέρος τους περνά μέσα από το τοπικό κράτος, επιχείρηση που από την κυβέρνηση επιχειρείται παράλληλα να εμφανισθούν με ένα περίβλημα δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας.

Οι δήμοι και οι περιφέρειες φορείς άσκησης αστικής πολιτικής

Οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές συμπληρώνουν την πολιτική της κεντρικής κυβέρνησης υλοποιώντας μια αντιλαϊκή-αντεργατική περιβαλλοντοκτόνα πολιτική που εκδηλώνεται με τη φορομπηξία με τα δημοτικά τέλη και φόρους, την επέκταση-καθιέρωση της ελαστικής προσωρινής εργασίας, την παροχή υπηρεσιών με ανταποδοτικά κριτήρια και με ακριβό αντίτιμο, την οικονομική τους λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, την κατάργηση δωρεάν υπηρεσιών πρόνοιας (τροφεία σε παιδικούς σταθμούς, αποκλεισμοί παιδιών, παροχή υπηρεσιών φροντίδας στα ΚΗΦΗ κλπ), την υποβάθμιση δημόσιων χώρων και υποδομών, την εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας, την παραχώρηση σε επιχειρηματικές δραστηριότητες δημοτικών εκτάσεων και ακινήτων μέχρι και 99 χρόνια, τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις-πλειστηριασμούς για χρέη προς τους δήμους. Προσβλέπουν και στη διατήρηση του ΕΝΦΙΑ ως πιθανό μελλοντικό οικονομικό πόρο των δήμων και για την οικονομική ανεξαρτησία τους. Περιφέρειες και δήμοι είναι συνυπεύθυνοι για την ανυπαρξία έργων πολιτικής προστασίας και την κατάρρευση των δημόσιων υποδομών. Πολιτικές με τραγικές και δολοφονικές συνέπειες όπως κατέδειξαν η ρύπανση του Σαρωνικού, η πλημύρα στη Μάνδρα, οι φωτιές σε Κινέττα, Μάτι, Εύβοια κ.α..

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Σε αυτό το τοπίο οι διεργασίες στην προεκλογική περίοδο και το ίδιο το αποτέλεσμα των τοπικών εκλογών θα καταδείξει το βαρόμετρο των λαϊκών διαθέσεων, τη δυναμική των πολιτικών δυνάμεων, αλληλεπιδρώντας σε αυτήν και την έκταση της διαπλοκής των τοπικών αστών παραγόντων με τον ντόπιο πληθυσμό. Αντικειμενικά οι εκλογές αποκτούν κεντρική πολιτική σημασία γιατί θα αποτυπώσουν όχι μόνο τους συσχετισμούς για τα λεγόμενα τοπικά ζητήματα, αλλά και για όλη την πολιτική κατάσταση.

Σε αυτό το πλαίσιο με την παρέμβασή μας στις τοπικές εκλογές επιδιώκουμε:

Να καταδικασθούν η κυβέρνηση και η πολιτική της, όπως και οι πολιτικές προτάσεις ΝΔ-ΚΙΝΑΛ τόσο γενικά, όσο και ειδικά στο επίπεδο πόλης και τοπικού κράτους, να καταδικασθεί η βάρβαρη αντεργατική πολιτική κεφαλαίου – ΕΕ –ΔΝΤ. Να απομονωθούν, να μείνουν έξω από τις γειτονιές και τους δήμους οι υποψήφιοι νεοναζιστές δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής.

Η δυσαρέσκεια από την πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να στραφεί όχι δεξιά, αλλά προς την αριστερά και μάλιστα όχι προς τις ρεφορμιστικές της εκδοχές, αλλά προς την αντικαπιταλιστική, ανατρεπτική και κομμουνιστική αριστερά. Να αποκαλυφθεί η λογική του ΚΚΕ εγκατάλειψης των ανατρεπτικών αντικαπιταλιστικών πολιτικών στόχων και άρνησης της κοινής δράσης στο κίνημα και της επανάληψης της αυταπάτης που καλλιεργεί η ΛΑΕ για μια φιλολαϊκή διαχείριση εντός του πλαισίου του σύγχρονου καπιταλισμού.

Να ενισχυθεί η αριστερά που στέκεται ανατρεπτικά απέναντι στην κοινωνική λεηλασία του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, που προωθεί ένα πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής με κρίσιμους πολιτικούς στόχους ρήξης, που προκρίνει σαν κρίσιμο στοιχείο για την ανατροπή της επίθεσης και την αλλαγή στη ζωή μας την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και τις μορφές συλλογικής εργατικής και λαϊκής οργάνωσης. Να ανοίξουμε με μαζικούς όρους τη συζήτηση για την ανάγκη να βγει ο λαϊκός παράγοντας στο προσκήνιο να σπάσει η κινηματική νηνεμία. Να θέσουμε αξιοποιώντας και την πλούσια εμπειρία των προηγούμενων χρόνων την ανάγκη οργάνωσης του λαού σε δικά του όργανα και θεσμούς επιβολής της λαϊκής θέλησης, ανταγωνιστικούς προς τους δήμους και τις περιφέρειες με το βλέμμα όχι μόνο στο σήμερα αλλά και στην επόμενη μέρα.

Να ισχυροποιηθεί η αριστερή, αντιδιαχειριστική, αντικαπιταλιστική πτέρυγα σε περιφέρειες και δήμους.

Να επιτύχουμε εκλογική ενίσχυση των κινήσεων της πτέρυγας, μαζικοποίηση, συσπείρωση αγωνιστών και δυνάμεων στις γραμμές τους, τακτική λειτουργία, μονιμότητα παρέμβασης, άπλωμα και γείωση των κινήσεων στις περιοχές.

Θέλουμε και μπορεί η εκλογική ενίσχυση να εκφράσει μια συνολική πολιτική στάση αμφισβήτησης της κυρίαρχης αντίληψης και ενίσχυσης του ρεύματος ρήξης και ανατροπής με βάθος και διάρκεια και ταυτόχρονα να αλληλεπιδράσει με τις επιλογές και στις άλλες κάλπες και με τη συνολική στάση στους αγώνες και απέναντι στην αντικαπιταλιστική – αντιΕΕ αριστερά.

Β. ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ καθόρισε από τη διεξαγωγή τους μαζί με τις ευρωεκλογές, ώστε η λαϊκή διαμαρτυρία να εκτονωθεί στις κάλπες των τοπικών και να μην εκφραστεί στις ευρωεκλογές η αποδοκιμασία της πολιτικής της στην έκταση που υπάρχει. Ήδη σε πολλές περιφέρειες ανακοινώνει υποστήριξη υποψηφίων που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και θα υποστηριχτούν από κοινού με το ΚΙΝΑΛ.

Η ΝΔ θα επιχειρήσει με το αποτέλεσμα των περιφερειών και των μεγάλων δήμων να δώσει το στίγμα της επόμενης κυβερνητικής δύναμης και έχει ανακοινώσει υποψήφιους περιφερειάρχες σε αρκετές περιφέρειες.

Το ΚΙΝΑΛ θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει την ισχυρή παρουσία του στην τοπική διοίκηση (αναντίστοιχη της κεντρικής) για να καλύψει και την υποχώρησή του στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό.

Η Χ.Α. έχει βάλει στόχο να εμφανισθεί σε περισσότερους δήμους σε σχέση με το 2014.

Η συμμετοχή των αστικών δυνάμεων και το ενδιαφέρον τους για το μερίδιο εξουσίας στους θεσμούς τοπικής διοίκησης α΄ (13 περιφέρειες) και β΄ βαθμού (325 δήμοι) είναι μεγάλο και γιατί αυξάνεται ο ρόλος του τοπικού κράτους στα σχέδια αναδιαρθρώσεων, σε χρηματοδοτήσεις και διαπλοκές με οικονομικό κατεστημένο, διαχείριση ΕΣΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις, κλπ, αλλά και γιατί μέσα από την τοπική διοίκηση δημιουργούνται δυνατότητες επικοινωνίας, συμμαχιών, επίδρασης σε συνειδήσεις και ελέγχου τους.

Ήδη στο αστικό στρατόπεδο έχουν ξεκινήσει διεργασίες για συμμαχίες, προβολή υποψηφίων περιφερειαρχών και δημάρχων, προσεταιρισμό υποψηφίων, ενώ δε λείπουν και τα φαινόμενα εξόφθαλμης παρέμβασης δυνάμεων του κεφαλαίου στους προεκλογικούς σχεδιασμούς (πχ Κρήτη, Δωδεκάνησα).

Στην αριστερά:

Το ΚΚΕ θα κινηθεί στο μοντέλο της ενιαίας πανελλαδικής παρουσίας μέσα από τη Λαϊκή Συσπείρωση, απευθυνόμενο και σε κομμάτι ανένταχτου αγωνιστικού δυναμικού και με καλύτερα επεξεργασμένες θέσεις για το ρόλο της τοπικής διοίκησης. Επιδιώκει να συσπειρώσει απογοητευμένους από το ΣΥΡΙΖΑ προβάλλοντας επιθετικά ότι αποτελεί τη μόνη ταξική και συνεπή δύναμη υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων. Επιχειρεί να εκφράσει το ρεύμα διαμαρτυρίας – καταγγελίας με άρνηση προβολής ανατρεπτικών πολιτικών στόχων και οργάνωσης της πάλης για τα άμεσα μικρά και μεγάλα προβλήματα, που τα παραπέμπει όλα για τη λαϊκή εξουσία και άρνηση ενωτικής μετωπικής κοινής δράσης στο κίνημα προτάσσοντας μια κομματικοκεντρική καταγραφή. Αντικειμενικά με το νέο εκλογικό σύστημα θα έχει δυσκολία για «κόκκινους δήμους» που να μπορεί να ασκήσει με αυτοτέλεια μια πολιτική εμφανίζοντάς τους ως παραδειγματικά πρότυπα.

Η ΛΑΕ, παρότι αρκετά στελέχη της συνεχίζουν να συνυπάρχουν σε παρατάξεις περιφερειών και δήμων με το ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκει την εμφάνιση της αυτοτελών κινήσεων στις επόμενες τοπικές εκλογές, προκειμένου να καταγραφεί διακριτά και να το αξιοποιήσει για την κεντρική πολιτική της προβολή. Ήδη εμφανίζει σε κεντρικό επίπεδο το "Συντονισμό αιρετών για μια αντιμνημονιακή, ριζοσπαστική εναλλακτική πορεία της αυτοδιοίκησης" κυρίως με ανακοινώσεις και προτάσεις προς την ΚΕΔΕ. Ενώ, σε ορισμένους δήμους ανακοινώνει στήριξη νέων δημοτικών παρατάξεων. Ξεδιπλώνει κινήσεις ταλαντευόμενη ανάμεσα στην κομματική λογική του διαχωρισμού από την αστική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συμμετοχή σε ψηφοδέλτια που έχουν την στήριξη του. Παράλληλα, απευθύνεται για εκλογικές συνεργασίες σε ένα εύρος πατριωτικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων για «συγκρότηση αυτοδιοικητικών συσπειρώσεων και πρωτοβουλιών ή τη στήριξη και ενίσχυση υπαρχόντων στη βάση των τοπικών προβλημάτων, προτάσεων και αγώνων για τη λύση τους σε κατεύθυνση αντιμνημονιακή, αντινεοφιλελεύθερη και ενιαιομετωπική», ενώ σε διάφορες περιοχές με πιο αδύναμη παρουσία αναζητά κοινή εκλογική κάθοδο και με δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς και επικοινωνιακά κυρίως εμφανίζει προτάσεις προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η προσέγγιση της για την τοπική διοίκηση είναι διαχειριστική, αφού καλλιεργεί αυταπάτες για «δήμους μοχλούς ανάπτυξης στην υπηρεσία του λαού» και στην τακτική της αναπτύσσει χαρακτηριστικά προ-κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ επικαιροποιημένου στις νέες συνθήκες. Κινείται στα πλαίσια της κεντρικής πολιτικής λογικής της για ένα αριστερό, αντιμνημονιακό, δημοκρατικό, πατριωτικό μέτωπο και μια φιλολαϊκή διαχείριση και παραγωγική ανάπτυξη, χωρίς να τίθεται η κατεύθυνση της ρήξης και ανατροπής του κυρίαρχου συστήματος.

Γ. ΔΗΜΟΙ & ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ ΣΤΗ «ΜΕΤΑ-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ» ΠΕΡΙΟΔΟ

Ο ρόλος της τοπικής διοίκησης α΄ και β΄ βαθμού

Περιφέρειες και δήμοι έπαψαν εδώ και καιρό να αποτελούν «τοπική αυτοδιοίκηση» και δεν τους ταιριάζει αυτή η περιφραστική ονομασία που συσκοτίζει το ρόλο τους ως «τοπική διοίκηση», μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους ή «τοπικό κράτος» και δυσκολεύει την ταξική πολιτική αντιμετώπιση των θεμάτων γύρω από αυτούς.

Δήμοι και Περιφέρειες αποτελούν τμήμα του κρατικού μηχανισμού, αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής, ιδεολογικής και οικονομικής λειτουργίας του αστικού κράτους, που εξασφαλίζει την μακροπρόθεσμη αναπαραγωγή των καπιταλιστικών σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης. Οι λειτουργίες του πέραν των άλλων σχετίζονται και με σημαντικότατες πολιτικές και ιδεολογικές πλευρές, επιτρέποντας την αποτελεσματικότερη οργάνωση του συνασπισμού εξουσίας σε τοπικό επίπεδο, ενώ η ψήφιση του Κλεισθένη (και του Καλλικράτη παλιότερα) σηματοδοτούν βασικές αλλαγές στην αντιδραστική θωράκισή του.

Σήμερα παγιώνονται και ενισχύονται πολιτικές και τάσεις που είχαν διαμορφωθεί την προηγούμενη περίοδο με περιστολή του δημόσιου τομέα ή και κατάργηση στους τομείς των κοινωνικών παροχών, ενίσχυση του κεφαλαίου ντόπιου και ξένου, ιδιωτικοποίησης κερδοφόρων τομέων, εκποίηση δημόσιας περιουσίας και φυσικού πλούτου, αντιδραστικοποίηση του πολιτικού συστήματος. Μπορούμε πλέον να μιλάμε για ένα μοντέλο τοπικού κράτους το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσαρμόζεται στον επιτελικό σχεδιασμό του κεντρικού κράτους και κυρίως να κάνει σαφές ότι δεν μπορούν να υπάρξουν αποκλίσεις από μια συνολικότερη στρατηγική που απαιτεί συγκεκριμένους ρόλους για κάθε επίπεδο διοίκησης και εξουσίας. Πρέπει να εκτιμήσουμε ότι με τον «Κλεισθένη Ι» οι επιχειρούμενες αναδιαρθρώσεις στο κράτος και την οικονομία διευκολύνονται περισσότερο και προωθούνται μέσω του πολιτικού προσωπικού του τοπικού κράτους, που τις υλοποιεί με καθολικό τρόπο ανεξάρτητα πολιτικού προσανατολισμού και με μικρές παραλλαγές ενώ βρισκόμαστε σε μια περίοδο εμπέδωσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Ι. Η αντιδραστικοποίηση του πολιτικού συστήματος στο τοπικό κράτος

Οι τοπικές εκλογές θα γίνουν με το νέο νόμο Κλεισθένη I που φέρνει θεσμικές αλλαγές που αποτελούν τη συνέχεια, τον «εκσυγχρονισμό» και την εμπέδωση όσων εφαρμόστηκαν με τον «Καλλικράτη» (και παλαιότερα τον Καποδίστρια), στοχεύοντας στην «αποτελεσματικότερη και ταχύτερη» πρόσδεση και διαπλοκή των δήμων και των περιφερειών με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και τους σχεδιασμούς τους. Αποτελεί την εξειδίκευση της αντιδραστικής πολιτικής-πλέον και μνημονιακής- στο τοπικό κράτος. Η ουσία που προωθεί ο Κλεισθένης είναι να εξασφαλιστούν ευρύτερες συναινέσεις κομμάτων της αστικής πολιτικής ώστε να μπορέσουν να προωθήσουν τις βασικές κατευθύνσεις της κεντρικής πολιτικής, που δεν είναι άλλες από τη λειτουργία των δήμων και των περιφερειών στην κατεύθυνση της πλήρους επιχειρηματικότητάς τους και της διασύνδεσης τους με κάθε είδους συμπράξεις με επιχειρηματικούς ομίλους.

Αυτό αναλύεται σε μία σειρά πλευρές του νόμου μέσω :

α) της μεταφοράς ακόμα περισσότερων αρμοδιοτήτων (κυρίως στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής) από το κεντρικό στο τοπικό κράτος. Με τη φορομπηξία, την ακρίβεια στην παροχή υπηρεσιών με ανταποδοτικά κριτήρια, την κατάργηση δωρεάν υπηρεσιών πρόνοιας (τροφεία σε παιδικούς σταθμούς, αποκλεισμοί παιδιών κλπ), με παράλληλη συνέχιση και σταθεροποίηση της ήδη μεγάλης μείωσης της χρηματοδότησης των δήμων.

β) της εκμετάλλευση της ακίνητης περιουσίας των δήμων με την παράδοση του χώρου στο κεφάλαιο μέσω της μακροχρόνιας «αξιοποίησης» (για 99 χρόνια) οποιαδήποτε δημοτικής υπηρεσίας, πόρων και υποδομών τους, είτε αυτά είναι δημοτικές εκτάσεις η αθλητικές υποδομές ή οτιδήποτε άλλο, αλλά και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης που αυτή συνεπάγεται.

γ) της επέκτασης - παγίωσης των ελαστικών εργασιακών σχέσεων μέσω προγραμμάτων «ωφελούμενων ανέργων», μέσω προβολής της συνεταιριστικής οικονομίας, αλλά και μέσω δημιουργίας ΑΕ, συμπράξεων με ΣΔΙΤ κ.α. και της αντίστοιχης λειτουργίας τους και στο επίπεδο των εργασιακών σχέσεων.

Ο Κλεισθένης εξυπηρετεί τελικά την κίνηση - κερδοφορία του κεφαλαίου σε τοπικό επίπεδο, τους βασικούς άξονες της αστικής πολιτικής σε θέματα οικονομίας, εργασίας, εκμετάλλευσης χώρου και περιβάλλοντος και αντιδημοκρατικής θωράκισης του αστικού πολιτικού συστήματος.

Παράλληλα, ο συγκεντρωτικός ρόλος του δημάρχου και του περιφερειάρχη, η αντιδημοκρατική λειτουργία των επιτροπών, των δημοτικών και περιφερειακών συμβουλίων, η αντιδημοκρατική συγκρότηση του τοπικού πολιτικού συστήματος και επιπλέον η οικονομική επιτροπεία στους δήμους αναδεικνύουν σε ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα αυτό της δημοκρατίας.

Η αλλαγή του εκλογικού νόμου (με την εφαρμογή της απλής αναλογικής, όπως αναφέρεται) παρά τo ότι πολυδιαφημίστηκε ως απάντηση στη διαφθορά και ως πρόταση μεγαλύτερης δημοκρατικής λειτουργίας των δήμων και περιφερειών, πέρα από το γεγονός ότι δεν πρόκειται για απλή αναλογική αφού λειτουργεί με αποκλεισμούς, πλαισιώνει ένα πλήρως αντιδημοκρατικό-συγκεντρωτικό πλαίσιο λειτουργίας σε περιφέρειες και δήμους. Διευκολύνει ανεξαρτητοποιήσεις, μεταγραφές συμβούλων μεταξύ των παρατάξεων και κάθε είδους συμμαχίες με μοναδικό κριτήριο την προώθηση της κυρίαρχης πολιτικής και στοχεύει σε ευρύτερες συναινέσεις για το πέρασμα της αστικής πολιτικής.

ΙΙ. Η μνημονιακή οικονομική και κοινωνική πολιτική στο τοπικό κράτος

Η πολιτική όσον αφορά τους οικονομικούς πόρους για τη λειτουργία του τοπικού κράτους εντάσσεται στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής προσαρμογής» των μηδενικών ελλειμμάτων και των ισοσκελισμένων ή/και πλεονασματικών κρατικών προϋπολογισμών που ισχύει για όλες τις χώρες – μέλη της Ε.Ε. Το σύνολο των αντιλαϊκών, αντιδραστικών ρυθμίσεων δεν είναι ευκαιριακό, δεν τελειώνει με την δήθεν “έξοδο από τα μνημόνια”, αλλά η πιστή εφαρμογή του θα ελέγχεται από ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ, σε καθεστώς επιτροπείας, μέχρι το 2060.

Κεντρικός πυρήνας αυτής της πολιτικής είναι η μείωση των επιχορηγήσεων που καταβάλλει το κεντρικό κράτος σε δήμους και περιφέρειες, με παράλληλη μετακύληση αρμοδιοτήτων κάτω από τη σημαία της “αποκέντρωσης”. Τα τελευταία χρόνια, οι λεγόμενοι ίδιοι πόροι (κυρίως προερχόμενοι από δημοτικά τέλη) απογειώθηκαν ξεπερνώντας κατά πολύ τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ) ενώ είναι δέσμευση στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου να αυξάνονται κάθε χρόνο. Από το 2011 οι Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι (ΚΑΠ) μειώθηκαν κατά 37,22%. Επί πλέον, η μείωση από τις μεταβιβάσεις εσόδων προς την τοπική διοίκηση από τον Τακτικό Προϋπολογισμό, χρήματα που σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από το ΦΠΑ και το ΤΑΠ, δηλαδή φόρους που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι, ανήλθε στο 3,1%.Το 2018 τα ίδια έσοδα προβλέφθηκαν στα 3,114 δισ. και οι ΚΑΠ - αφαιρώντας τα προνοιακά επιδόματα, περιορίστηκαν σε 1,7 δισ. Το προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2019, τηρεί πιστά το πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων για τους δήμους, με τη συνέχιση της πολιτικής των παρακρατήσεων πόρων και την παράλληλη επιβολή της παραγωγής ψηλών πλεονασμάτων, κατά τα πρότυπα των κεντρικών αιματηρών που εφαρμόζει η κυβέρνηση. Ακόμη μεγαλύτερη είναι η μείωση της ΣΑΤΑ (επιχορήγηση για επισκευές, συντηρήσεις και μικρές επενδύσεις), ενώ περιορίζονται σε μηδαμινά κονδύλια οι δημόσιες δαπάνες για σημαντικές ανάγκες (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων -Π.Δ.Ε.) όπως τα αντιπλημμυρικά έργα, η αντιπυρική προστασία, η αντισεισμική θωράκιση και τα κονδύλια για την κοινωνική πολιτική φτάνουν μέχρι τα όρια των περίφημων “δικτύων φτώχειας” συνεπικουρούμενα από τον εθελοντισμό.

Η μείωση των επιχορηγήσεων επιβλήθηκε με προγράμματα «εξυγίανσης» υπερχρεωμένων δήμων, εφαρμογή δεσμεύσεων, όπως οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί με τη μνημονιακή εντολή να συγκρατούν στα «χαμηλότερα δυνατά επίπεδα τις δαπάνες τους», η απαγόρευση προσλήψεων, η λειτουργία κεντρικών ελεγκτικών οργάνων όπως το «Παρατηρητήριο οικονομικής αυτοτέλειας». Η αποδοχή και εφαρμογή αυτής της κεντρικής πολιτικής από το σύνολο δήμων – περιφερειών οδηγεί σε δύο δρόμους ταυτόχρονα.

Πρώτος, το ΕΣΠΑ αναδεικνύεται σε σχεδόν αποκλειστική πηγή χρηματοδότησης για την υλοποίηση δημόσιων έργων, τεχνικών και όχι μόνο με τα κριτήρια της επιλεξιμότητας της δαπάνης. Συνέπεια αυτού είναι σημαντικές κοινωνικές ανάγκες να μην καλύπτονται, ποιοτικά και σε όλη τους την έκταση, λόγω των κανόνων και των κριτηρίων που τίθενται από την ΕΕ. Δήμοι υποστελεχωμένοι και δήμοι με γεωγραφικές ιδιαιτερότητες, αποκλείονται από τη χρηματοδότηση, λόγω αδυναμίας ανταπόκρισης στις απαιτήσεις της γραφειοκρατίας του ΕΣΠΑ. Έτσι εντείνεται η ένταξη δήμων - περιφερειών στο γενικότερο πολιτικό πλαίσιο της Ε.Ε., αφού προκρίνονται δράσεις επιλέξιμες από την ΕΕ («Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις, «πράσινη οικονομία», «γαλάζια οικονομία», ενέργειες χρηματοδότησης των εργοδοτών για την «απασχολησιμότητα και κατάρτιση ανέργων» και την «τοπική ανάπτυξη» κοκ). Σε πολλές περιπτώσεις, επίσης, ιδιωτικές εταιρείες - εργολαβικές/υπηρεσιών/συμβούλων - καθορίζουν το περιεχόμενο των έργων, μέσω της υποστήριξης που παρέχουν στους υποστελεχωμένους Δήμους κατά την υποβολή των προτάσεων χρηματοδότησης. Κοινωνικές υπηρεσίες όπως η προσχολική αγωγή και η βοήθεια στο σπίτι για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας στηρίζονται και εξαρτώνται από τη χρηματοδότηση και το σχεδιασμό του ΕΣΠΑ.

Δεύτερος δρόμος, για τη λειτουργία και την παροχή υπηρεσιών με ιδιωτικο – οικονομικά κριτήρια στο σύνολο των δραστηριοτήτων και την επιδίωξη αυτό να αποκτήσει χαρακτηριστικά και μορφή «υγιούς επιχείρησης». Ο δρόμος αυτός επιβάλλεται με τη μνημονιακή ρύθμιση και εφαρμογή της αύξησης των ίδιων πόρων, που μεταφράζεται σε ένταση της φορομπηξίας (αύξηση δημοτικών τελών), πέρασμα ακόμα περισσότερων υπηρεσιών στη σφαίρα της ανταποδοτικότητας (όσες δεν είναι ήδη) ή στην αύξηση του κόστους των υπηρεσιών για όσες είναι ήδη, εφαρμογή της ανταποδοτικότητας ακόμη και για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, παραχώρηση ολόκληρων τομέων καθώς και δημόσιας γης - ακινήτων απευθείας στο ιδιωτικό κεφάλαιο ή εμπορευματοποίησή τους από τους ίδιους τους δήμους, υλοποίηση των τεχνικών προγραμμάτων με ιδιαίτερα υψηλή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κόστος (με αντίστοιχα φυσικά οφέλη και προνομιακές συμβάσεις εκμετάλλευσης των έργων από τους ιδιώτες.

Ο «Κλεισθένης Ι» διευρύνει τη δυνατότητα συμμετοχής του τοπικού κράτους σε νομικά πρόσωπα αναπτυξιακού χαρακτήρα ή σε νομικά πρόσωπα για παροχή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας ή αξιοποίηση δημόσιων αγαθών. Ζητήματα όπως αυτά της "απελευθέρωσης" της ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, αγροτική παραγωγή, διαχείριση των απορριμμάτων, ή αντίστοιχα η επιχειρηματική αξιοποίηση/παραχώρηση ακινήτων και υποδομών, φυσικών πόρων, μεταφορών, και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, μπαίνουν σε προτεραιότητα, όπως η παραχώρηση “ακάλυπτων εκτάσεων» (;;) και χωρίς αναφορά στις χρήσεις γης που επιτρέπονται για 99 και 50 χρόνια! Προφανώς, ανοίγονται νέες δυνατότητες και πεδία για την εμπορευματική λειτουργία και την αύξηση των λεγόμενων ίδιων πόρων με την εκμετάλλευση δημόσιων αγαθών και γης στο όνομα της «αξιοποίησης».

Η «κοινωνική» πολιτική της τοπικής διοίκησης

Στην κοινωνική πολιτική ως επιλογή αλλά και ως αποτέλεσμα της παραπάνω οικονομικής πολιτικής έχουμε:

• Συρρίκνωση ή διακοπή παροχής ή παροχή έναντι αντιτίμου κρίσιμων κοινωνικών υπηρεσιών, όπως παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί, μεταφορές μαθητών, δημοτικά ιατρεία, ΚΑΠΗ, πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι», προνοιακές παροχές, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, δωρεάν προγράμματα μαζικού αθλητισμού δημοτικά ωδεία και άλλες πολιτιστικές δομές, η λειτουργία των σχολείων μέσω της υποχρηματοδότησης των σχολικών επιτροπών. Σε μια τροχιά που ξεκινά με τη δοκιμασία λειτουργίας τους (λόγω και των περιορισμών στο ύψος και τη διάρκεια των χρηματοδοτήσεων) και βαίνει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση.
• Υποκατάστασή κοινωνικών υπηρεσιών από ευκαιριακές δομές άλλου τύπου και σχετικά ανέξοδης λειτουργίας. Στη θέση των προηγούμενων υπηρεσιών εμφανίζονται σε ορισμένους δήμους «ΚΕΠ δανειοληπτών», «ΚΕΠ υγείας». Αλλά και «Κοινωνικά παντοπωλεία», «Κοινωνικά φαρμακεία», Συσσίτια, δομές που παρέχουν ανεπαρκή στήριξη και αναζητούν πόρους σε χορηγούς, σε «ιδιωτική πρωτοβουλία», «φιλανθρωπία» και εργαζόμενους σε «εθελοντές».
• Περιορισμό των όποιων παροχών προς τις εντελώς αδύναμες οικονομικά κατηγορίες της «ακραίας φτώχειας», μέσω των «προγραμμάτων αλληλεγγύης» και της σύνδεσης με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. (κονδύλια για την αντιμετώπιση της φτώχειας).
• Εμπορευματοποίηση κοινωνικών υπηρεσιών και εκχώρηση τους είτε στη λεγόμενη “κοινωνική οικονομία” (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις – ΚΟΙΝΣΕΠ), είτε σε ΜΚΟ, είτε σε δίκτυα εθελοντισμού, Οι δήμοι, στο όνομα κάλυψης των κενών, γίνονται φορείς δοκιμών του μοντέλου της «κοινωνικής οικονομίας» (3ος τομέας της οικονομίας).
• Μετακύλιση στους κατοίκους του κόστους υπηρεσιών καθαριότητας, δημοτικών έργων.
• Μείωση έως εξάλειψη έργων προστασίας των ανθρώπων και του περιβάλλοντος, όπως αντιπλημμυρικά, η δασική-αντιπυρική προστασία, η αντισεισμική θωράκιση.

Έτσι, μέσω των δήμων αλλά και των περιφερειών, διευρύνεται η φοροληστεία των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση της Πρόνοιας, της Υγείας, της Παιδείας, του Πολιτισμού και του Αθλητισμού.

Τα ιδεολογήματα περί “αποκέντρωσης σε θεσμούς πιο κοντά στο λαό”, “λαϊκής συμμετοχής” και “ελέγχου από την κοινωνία των πολιτών” έχουν κύριο στόχο αφ' ενός να χρυσώσουν το χάπι της αντιλαϊκής πολιτικής, που θα ενταθεί και σε επίπεδο τοπικού κράτους και αφ' ετέρου να ενσωματώσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, φιλοδοξώντας να καταστήσουν την κοινωνική εργαζόμενη πλειοψηφία παθητικό συνεταίρο στην εφαρμογή πολιτικών εναντίον των δικών της συμφερόντων και υπέρ των συμφερόντων του κεφαλαίου.

ΙΙΙ. Επιχειρηματικότητα και τοπικό κράτος

Η οικονομική πολιτική σε συνδυασμό με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο διαμορφώνει το έδαφος για την επιχειρηματική στροφή δήμων και περιφερειών.

Ενέργεια, τουρισμός και απορρίμματα είναι οι βασικοί τομείς που εμφανίζεται η επιχειρηματική εμπλοκή του τοπικού κράτους ή η διευκόλυνση της ιδιωτικοποίησης. Με βάση κυβερνητικές αποφάσεις προχωρούν σχέδια παράδοσης σε επιχειρηματικούς ομίλους, ντόπιους, ευρωπαϊκούς και άλλους, κρίσιμων τομέων, όπως η Διαχείριση Απορριμμάτων, υδατικού πλούτου, η διαχείριση δημόσιου χώρου και πλούτου (πχ. Ελληνικό, παραλίες κλπ) και αναδεικνύεται ο ιδιαίτερος ρόλος τους στην προώθηση Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στους τομείς που ενδιαφέρουν το ελληνικό και διεθνές κεφάλαιο (ναυπηγεία Σύρου, τουρισμός Ρόδος, ενέργεια σε Θράκη και Πελοπόννησο κλπ).

Ο θεσμός των ΣΔΙΤ θα επεκταθεί. Ταυτόχρονα έχει ανακοινωθεί ο μηδενισμός των κονδυλίων του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και σε αντιστάθμισμα, η αξιοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ, στρατηγική του οποίου είναι η στήριξη της ιδιωτικής οικονομίας με άμεσες χρηματοδοτήσεις, κλπ.

Στο πλαίσιο αυτό οι Δήμοι και οι Περιφέρειες με τα Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ, τα Ρυθμιστικά Σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης καθώς και με προγράμματα των Υπουργείων 'καλούνται" να διευκολύνουν την απελευθέρωση της ενέργειας, την ιδιωτικοποίηση του υδατικού πλούτου, των δημοσίων εκτάσεων και φυσικού πλούτου, των κοινωνικών υπηρεσιών μέσα από την προώθηση των επιχειρήσεων με κοινωνικό

ΙV. Τοπικό κράτος: πυλώνας στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την εκμετάλλευση

Οι δήμοι ήταν πάντα ο προπομπός των αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο. Εκεί δοκιμάζονται και πρωτοεφαρμόζονται, αποτελώντας ένα πρώτης τάξεως «εργαστήριο αντεργατικών πειραμάτων". Το νέο μοντέλο ελαστικής εργασίας μέσα από τα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας διευρύνεται διαρκώς στη στελέχωση των υπηρεσιών δήμων και περιφερειών αντικαθιστώντας τη μόνιμη εργασία και καλύπτοντας τα τεράστια κενά που αφήνει ο περιορισμός των προσλήψεων.

Τα προγράμματα ΟΑΕΔ, με πιο συνηθισμένη μορφή τα κοινωφελή προγράμματα εργασίας, αποτελούν, σήμερα, ένα από τα βασικά όπλα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο “success story” μείωσης της ανεργίας. Φθηνό ανακυκλούμενο εργατικό δυναμικό που καλύπτει όπως-όπως τα κενά των δήμων, ασφάλιση επιλέξιμη για τον εκάστοτε δήμο-εργοδότη, συνθήκες εργασίας εκτός του εργατικού δικαίου, ελλιπή μέτρα ασφαλείας (το μαρτυρά, άλλωστε, και ο αυξανόμενος αριθμός των εργατικών ατυχημάτων τα τελευταία χρόνια στους δήμους). Και όλα αυτά με μισθούς πείνας διάρκειας λίγων μηνών και τους «ωφελούμενους» να επιστρέφουν στην ανεργία με την υποχρέωση να συμμετάσχουν μόνο σε αντίστοιχα προγράμματα. Ενώ, με τις πρακτικές αποφοίτων τεχνικής εκπαίδευσης, αρκετοί δήμοι καλύπτουν κενά σε υπηρεσίες (π.χ. πράσινο, βρεφονηπιακοί σταθμοί) αξιοποιώντας την πλούσια δεξαμενή από αποφοίτους ΕΠΑΛ, επαγγελματικών σχολών κατάρτισης (ΕΠΑΣ) και ΙΕΚ, με μηδενικό κόστος.

Σήμερα περισσότερο από το 1/3 των εργαζόμενων στου δήμους είναι με ελαστικές προσωρινές σχέσεις εργασίας ενώ για το 2019 η κοινωφελής εργασία υπολογίζεται σε 27000. Οι προσλήψεις που έγιναν φέτος υπό το βάρος των κινητοποιήσεων των συμβασιούχων, δεν ανατρέπουν αυτή την τάση.

V. Η αστική αναδιάρθρωση στο χώρο και τοπικό κράτος

Η οικονομική δραστηριοποίηση του κεφαλαίου στο κύκλωμα της γης και των ακινήτων ανέκαθεν αποτελούσε μία διέξοδο για την απρόσκοπτη κερδοφορία του στις περιπτώσεις που η άνοδος της οργανικής σύνθεσής του απειλούσε τα κέρδη του στο κύκλωμα της παραγωγής.

Στην περίοδο της κρίσης φαίνεται να εντείνονται και οι πολιτικές υφαρπαγής γης, ειδικά στις αναπτυσσόμενες χώρες αλλά όχι μόνο. Στόχος είναι η συγκέντρωση γης στα χέρια του κεφαλαίου και η απρόσκοπτη πραγματοποίηση των οικονομικά βέλτιστων επενδυτικών σχεδίων στη γη και τα ακίνητα, που συχνά έρχονται σε σύγκρουση με χωρικές ρυθμίσεις του παρελθόντος. Στη σημερινή συγκυρία, κατά την οποία το κεφάλαιο δεν έχει βρει αποτελεσματική διέξοδο στο πρόβλημα της κερδοφορίας του στο κύκλωμα της παραγωγής, η τάση αναζήτησης επενδυτικών ευκαιριών βασισμένων στις προσόδους από τη γης και τα ακίνητα είναι έντονη. Οι επενδύσεις σε γη αφορούν σε κάθε δυνατότητα δραστηριοποίησης της κτηματαγοράς και ειδικότερα σε κατασκευή σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, υφαρπαγή τεράστιων αγροτικών εκτάσεων, αύξηση των εξορύξεων και κατασκευή τεχνικών υποδομών.

Η παραπάνω τάση αντανακλάται με ιδιαίτερη ένταση και στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας κρίσης άλλαξε ριζικά ολόκληρο το σχετικό θεσμικό πλαίσιο σε όλες τις χωρικές κλίμακες, και από την ιστορικά διαμορφωμένη προνομιακή αντιμετώπιση της μικρής έγγειας ιδιοκτησίας περάσαμε σε φάση ενίσχυσης των μεγάλων ιδιοκτησιών, προσπάθειας πάση θυσία προσέλκυσης μεγάλων επενδύσεων και συγκέντρωσης του οφέλους που προκύπτει από τις σχετικές δραστηριότητες στα χέρια ολίγων. Στην κατεύθυνση αυτή σταδιακά αλλάζει η πολεοδομική νομοθεσία, με στόχο τη δημιουργία ειδικών προνομιακών καθεστώτων για την χωροθέτηση μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων. Σταθμοί σε αυτή την εξέλιξη αποτέλεσαν η νομοθεσία που έγινε γνωστή με την κωδική ονομασία fast track και η ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ και σήμερα του Υπερταμείου. Η σημαντικότατη άνοδος του κλάδου του τουρισμού λόγω της ευνοϊκής για την Ελλάδα γεωπολιτικής συγκυρίας, φαίνεται ότι θα πολλαπλασιάσει τη δημιουργία πολυτελών τουριστικών και παραθεριστικών συγκροτημάτων σε παρθένες δημόσιες και μη τοποθεσίες, ενώ παράλληλα προωθούνται κατασκευές μεγάλων τεχνικών υποδομών (λχ αγωγός TAP) και εξορυκτικά σχέδια πρωτόγνωρης κλίμακας για τα ελληνικά δεδομένα, από τις εξορύξεις χρυσού στην Χαλκιδική έως τις έρευνες για την εξόρυξη υδρογονανθράκων στη δυτική Ελλάδα και την Κρήτη.

Συνοπτικά υπάρχουν τα εξής στοιχεία που θα πρέπει να ξεχωρίσουμε.

α) Ως αναπόσπαστο κομμάτι των μνημονιακών πολιτικών προωθήθηκαν μία σειρά από αλλαγές στη χωρική πολιτική, αλλά και νομοθετικές πρωτοβουλίες σχετικά με τη δασική πολιτική, τη χρήση των αιγιαλών, ακόμα και το πλαίσιο υλοποίησης των τεχνικών έργων, με βασικό γνώμονα την διευκόλυνση των επενδυτικών σχεδίων. Οι μέχρι τώρα νομοθετικές αλλαγές που έχει προωθήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ σταθεροποιούν τον πυρήνα των προηγούμενων μνημονιακών πολιτικών και της εξασφάλισης μιας ειδικής νομοθεσίας που να επιτρέπει τη συστηματική δημιουργία “νησίδων” εντός των οποίων ισχύουν διαφορετικοί και προνομιακοί όροι δόμησης και εγκατάστασης. Με τη διαδικασία του fast track το κάθε επιχειρηματικό σχέδιο αναγορεύεται σε «εθνικό στόχο» και με `a la carte Προεδρικά Διατάγματα γίνεται πλέον εφικτή η παράκαμψη των «εμποδίων» των νόμων για την περιβαλλοντική προστασία και το χωροταξικό - πολεοδομικό σχεδιασμό, με μόνο στόχο την εξασφάλιση της κερδοφορίας των προς επένδυση κεφαλαίων.

β) Το χρέος αξιοποιείται ως καταλύτης για την ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών και υποδομών, της γης, αλλά και των φυσικών στοιχείων που συνδέονται μαζί της, όπως το νερό, τα δάση, το υπέδαφος. Η δημιουργία του νέου Υπερταμείου ( Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ) το Μάιο του 2016 σηματοδοτεί την εκκίνηση μιας νέας γενιάς στρατηγικών αποκρατικοποιήσεων, δεσμεύοντας το σύνολο σχεδόν του δημόσιου πλούτου της χώρας για τα επόμενα 99 χρόνια και επιχειρώντας μαζική εκποίηση, εμπορευματοποίηση και εκχώρηση τους, σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα τα οποία αποσκοπούν στο αλόγιστο κέρδος, στην πλήρη αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων και στην περαιτέρω φτωχοποίηση. Η εμπειρία των μέχρι τώρα σημαντικότερων ολοκληρωμένων ιδιωτικοποιήσεων έχει εξάλλου δείξει ότι πρόκειται για μία άνευ όρων παραχώρηση του δημοσίου πλούτου στις επιδιώξεις του εγχώριου και ξένου κεφαλαίου. Ανάμεσα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών μέσα από το προχώρημα των ιδιωτικοποιήσεων στις «στρατηγικές» επιχειρήσεις της ενέργειας και της ύδρευσης (ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ, ΔΕΗ) καθώς και οι εταιρείες νερού (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ). Παράλληλα με πρόφατο ΦΕΚ (Β’ 2317/19.6.2018) εκχωρήθηκαν στο Υπερταμείο 10.119 ακίνητα του δημοσίου, ανάμεσά τους σχολεία, δασικές εκτάσεις, αρχαιολογικοί, πολιτιστικοί, αθλητικοί, δημόσια κτίρια, δημόσιοι και κοινόχρηστοι χώροι κ.α.

γ) Σε ότι αφορά ειδικότερα την κτηματαγορά, οι μεγάλες επενδύσεις επικάθονται σε ένα ήδη διαμορφωμένο από το σύστημα της αυθαίρετης δόμησης – αντιπαροχής δομημένο περιβάλλον, το οποίο τείνει να αφήνεται στην τύχη του. Το διαμορφωμένο αυτό περιβάλλον αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευάλωτο στην ήδη εξελισσόμενη κλιματική αλλαγή, όπως πρόσφατα φάνηκε και στις πλημμύρες στη Μάνδρα και την πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής. Γεγονός είναι ότι τα φαινόμενα αυτά, τα οποία στο άμεσο μέλλον αναμένεται να ενταθούν, χτυπάνε άνισα και ταξικά: ο αντίκτυπος αγγίζει πολύ περισσότερο τα χαμηλότερα κοινωνικοοικονομικά στρώματα και τις περιοχές κατοικίας τους.

δ) Ενισχύεται ο ρόλος της «ασφάλειας» σε όλα τα ζητήματα που αφορούν την πόλη: τα κοινωνικά προβλήματα του κέντρου τείνουν να αντιμετωπίζονται με επιχειρήσεις – σκούπα και λοιπές κατασταλτικές πρακτικές, οι λιμένες οργανώνονται με προδιαγραφές ασφαλείας αεροδρομίων, η πολιτική προστασία στρατιωτικοποιείται, κ.λπ.

δ) Προετοιμάζεται η εφαρμογή μιας σειράς εργαλείων, όπως οι τράπεζες γης και οι λοιπές θεσμικές ρυθμίσεις για την παράκαμψη του πολυκατακερματισμού της ιδιοκτησίας, τάση η οποία στοχεύει στην αξιοποίηση των ακινήτων που προκύπτουν από πλειστηριασμούς, αποποιήσεις κληρονομιάς κ.λπ.

ε) Ενισχύεται η «δίωξη» της λαϊκής ιδιοκτησίας και η επίθεση στη λαϊκή κατοικία. Με την πολιτική φορολογίας στα ακίνητα ( ΕΝΦΙΑ κλπ), τις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και τους μαζικούς ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς που αφορούν σε μεγάλο βαθμό και την πρώτη κατοικία, την αδυναμία αποπληρωμής των στεγαστικών δανείων, την δυσκολία ολοένα και περισσότερων οικογενειών να πληρώσουν το ενοίκιο τους, οδηγούμαστε στην αδυναμία διατήρησης της μικρής ιδιοκτησίας για τα ασθενέστερα στρώματα και στη ταχύτατη αύξηση των αστέγων και αύξηση των πλειστηριασμών και συγκεντροποίηση της ιδιοκτησίας κατοικιών μέσω των τραπεζών και εφοριών σε distress fund και εταιρείες real estate.

VI. Τοπικό κράτος: μακρύ χέρι της πολιτικής της ΕΕ.

Η Ε.Ε. επιβάλλει σε δήμους και περιφέρειες πολιτικές σε όφελος του κεφαλαίου και δεσμεύσεις για την εφαρμογή τους.

Το ΕΣΠΑ (Εταιρικό Σύμφωνο για το Πλαίσιο Ανάπτυξης) 2014-2020, ως βασικό χρηματοδοτικό εργαλείο, αποτελεί το στρατηγικό σχέδιο για την καπιταλιστική ανάπτυξη της χώρας, με βασικό σκοπό την κερδοφορία του κεφαλαίου, με πόρους από τη φοροληστεία των λαών της Ευρώπης (ο ΦΠΑ χρηματοδοτεί το ΕΣΠΑ), που συγκεντρώνονται στα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΔΕΤ). Χρηματοδοτεί μια σειρά λειτουργίες/υπηρεσίες των δήμων (κοινωνικές υπηρεσίες, voucher παιδικών σταθμών, τεχνικά έργα, προσωπικό κ.α.) ενισχύοντας το μοντέλο του «Δήμου - επιχείρηση».

Δεν υπάρχει τομέας των κοινωνικών υπηρεσιών που να αφορά τους δήμους που να μην προωθούνται σήμερα αντιδραστικά μέτρα. Δήμοι και περιφέρειες υποχρεώνονται να καταρτίζουν 4ετή επιχειρησιακά προγράμματα με βάση τις κατευθύνσεις της Ε.Ε , δημιουργούνται Α.Ε. για τη διαχείριση των αποβλήτων και προετοιμάζεται η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας με τις προβλέψεις για τους ΦΟΔΣΑ.

Σήμερα το κεφάλαιο «αξιοποιεί» την κρίση για να παρέμβει με το πρόσημο «κοινωνική υπευθυνότητα, βιώσιμη ανάπτυξη, υπεύθυνοι οργανισμοί, ενεργοί πολίτες, εθελοντισμός» για να διαμορφώσει δομές αλληλεγγύης (κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία, φαρμακεία, φροντιστήρια, τοπικά σύμφωνα αλληλεγγύης κλπ) που χρηματοδοτούνται από το πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχειας, συνεργάζονται και χρηματοδοτούνται από το κεφάλαιο (εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη), προωθούν όχι μια πραγματική αλληλεγγύη για αυτούς που έχουν ανάγκη αλλά μια επίφαση αλληλεγγύης και λειτουργούν σαν «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» για τις ευθύνες του κεφαλαίου και μέσο ιδεολογικής και πολιτικής ενσωμάτωσης.

Διαμορφώνεται κατεύθυνση πλήρους υποταγής κάθε «αναπτυξιακού» σχεδιασμού στο Μνημόνιο, στο «Δημοσιονομικό Σύμφωνο» της ΕΕ και στην αντιδραστική νέα στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020».

Η σύνδεση με την ΕΕ γίνεται πιο άμεση και ασφυκτική με την επιτήρηση και υψηλή εποπτεία των Ράϊχενμπαχ και Φούχτελ (συνάντηση Νυρεμβέργης, «μυστικά δείπνα» κ.ά.) και θα συνεχιστεί με την προληπτική γραμμή στήριξης “στην μεταμνημονιακή περίοδο”.

Αξίζει εδώ να σημειώσουμε ότι ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης αποτελούν τον ειδικό δίαυλο για την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ στο τοπικό κράτος και την εναρμόνισή του ακριβώς σε αυτές τις πολιτικές, που όμως προϋπήρχαν. Άρα, η πάλη ενάντια στις πολιτικές της Ε.Ε. στους δήμους-περιφέρειες και την ίδια την Ε.Ε. έχει σχέση αλλά και αυτοτέλεια σε σχέση με την πάλη ενάντια στον Καλλικράτη και Κλεισθένη και δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο σε έναν αντικαλλικρατικό ή αντικλεισθενικό λόγο και στόχο.

Συνολικά έχουμε αναβάθμιση της ανασυγκρότησης του κράτους σε τοπικό και κεντρικό σε διασύνδεση με το υπερεθνικό επίπεδο και με βαθύτερη σύμφυσή των τριών επιπέδων. Αναβάθμιση της σχέσης του τοπικού κράτους με το κεφάλαιο και την Ε.Ε. Οι δήμοι και οι περιφέρειες δεν έχουν σχέση με δημοκρατία και λαϊκή συμμετοχή, υπάρχουν τόσο ασφυκτικά πλαίσια που δεν επιτρέπουν ούτε ένα στοιχειώδες ανεξάρτητο φιλολαϊκό σχέδιο.

Παράλληλα το θέμα της απειθαρχίας, ρήξης με τις οδηγίες και την πολιτική της ΕΕ, στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα για ρήξη και αποδέσμευση δεν είναι απλώς ιδεολογικό θέμα, αλλά όρος για την υπεράσπιση των λαϊκών αναγκών και πολύ περισσότερο ενός συνολικότερου αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, για αυτό και ο Κλεισθένης, συντονίζοντας τον βηματισμό με τις κατευθύνσεις της ΕΕ προβλέπει βαριές ποινές για τους δημάρχους και διοικήσεις που απειθαρχούν.

Δ. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΩΣ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ ΔΗΜΩΝ

Στις προηγούμενες τοπικές εκλογές τέθηκε σαν άμεσο πολιτικό σχέδιο η δυνατότητα διαμόρφωσης δημοτικών πλειοψηφιών που θα εφαρμόσουν μια «αριστερή φιλολαϊκή διαχείριση» στους δήμους εντός του καπιταλιστικού πλαισίου. Το εφικτό και άμεσα χειροπιαστό μιας αλλαγής συσχετισμών σε τοπικό επίπεδο φάνταζε ως «ελπίδα για την αριστερά» και ως δυνατότητα να παρθούν μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων.

Εμφανίστηκαν έτσι προτάσεις και προγράμματα «φιλολαϊκής διαχείρισης» από παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ ή και παρατάξεις συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Μερικές από αυτές κατέκτησαν τη δημοτική πλειοψηφία όπως σε Χαλάνδρι, Φιλαδέλφεια, Κερατσίνι κ.α. Αντίστοιχα επιχειρήματα πρόβαλε και το ΚΚΕ μιλώντας για «κόκκινους δήμους», που σήμερα προβάλλει ως πρότυπο, όπως η Πάτρα, το Χαϊδάρι, η Καισαριανή, η Πετρούπολη.

Είναι φανερό ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις από διαχείριση σε διαχείριση σε δήμους που σχετίζονται με τον τρόπο εφαρμογής της αυταρχικής αντιδημοκρατικής λειτουργίας της τοπικής διοίκησης, την αδιαφάνεια, τη διαπλοκή και την εξυπηρέτηση της οικονομικής ολιγαρχίας ή μέτρα ανακούφισης και στήριξης οικονομικά αδύναμων. Όμως κάνοντας μια συνολική αποτίμηση των δημοτικών πεπραγμένων στους δήμους αυτούς είναι φανερό πως αυτό το πολιτικό σχέδιο κατέρρευσε και οι φορείς του εξελίχθηκαν σε φορείς υπάκουης αστικής διαχείρισης των δήμων τους και όχι σε φορείς άσκησης φιλολαϊκής πολιτικής, ενώ συνεχείς αποχωρήσεις και τριγμοί προκαλούν ρήγματα σε αυτές τις παρατάξεις.

Χρειάζεται να αναγνώσουμε ότι αναφερόμαστε στη διαχείριση του τοπικού κράτους που λειτουργεί ως μακρύ χέρι του κεντρικού κράτους, κάτω από τους ίδιους νόμους, το πολιτικό πλαίσιο, τα όρια και τους κανόνες, τις αρμοδιότητες της τοπικής διοίκησης, χωρίς δυνατότητες σοσιαλιστικών νησίδων στην καπιταλιστική πλημμυρίδα. Χωρίς δυνατότητες αμφισβήτησης του αστικού συστήματος μέσω των δήμων και περιφερειών και λειτουργίας τους ως ορμητήρια για ανάπτυξη του κινήματος, σε μια περίοδο που δεν υπάρχει συνολική άνοδος του εργατικού και λαϊκού κινήματος και επαναστατική κατάσταση. Τα μεμονωμένα ή επιμέρους μέτρα που μπορεί να λαμβάνονται σε κάποιους δήμους είναι ελάχιστα, μικρής αξίας, δεν δημιουργούν ρωγμές, δεν αποτελούν υπόδειγμα και δεν συνιστούν συνολικά φιλολαϊκή πολιτική. Η αντικαπιταλιστική, επαναστατική, κομμουνιστική αριστερά δεν μπορεί να κατεβάζει τον πήχη στην απαίτηση απλώς για πιο έντιμο, δημοκρατικά ευαίσθητο διαχειριστή δήμαρχο, υποβαθμίζοντας τη συνολική λειτουργία του τοπικού κράτους. Δεν μπορεί να μένει στα επιμέρους μέτρα ανακούφισης και να μη διαβλέπει την όλη πολιτική που ασκείται.

Σε όλους αυτούς τους δήμους χρησιμοποιούνται συνεχώς και σε μεγάλη κλίμακα ελαστικά προσωρινά εργαζόμενοι που απολύονται στη συνέχεια.

Σε όλους χρησιμοποιούνται οι επιλεκτικές χρηματοδοτήσεις των ΕΣΠΑ, σύμφωνα με τις προδιαγραφές τους και με την περιορισμένη διάρκεια χρήσης τους και με βάση αυτές και με την προβολή και τη σφραγίδα της Ε.Ε. καταρτίζονται προγράμματα και δημιουργούνται δομές.

Η γραμμή της «κόκκινης» ή φιλολαϊκής διαχείρισης» με άσφαιρη καταγγελία της κυβερνητικής πολιτικής, προκειμένου να ενισχύεται το αντισυστημικό προφίλ μιας δημοτικής αρχής και η προβολή επιμέρους πρωτοβουλιών και μερικών μέτρων ανακούφισης των οικονομικά αδύναμων δεν μπορούν να ικανοποιήσουν με ουσιαστικό τρόπο τις εργατικές λαϊκές ανάγκες.

Ε. ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η απόφαση της 4^ης Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δίνει τον πρώτο προσανατολισμό.

«Σοβαρή κατάκτηση για την αντικαπιταλιστική παρέμβαση στην πόλη από την άποψη του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, της δράσης, της φυσιογνωμίας τους και της συσπείρωσης δυνάμεων αποτελούν, με τη δική τους αυτοτέλεια, οι αριστερές-αντιδιαχειριστικές-αντικαπιταλιστικές κινήσεις περιφέρειας και πόλης. Το επόμενο διάστημα οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμβάλλουν για τη μαζικοποίηση αυτών των κινήσεων πόλης και περιφέρειας, τη μαχητική παρουσία και δράση τους για τα κεντρικά και τοπικά προβλήματα, τη συλλογική δημοκρατική λειτουργία τους. Προωθούμε τη δημιουργία νέων κινήσεων, όπου δεν υπάρχουν. Επιδιώκουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση σε αυτές τις κινήσεις αγωνιστών του κινήματος και δυνάμεων που αποδεσμεύονται από διαχειριστικές και ρεφορμιστικές λογικές. Μπροστά και στις επόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές στοχεύουμε στην άνοδο της απήχησης και της εκπροσώπησης των κινήσεων της αντικαπιταλιστικής πτέρυγας. Προετοιμάζουμε την παρέμβαση μας με επικαιροποίηση των κοινών θέσεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που επεξεργάστηκε η Ομάδα εργασίας για θέματα τοπικού κράτους το Φλεβάρη του 2014.»

Σε αυτή την κατεύθυνση προχωράμε ώστε και η εκλογική μας προετοιμασία να συμβάλλει στην αναβάθμιση και τη μόνιμη παρουσία της πτέρυγας στα δρώμενα στο επίπεδο της γειτονιάς, του δήμου, της πόλης, της περιφέρειας.

Η παρέμβαση στις τοπικές εκλογές με την προβολή των θέσεων της αριστερής, αντικαπιταλιστικής, αντιδιαχειριστικής πτέρυγας για το τοπικό κράτος, η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση του πρωτοπόρου αγωνιστικού δυναμικού στις γραμμές των κινήσεων περιφερειών και πόλεων και αποτελέσματα με εκλογή συμβούλων συμβάλλουν στη συνολική προσπάθειας μας για την ανάπτυξη του κινήματος και του μετώπου της αντικαπιταλιστικής κομμουνιστικής αριστεράς.

Στόχος μας μπορεί να είναι από την εκλογική μάχη οι κινήσεις της πτέρυγας σε περιφέρειες και δήμους να βγουν ενισχυμένες σε απήχηση και ένταξη νέου δυναμικού, να υπάρξει διεύρυνση με τις δυνάμεις της πολιτικής συνεργασίας με σεβασμό στις διαδικασίες των ίδιων των κινήσεων. Να ενισχυθεί ο αριστερός, ριζοσπαστικός, αγωνιστικός, αντικαπιταλιστικός, χαρακτήρας των κινήσεων και η δημοκρατική τους λειτουργία. Να αποκτήσουν μόνιμη και σταθερή λειτουργία και να μην αποτελούν απλώς εκλογικές παρεμβάσεις. Να αποτελούν κομμάτια της πτέρυγας των κινήσεων πόλης-περιφέρειας, με σαφή αντίληψη για το ρόλο της τοπικής διοίκησης και διαχωρισμό από διαχειριστικές αντιλήψεις.

Η παρέμβαση των αριστερών, ριζοσπαστικών, αντικαπιταλιστικών κινήσεων μπορεί να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις και για τις επόμενες πολιτικές αναμετρήσεις.

Οι κινήσεις της πτέρυγας δοκιμάζονται για τη συνολική τους φυσιογνωμία, για τις θέσεις που προβάλλουν και πως τις υπηρετούν με συνέπεια σε όλα τα επίπεδα, για τη συμβολή τους στην οργάνωση αγώνων για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και για την ικανότητα τους να εκφράζουν τις αγωνίες και τις ανάγκες τους.

Σε αυτά τα πλαίσια καταθέτουμε παρακάτω επικαιροποιημένους στόχους διεκδίκησης που συγκροτούν ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης για τα ζητήματα που κρίνονται στην κοινωνία και στη γειτονιά.

Στόχος μας να συμβάλλουμε στη συζήτηση και να βοηθήσουμε για τις θέσεις των κινήσεων και στην οπτική για τα ιδιαίτερα προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε περιοχή, με σεβασμό στην αυτοτέλεια και τις διαδικασίες των κινήσεων.

Για το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, τους στόχους του και τους όρους επιβολής του:

Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα-πλαίσιο εκφράζει τις ανάγκες, τις διεκδικήσεις, τα δικαιώματα, της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, καταδεικνύει με συγκρουσιακά μέτρα με το καπιταλιστικό σύστημα και τις απαιτούμενες τομές για την επιβολή αυτών των αναγκών. Δεν είναι πρόγραμμα κυβερνητικής διαχείρισης στα πλαίσια του συστήματος. Η εργατική τάξη με τους αγώνες της μπορεί να κατακτά πλευρές του, αλλάζοντας τους συσχετισμούς και ανοίγοντας την προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής. Αλλά οι επιμέρους κατακτήσεις σε πλευρές του προγράμματος κινδυνεύουν να αναιρούνται στην άμπωτη του κινήματος. Το σύνολο του μπορεί να κατακτηθεί μόνο μετά την επανάσταση, που προϋποθέτει την εξουσία στην εργατική τάξη και στα όργανα συλλογικής λαϊκής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης.

Τίθενται αντικειμενικά στην ημερήσια διάταξη οι πολιτικοί όροι για να προχωρήσει αυτό το πρόγραμμα.

Οι όροι αυτοί είναι: - η ανάπτυξη ενός αγωνιστικού κινήματος ρήξης και ανατροπής, για ανατροπή της επίθεσης με την καθοριστική συμβολή της πτέρυγας και την κοινή δράση στο εργατικό-λαϊκό κίνημα, - η ενίσχυση του ρεύματος της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής, κομμουνιστικής Αριστεράς.

ΣΤ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΣΤΟΧΩΝ ΠΑΛΗΣ

Καταθέτουμε στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να αποτελέσει συλλογικό κεκτημένο της, το παρακάτω κείμενο και ως προτάσεις-σκέψεις προς τους αγωνιστές των κινήσεων και σχημάτων περιφέρειας και πόλης, το παρακάτω πλαίσιο στόχων πάλης.

1. Για τα κοινωνικά δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζόμενων

Εργασία - Ανεργία

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Δουλειά με δικαιώματα. Να μη γίνουμε δούλοι του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Αγώνας ενάντια στα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας. Μείωση του χρόνου και των ετών εργασίας τώρα. Για να δουλέψουν οι άνεργοι, για να πάρουμε πίσω τον κλεμμένο πλούτο που παράγουμε. Καμία επέκταση του ωραρίου λειτουργίας τις Κυριακές και τις αργίες, όχι στην παραβίαση του 8ωρου και στην εντατικοποίηση. Αυξήσεις μισθών-αποδοχών τώρα. Για να ζούμε αξιοπρεπώς από τη δουλειά μας, για να καλύψουμε τις ανάγκες μας, για να χάσει το κεφάλαιο. Με συλλογικές συμβάσεις, κατοχύρωση και άμεση επαναφορά όσων μας έκλεψαν. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις - Μέτρα προστασίας των ανέργων.

Ειδικά για δήμους - περιφέρειες παλεύουμε για: κατάργηση των προγραμμάτων ΟΑΕΔ - ΕΣΠΑ και κάθε μορφή ελαστικής εργασίας / καμιά απόλυση / καμία ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Όχι σε χρησιμοποίηση ελαστικής εργασίας. Όχι στις απολύσεις των συμβασιούχων. Να γίνονται προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για όλες τις κενές θέσεις. Τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας / εργασία βάση της ειδικότητας πρόσληψης.

Χαράτσια - Φορολογία – Καταλήστευση λαϊκού εισοδήματος

Όχι στη φορολογική αφαίμαξη της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων με τους έμμεσους και άμεσους φόρους. Κατάργηση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης (φάρμακα κ.α.) και στα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, πετρέλαιο, φυσικό αέριο). Να αλλάξει ο αντιλαϊκός χαρακτήρας της άμεσης φορολογίας. Καμιά άμεση φορολόγηση κάτω από το όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Να φορολογηθούν τα κέρδη και η μεγάλη ακίνητη και κινητή περιουσία. Όχι στις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου με οποιοδήποτε μορφή (χορηγίες, δωρεές, επέκταση εργασιών, υποδομών, αλλαγή έδρας, κ.α.). Την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο. Να καταργηθούν οι off-shore. Να υπάρξει άμεση έκτακτη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου πάνω από 50%.

Όχι στους δήμους-φορομπήχτες με το δημότη-πελάτη. ¨Όχι στη λειτουργία τους ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Καμία ανταποδοτικότητα στη παροχή υπηρεσιών από τους δήμους. Κατάργηση των δημοτικών τελών και φόρων για την κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών. Αύξηση δημοτικών φόρων και τελών σε μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες. Όχι στις ηλεκτρονικές κατασχέσεις μισθών και περιουσίας μισθωτών - αυτοαπασχολούμενων για χρέη σε δήμους. Εξ’ ολοκλήρου χρηματοδότηση των Δήμων από το Κράτος με τη φορολόγηση του κεφαλαίου, όχι στη μείωση των ΚΑΠ και ΣΑΤΑ.

Για το δικαίωμα στη στέγαση - Στέγη, Ενέργεια-Νερό και λαϊκές ανάγκες

Η στέγαση είναι δικαίωμα όλων. Όχι στην πολλαπλή φορολόγηση της κατοικίας με τη μονιμοποίηση και επέκταση του χαρατσιού με τον ΕΝΦΙΑ και με δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους και Τέλος Ακίνητης Περιουσίας μέσα από το λογαριασμό της ΔΕΗ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ.

Καμιά κατάσχεση - πλειστηριασμός- έξωση κατοικίας όσων έχουν πάρει δάνειο και έχουν χάσει τη δουλειά τους, είναι απλήρωτοι ή τους έχουν μειώσει μισθό και σύνταξη. Κανένας πλειστηριασμός για χρέη σε δημόσιο, τράπεζες. Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους, τραπεζών. Διαγραφή χρεών προς κράτος και τράπεζες των μακροχρόνια ανέργων, χαμηλοσυνταξιούχων και φτωχοποιημένων στρωμάτων. Μείωση των δανείων των λαϊκών νοικοκυριών ανάλογη με τη μείωση του εισοδήματος και τη μείωση της τιμής της κατοικίας. Απαλλαγή τους από το δάνειο, όταν έχει εξοφληθεί ήδη το κεφάλαιο.

Επιδότηση του ενοικίου για όλους τους άνεργους και φτωχούς που δεν έχουν ιδιόκτητη κατοικία. Λειτουργία στεγαστικής πίστης σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες με άτοκα στεγαστικά δάνεια για τους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Μέριμνα για τη στέγαση όλων των αστέγων. Ξενώνες για όλους τους φοιτητές, τους αστέγους, πρόσφυγες και μετανάστες. Κανένας άστεγος στο δρόμο. Απαλλοτρίωση κενών και αχρησιμοποίητων κατοικιών και κλειστών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων με στόχο την άμεση στέγαση των άστεγων. Αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και των κληροδοτημάτων.

Ηλεκτρικό – νερό – μεταφορές – θέρμανση - επικοινωνίες δεν είναι εμπορεύματα, είναι κοινωνικά αγαθά που πρέπει να είναι δωρεάν για όλο το λαό. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Όχι φόρους στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο φυσικό αέριο. Μειώσεις και όχι αυξήσεις τιμολογίων της ΔΕΗ, του νερού, του ΟΤΕ. Όχι στις επιπλέον χρεώσεις στους λογαριασμούς. Όχι στην ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση – ξεπούλημα ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ-ΕΥΔΑΘ. Δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και λειτουργία τους με βάση τις λαϊκές ανάγκες.

Οι δήμοι να παρέχουν όλα τα τεχνικά μέσα τους για να εξασφαλίσουν με έμπρακτο τρόπο ότι δεν θα μείνει κανένα σπίτι χωρίς νερό και ρεύμα. Λειτουργία προγράμματος στέγασης σε κτίρια δήμων, κράτους, εκκλησιών που είναι κενά ή σχολάζουσες κληρονομιές.

Για τις πηγές ενέργειας

Κάλυψη των ενεργειακών αναγκών (παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, θέρμανσης) με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον και με γνώμονα την αμφισβήτηση του καταναλωτικού μοντέλου, της ενεργοβόρου καπιταλιστικής ανάπτυξης και του τρόπου παραγωγής. Οι πηγές ενέργειας σε δημόσια-συλλογική ιδιοκτησία και όχι στα χέρια του κεφαλαίου. Λειτουργία τους και τιμολογιακή πολιτική για τις λαϊκές ανάγκες και όχι για τα συμφέροντα της ολιγαρχίας. Μείωση της χρήσης των πεπερασμένων ενεργειακών πόρων (πετρέλαιο, λιθάνθρακας, αέριο). Αυστηρή τήρηση των ορίων εκπομπών αερίων ρύπων στην ατμόσφαιρα, όχι στο εμπόριο ρύπων. Όχι στις μπίζνες της «πράσινης οικονομίας» με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (υδροηλεκτρικά, φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες κλπ) από τις βιομηχανικές ΑΠΕ που αποβλέπουν στην κερδοφορία των ιδιωτών και καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον, προκαλώντας ανεπανόρθωτες ζημιές με τα συνοδευτικά έργα. Όχι στη μεταφορά του κόστους τους στο λαό. Αντίσταση στις εξορύξεις και τους κινδύνους που επιφέρουν με τους οικονομικούς ανταγωνισμούς πολυεθνικών εταιρειών και κρατών, αλλά και στην οικολογική και τεκτονική ισορροπία.

Για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία

Κανόνες για την εγκατάσταση των σταθμών εκπομπών (κεραιών) των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας και τα όρια εκπομπών. Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, τήρηση των αποστάσεων εγκατάστασης από τους χώρους που χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας (σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία, κατοικίες) , ενημέρωση του πληθυσμού και μέτρα για το συνεχή έλεγχο της τήρησης των ορίων για την προστασία της υγείας των κατοίκων.

Πρόνοια, Κοινωνικές Υπηρεσίες, Παιδικοί σταθμοί

Πλήρεις, αξιοπρεπείς και δωρεάν κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας με αύξηση και όχι περικοπή των δαπανών. Να αναβαθμιστεί η κοινωνική φροντίδα και προστασία για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού και για όλα τα άτομα που έχουν ανάγκη. Μέριμνα και κέντρα δωρεάν υποστήριξης και φροντίδας για τους πάσχοντες και τις οικογένειες τους, των ατόμων με αναπηρία, ψυχικές παθήσεις, εξαρτήσεις από ουσίες, κακοποιημένους και εγκαταλελειμμένους.

Βρεφικοί και παιδικοί σταθμοί σε κάθε γειτονιά που να καλύπτουν όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και κριτήρια επιλογής. Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση και κατάργηση των τροφείων. Άμεσες παρεμβάσεις στις υπάρχουσες κτηριακές εγκαταστάσεις ώστε να είναι κατάλληλες. Να καλυφθούν οι ανάγκες με επιπλέον σταθμούς. Προσλήψεις επαρκούς και μόνιμου προσωπικού. Μονιμοποίηση των εργαζόμενων ώστε να λειτουργούν οι σταθμοί σα χώροι παιδαγωγικής φροντίδας και όχι σαν χώροι παιδικού-παρκινγκ. Σάντουιτς και γάλα σε όλα τα παιδιά.

Δημοτικά γηροκομεία με δωρεάν διαμονή των φτωχών και άπορων γερόντων σε κάθε δήμο. Ενίσχυση με προσωπικό, υποδομές, μόνιμη κρατική χρηματοδότηση για πλήρη και δωρεάν λειτουργία της Βοήθειας στο Σπίτι.

Όχι στην υποβάθμιση των κοινωνικών υπηρεσιών των δήμων και αντικατάσταση τους από Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ) ή τη λειτουργία τους μέσω ΜΚΟ. Κατάργηση των ΚΟΙΝΣΕΠ. όπου έχουν φτιαχτεί, όχι στη δημιουργία νέων. Δωρεάν δημοτική κοινωνική πρόνοια για βρέφη, νήπια, ηλικιωμένους και γενικά όσους την έχουν ανάγκη.

Όχι στην κρατική δήθεν «αλληλεγγύη» κυβέρνησης, δήμων, ΕΕ, κεφαλαίου που λειτουργεί σαν εργαλείο μοιράσματος της φτώχειας, ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, περιορισμού του δικαιώματος κοινωνικών υπηρεσιών και διαφήμισης του κεφαλαίου και απόκρυψης των ευθυνών του για την κατάστασή μας.

Να μην επεμβαίνουν οι δήμοι με σκοπό τον έλεγχο, την παρεμπόδιση ή την καταστολή των λαϊκών μορφών οργάνωσης, αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων που λειτουργούν μορφές αλληλεγγύης (κοινωνικά φαρμακεία, ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, κ.α.) στις γειτονιές.

Υγεία - Παιδεία

Δημόσια δωρεάν υγεία για όλο το λαό. Όχι στη διάλυση του ΕΟΠΠΥ και στις συγχωνεύσεις-διαλύσεις των δημόσιων νοσοκομείων. Δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία. Δωρεάν περίθαλψη, εξετάσεις, φάρμακα, θεραπείες για όλους. Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Πρωτοβάθμια Υγεία με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση, πλήρως ενταγμένη στο ΕΣΥ, οργανικά διασυνδεμένη με τα δημόσια νοσοκομεία, με γιατρούς μόνιμους Επιμελητές κλάδου ΕΣΥ και γενικά υγειονομικούς λειτουργούς πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε μόνιμες θέσεις. Πλήρεις δομές (πολυδύναμα επαρκώς στελεχωμένα Κέντρα Υγείας στις πόλεις και στην περιφέρεια και περιφερειακά ιατρεία στην ευθύνη των Κέντρων Υγείας) με προσανατολισμό στην πρόληψη.

Δημόσια, δωρεάν, αναβαθμισμένη παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς, θρησκευτικούς, φυλετικούς αποκλεισμούς. Η παιδεία δεν αποτελεί εμπόρευμα ή προνόμιο αλλά δικαίωμα όλων. Ενιαίο δημόσιο ποιοτικό και δωρεάν 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο, με δίχρονη προσχολική αγωγή για όλα τα παιδιά. Εγγραφή όλων των παιδιών-προσφύγων και μεταναστών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης μαζί με όλα τα παιδιά σε κανονικές τάξεις και όσα είναι κάτω των τεσσάρων ετών σε βρεφονηπιακούς σταθμούς χωρίς προϋποθέσεις. Να δοθεί οριστική και μόνιμη λύση για όλες τις απαραίτητες μετακινήσεις των μαθητών με δημόσιο φορέα και οικονομική εξασφάλιση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σταθερές και μόνιμες σχέσεις εργασίας για τους εκπαιδευτικούς και τους εργαζόμενους στην καθαριότητα των σχολικών κτιρίων. Προσλήψεις για άμεση κάλυψη των εκπαιδευτικών κενών. Η σχολική στέγη μαζί με όλα τα κοινωνικά αγαθά να μην ξεπουληθεί ως μέρος της δημόσιας περιουσίας (από το υπερταμείο) και να χτιστούν νέα δημόσια, σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια. Καμία συγχώνευση-κατάργηση σχολείων. Να ανοίξουν σχολεία που έκλεισαν. Κατάργηση της μαθητείας. Έξω οι ρατσιστικές, εθνικιστικές, φασιστικές, μιλιταριστικές αντιλήψεις από τα σχολεία.

Προστασία του Περιβάλλοντος και φυσικές καταστροφές

Για να μη ζήσουμε κι άλλες τραγωδίες, ο ανυποχώρητος και ανατρεπτικός αγώνας ενάντια σε αυτές τις συνεχιζόμενες εγκληματικές πολιτικές που καίνε και πνίγουν ανθρώπους δεν μπορεί παρά να είναι μονόδρομος από εδώ και εμπρός!

Κατάργηση όλων των μνημονιακών και καταστροφικών νόμων και ρυθμίσεων για το περιβάλλον. Μέτρα ασφαλείας, έλεγχοι και κονδύλια, για την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Πολεοδομικός σχεδιασμός και εφαρμογή του, καμιά εμπορευματοποίηση και εντατική εκμετάλλευση της δημόσια γης.

Πρόληψη και πυροπροστασία, έργα συντήρησης του δασικού οδικού δικτύου και των αντιπυρικών ζωνών, προσλήψεις προσωπικού και αγορά εκσυγχρονισμός οχημάτων και μέσων πυρόσβεσης. Αυξημένα μέτρα πολιτικής προστασίας, αντιπλημμυρικά έργα, αντισεισμικοί έλεγχοι και προστασία. Άμεσα μέτρα για τη πλήρη αποζημίωση των πληγέντων

Μέτρα για την προστασία των δασών, αλσών, χώρων πρασίνου έχουν απομείνει στον αστικό και περιαστικό ιστό των πόλεων και των παραλιών. Διαφύλαξη τους από κάθε είδους οικοδομικές δραστηριότητες και εμπορευματικές δραστηριότητες (από κράτος, ιδιώτες, δήμους, εκκλησία). Όχι σε επέκταση σχεδίων πόλης προς τα βουνά και τις παραλίες (ακόμα και για λεγόμενους κοινωφελείς σκοπούς). Καμιά εμπορευματοποίηση των παραλιών, ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές. Απομάκρυνση εγκαταστάσεων ιδιωτικών εταιρειών, στρατοπέδων, ΔΕΚΟ από τα δάση.

Προστασία του φυσικού και δομημένου χώρου και των δημόσιων – υποδομών, ενάντια στην κατάρρευση και στις ιδιωτικοποιήσεις

Αύξηση των δαπανών για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Δημιουργία χώρων πρασίνου στις πόλεις. Καμία πώληση σε εταιρείες και εκμετάλλευση δημόσιου χώρου από το κεφάλαιο.

Κατάργηση Υπερταμείου. Όχι στους νόμους του fast track. Μέτρα για την προστασία της δημόσιας – δημοτικής περιουσίας από τα ιδιωτικά συμφέροντα, τους διεκδικητές της ιδιοκτησίας της, τους καταπατητές, τους εργολάβους. Καμιά ιδιωτικοποίηση ή εκχώρηση σχολείων, δασών, δημόσιων χώρων. Έργα υποδομής για τις κοινωνικές ανάγκες με λαϊκό εργατικό έλεγχο – όχι στα ΣΔΙΤ – όχι στα προγράμματα της ΕΕ.

Αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και τακτικοί έλεγχοι για τους ρύπους και τα απόβλητα των εργοστασίων και τη διαχείρισή τους. Μέτρα ενάντια στα φαινόμενα του νέφους, της αιθαλομίχλης, της ρύπανσης των θαλασσών, των πηγών, των ποταμών.

Να αποτραπούν χωροταξικές ρυθμίσεις που θέλουν πόλεις-τέρατα για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Να σταματήσει η στοχευμένη υποβάθμιση περιοχών, για να αποτελέσουν φτηνή εξαγορά για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αύξηση των δαπανών για υποδομές και νέους ελεύθερους δημόσιους χώρους. Να μειωθεί ο συντελεστής δόμησης και το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος των οικοδομών. Διασφάλιση ελεύθερων χώρων και σχεδιασμός της λειτουργίας της πόλης για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι και οι ανάγκες συλλογικής συνεύρεσης και επικοινωνίας τους. Διατήρηση του ιστορικού-πολιτιστικού χαρακτήρα των περιοχών. Να σταματήσουν τα έργα βιτρίνας που εξυπηρετούν σχέσεις με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Έργα υποδομών για αποχέτευση, απορροή ομβρίων, αντιπλημμυρική προστασία. Σε όλα τα δημόσια έργα να υπάρχει εργατικός και λαϊκός έλεγχος.

Μετακίνηση

Οι συγκοινωνίες να είναι δημόσιες, ποιοτικές, με τακτικά, πυκνά δρομολόγια. Δωρεάν μετακίνηση σε άνεργους, φτωχούς και μαθητές- φοιτητές-σπουδαστές. Όχι στο “ηλεκτρονικό εισιτήριο”, τις μπάρες και τους ελέγχους από «κυνηγούς κεφαλών» Επεκτάσεις του Μετρό που να καλύπτουν όλες τις περιοχές της Αθήνας και των μεγάλων πόλεων. Ενίσχυση των δημόσιων ΜΜΜ και των εναλλακτικών τρόπων μετακίνησης (ποδήλατο) για να αποτραπεί η αλόγιστη χρήση του Ι.Χ. Επέκταση, ποιοτική και φτηνή λειτουργία των σιδηροδρομικών και ακτοπλοϊκών γραμμών. Ολοκλήρωση των οδικών αξόνων χωρίς χαριστικές συμβάσεις σε ιδιώτες. Η μετακίνηση είναι δικαίωμα. Να καταργηθούν τα διόδια.

Διεκδικούμε πόλεις για να μπορεί ο πολίτης να ζει και να κυκλοφορεί. Όχι στην καταστροφή δημόσιων κοινόχρηστων χώρων για να γίνουν δημοτικά ή ιδιωτικά παρκινγκ.

Δωρεάν και συχνή Δημοτική Συγκοινωνία ανάμεσα στις γειτονιές των πόλεων, προς τους μεγάλους χώρους δουλειάς και μόρφωσης και προς τους σταθμούς του μετρό. (χρειάζεται κάποιο αίτημα για το θέμα της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης σε όλα τα αστικά κέντρα της περιφέρειας).

Πολιτισμός – Αθλητισμός

Πολιτισμός και αθλητισμός είναι κοινωνικά δικαιώματα. Πρέπει να παρέχονται δωρεάν. Ενίσχυση του δημιουργικού και ερασιτεχνικού χαρακτήρα τους.

Δημιουργία χώρων πολιτισμού σε κάθε περιοχή για υποδοχή εκθέσεων, συναυλιών, εκδηλώσεων, φιλοξενίας δραστηριοτήτων των μαζικών φορέων της περιοχής. Εξασφάλιση χώρων για στέκια της νεολαίας. Οι δήμοι να παρέχουν δωρεάν προγράμματα εκμάθησης μουσικής, ζωγραφικής, χορού και άλλων τεχνών. Δημιουργία Μουσικών και Καλλιτεχνικών εργαστηρίων στους δήμους με δωρεάν συμμετοχή. Προβολή και στήριξη της ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας. Παροχή χώρων και υποδομών σε ερασιτεχνικά πολιτιστικά συγκροτήματα. Υποστήριξη και υποδοχή των διαφορετικών πολιτισμών.

Προστασία της ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας με στήριξη πειραματικών χώρων έκφρασης σε κλειστούς και ανοιχτούς χώρους, ελεύθερα θέατρα, ζωγραφική, γκράφιτυ και μουσική στο δρόμο.

Ελεύθερη είσοδο στις αθλητικές εγκαταστάσεις. Δημιουργία αθλητικών εγκαταστάσεων όπου δεν υπάρχουν. Λειτουργία προγραμμάτων και ομάδων για αθλήματα στους δήμους με δωρεάν συμμετοχή-κατάργηση της εισφοράς όπου υπάρχει. Να δίνονται τα κλειστά γήπεδα για την άθληση των παιδιών και όχι μόνο των επαγγελματικών ομάδων. Να υπάρξει ενίσχυση-στήριξη του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Να υπάρξει οικονομική ενίσχυση των ΟΤΑ

Καθαριότητα - Ανακύκλωση - Διαχείριση των απορριμμάτων

Απαιτούμε η πόλη που ζούμε να είναι καθαρή. Να μην περάσουν οι περιφερειακοί σχεδιασμοί για διαχείριση των απορριμμάτων με δημιουργία μεγάλων ιδιωτικών μονάδων και αναπαραγωγή του αίσχους των χωματερών, όπως σε Φυλή, Κερατέα, Γραμματικό. Ενάντια στην εισβολή ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων στον τομέα της καθαριότητας. Επανασχεδιασμός για τη συλλογή, τη διαχείριση και τη διάθεση – απόθεση των απορριμμάτων, που θα ξεκινά από το να μην παράγεται και απορρίπτεται τόσο πλαστικό, την κατανάλωση, τη συσκευασία. Μείωση και πρόληψη απορριμμάτων. Διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, κομποστοποίηση, επαναχρησιμοποίηση. Προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών. Όχι στην καύση των απορριμμάτων. Να λειτουργήσουν σωστά, να επεκταθούν και να βελτιωθούν τα προγράμματα ανακύκλωσης, ώστε να γίνουν εύχρηστα για τους κατοίκους και αποτελεσματικά με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος. Οι χώροι απόρριψης απόβλητων και απορριμμάτων να οριοθετούνται και να λειτουργούν με όρους και κανόνες προστασίας της ζωής των κατοίκων και προστασίας του περιβάλλοντος. Όχι μετακύλιση στους κατοίκους του κόστους κατασκευής των έργων. Ανθρώπινες και ενιαίες συνθήκες εργασίας εργαζομένων σε αποκομιδή και διαχείριση σκουπιδιών.

Ένα δημόσιο σύστημα διαχείρισης και ανακύκλωσης των αποβλήτων, με άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που θα στηρίζεται στην πρόληψη και τη μείωση του όγκου των απορριμμάτων. Ένα σύστημα ουσιαστικής ανακύκλωσης και ελαχιστοποίησης του υπολείμματος.

Κανένας ΧΥΤΑ ποτέ και πουθενά. Εκ νέου σχεδιασμός ενός νέου δημόσιου κοινωνικού συστήματος της όλης διαχείρισης των απορριμμάτων. Άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋλογισμό.

2. Για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες

Παλεύουμε για πραγματική δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία του εργαζόμενου λαού και την απελευθέρωση από τα δεσμά του απολυταρχισμού του κεφαλαίου. Ενάντια στο φασισμό και τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό, για τις ελευθερίες και τα δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας.

Για ελευθερία συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, δημοκρατία στους χώρους εργασίας. Όχι στην ποινική απαγόρευση απεργιών και τις πολιτικές επιστρατεύσεις. Δημοκρατία στους δρόμους, ελευθερία στη διαδήλωση και σε κάθε μορφή πάλης του μαζικού κινήματος, άσυλο στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Ενάντια στην αστυνομική και κρατική καταστολή. Διάλυση των κατασταλτικών μηχανισμών ΜΑΤ-ΔΕΛΤΑ-ΔΙΑΣ.

Όχι στον περιορισμό της διαδήλωση, στην ένταση της αστυνομοκρατίας, τις πολιτικές του νόμου και της τάξης στο όνομα της εγκληματικότητας.

Όχι στους σχεδιασμούς «ανάπλασης» των πόλεων και την «αναβάθμιση» αστικών περιοχών που είτε εφαρμόζουν εκκαθαρίσεις, είτε στοχεύουν στον έλεγχο και στην περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο δημόσιο χώρο.

Συλλογική και δημοκρατικά οργανωμένη λαϊκή αυτοάμυνα απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς και τη φασιστική τρομοκρατία για να νικήσουν οι μαζικοί αγώνες, για να επιβληθούν οι δίκαιες διεκδικήσεις τους, για να επιβιώσουν οι εργαζόμενοι και να ζήσουν αξιοπρεπώς.

Ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και της πληροφόρησης, κατάργηση της ασυδοσίας στην πληροφόρηση από τα κρατικά και τα μεγάλα ιδιωτικά συγκροτήματα μέσων ενημέρωσης.

3. Υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων, μεταναστών, μειονοτήτων

Ελευθερίες και πλήρη εργασιακά, πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα, ανεξάρτητα από φυλή, θρησκεία, χρώμα, φύλο και σεξουαλική προτίμηση. Δικαίωμα ιθαγένειας για τα παιδιά των μεταναστών. Κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, κάθε φράχτη στα σύνορα, εκδίωξη της FRONTEX. Όχι στις ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπας με τη συνεργασία δήμων και περιφερειών, στις κρατικές και παρακρατικές ρατσιστικές επιθέσεις κατά μεταναστών.

Νομιμοποίηση των μεταναστών. Πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες – θύματα του ιμπεριαλισμού, των πολέμων, των δικτατοριών και των καταστροφών. Πρόσβαση για όλα τα παιδιά στους βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς χωρίς αποκλεισμούς εξ αιτίας εθνικότητας Όχι περιορισμούς σε χορήγηση επαγγελματικών αδειών και στην επιπλέον χρηματική εγγύηση για τους μετανάστες και μειονότητες. Καταβολή όλων των επιδομάτων, οικογενειακών και προνοιακών στους μετανάστες χωρίς αποκλεισμούς.

Σεβασμός στις διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτισμικές παραδόσεις. Όχι στην απαγόρευση λειτουργίας τζαμιών στην Αθήνα, ελεύθερη λειτουργία χώρων θρησκευτικής λατρείας σε όλες τις θρησκείες ή δόγματα και των χώρων πολιτιστικής έκφρασης. Κέντρα υποδοχής, περίθαλψης και ένταξης των μεταναστών και των προσφύγων και άμεση ματαίωση των ρατσιστικών επιχειρήσεων σκούπα του Ξένιου Δία. Άμεση στήριξη με προσλήψεις προσωπικού των Κέντρων Εξυπηρέτησης Αλλοδαπών για να σταματήσουν οι ουρές του αίσχους. Προσλήψεις διερμηνέων στους Δήμους και τις περιφέρειες.

Δικαίωμα συμμετοχής στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές για τους μόνιμα εγκατεστημένους μετανάστες.

4. Να φράξουμε το δρόμο στη φασιστική απειλή

Αποκάλυψη του ρόλου όλων των φασιστικών ομάδων και της Χ.Α. ως συστημική δύναμη, της εγκληματικής δράσης τους, των διαπλοκών τους με το κεφάλαιο, της στήριξης τους από το πολιτικό σύστημα και της ύπαρξης θυλάκων τους στους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Απόκρουση της ρατσιστικής, ξενοφοβικής, εθνικιστικής προπαγάνδας τους και της αντιμεταναστευτικής υστερίας. Απομόνωση της παρουσίας τους. Με μαζικούς αγώνες αντιπαρατασσόμαστε με τη φασιστική απειλή και με λαϊκή δράση προστατεύουμε και περιφρουρούμε όσους απειλούνται από τις φασιστικές επιθέσεις. Με τη δράση και την παρουσία μας συρρικνώνουμε την απήχησή τους και με μαχητική λαϊκή συσπείρωση οργανώνουμε την απόκρουση της εμφάνισής τους.

Απαιτούμε να αποκαλυφτούν και να τιμωρηθούν όσοι διέπραξαν ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις. Να σταματήσει η κάλυψη, η παροχή ασυλίας και η μινιτιακή προβολή των εγκληματικών συμμοριών. Να σταματήσει η κυβερνητική πολιτική της γκετοποίησης των προσφύγων, του ρατσισμού, του εθνικισμού, της ξενοφοβίας, που στρώνει το χαλί για την άνοδο της επιρροής και δράσης της Χ.Α. και των άλλων ναζιστικών συμμοριών.

5. Για την κατάργηση του Κλεισθένη Ι και συνολικά ενάντια στην αντιδραστική οργάνωση του τοπικού κράτους

Για το νόμο ξεκαθαρίζουμε ότι είμαστε αντίθετοι κρίνοντας τη συνολική του στόχευση και όχι τα επιμέρους στοιχεία του, όπως το νέο σύστημα εκλογής. Ταυτόχρονα, είμαστε αντίθετοι και στο παλιό μοντέλο λειτουργία των δήμων με τον «Καποδίστρια» και στο μετέπειτα πλαίσιο με τον Καλλικράτη.

Η αντίθεσή μας διατυπώνεται από τη σκοπιά ενός άλλου τρόπου οργάνωσης της ζωής μας σαν εργαζόμενοι και κάτοικοι. Ενός τρόπου που θέτει στο κέντρο τα σύγχρονα κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα, την ικανοποίηση των αναγκών της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, τη συγκρότηση σύγχρονων δημοκρατικών μορφών λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης, με λόγο στην πολιτική που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη. Συγκρουόμαστε με όλα τα χαρακτηριστικά θεσμικής οργάνωσης του τοπικού κράτους που το διαπερνούν σαν κόκκινη γραμμή και όλα τα στοιχεία που αναδεικνύουν το βαθιά αντιλαϊκό χαρακτήρα του τοπικού κράτους.

Σε σχέση με το σύστημα εκλογής: Εμείς είμαστε υπέρ της απλής ανόθευτης αναλογικής. Το σύστημα στον Κλεισθένη είναι ένα αναλογικότερο μοντέλο, μια εκδοχή της απλής αναλογικής, που λειτουργεί, όμως, με αποκλεισμούς. Από τη στιγμή που αποκλείονται συνδυασμοί, που δεν μπορούν να συγκεντρώσουν τον απαραίτητο αριθμό υποψηφίων ή και μεμονωμένοι υποψήφιοι, δεν αποτελεί απλή ανόθευτη αναλογική.

Παλεύουμε :

• Ενάντια στην αντιδημοκρατική λειτουργία Δήμων και Περιφερειών και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που υπηρετούνται από το προηγούμενο πλαίσιο λειτουργίας τους και επεκτείνονται με τον Κλεισθένη.
• Ενάντια στο δήμο-επιχείρηση με το δημότη-πελάτη και στην ανταποδοτική παροχή των υπηρεσιών. Στις ηλεκτρονικές κατασχέσεις και πλειστηριασμούς των δήμων σε βάρος των κατοίκων.
• Ενάντια στην ιδιωτικοοικονομική-επιχειρηματική λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, τις άμεσες ή έμμεσες ιδιωτικοποιήσεις είτε ΣΔΙΤ είτε με εκχωρήσεις που οδηγούν την παραχώρηση λειτουργιών και υπηρεσιών στο κεφάλαιο.
• Είμαστε αντίθετοι στα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα και επιχειρησιακά προγράμματα, τα κριτήρια «επιλεξιμότητας», με βάση τα πλαίσια που επιβάλλουν Ε.Ε., μνημόνια και κυβερνήσεις και κριτήρια την καπιταλιστική ανάπτυξη και τα αστικά συμφέροντα. Ενάντια στα Παρατηρητήρια, την επιτήρηση-συμμόρφωση- με τις επιταγές των μνημονίων.
• Ενάντια στο δήμο-φορομπήχτη, στην επέκταση των ανταποδοτικών τελών και στις αυξήσεις των δημοτικών τελών, στη συρρίκνωση-υποβάθμιση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
• Ενάντια σε δήμους περιφέρειες που προωθούν και χρησιμοποιούν μορφές ευέλικτης, προσωρινής, φτηνής εργασίας.
• Ενάντια στην παραχώρηση της διαχείρισης των αποβλήτων σε ιδιώτες και τη λειτουργία της χωρίς κριτήριο την υγεία των κατοίκων και των εργαζομένων και την προστασία του περιβάλλοντος.
• Ενάντια στην «μεταφορά αρμοδιοτήτων» που αφορούν δικαιώματα, όπως η εκπαίδευση, η υγεία κλπ στους Δήμους, γιατί γίνεται δρόμος για την ανάπτυξη της ταξικής διαφοροποίησης ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς Δήμους, για την απαλλαγή των κυβερνήσεων από το βάρος των κοινωνικών υπηρεσιών και για τη μεγαλύτερη ευελιξία στην προσαρμογή τους στις ανάγκες του κεφαλαίου.
• Ενάντια στη λειτουργία δημοτικών Α.Ε. από δήμους και περιφέρειες.

6. Για θεσμούς λαϊκής οργάνωσης – δημοκρατίας

Προβάλλουμε ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας με πραγματική αυτοδιεύθυνση στους χώρους που εργαζόμαστε και ζούμε. Με μαζικές λαϊκές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά με αποφασιστικό ρόλο, αρμοδιότητες και δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις που αφορούν τη συνοικία. Συνελεύσεις, που λειτουργούν με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας και με αντιπροσώπευση για το συντονισμό μεταξύ τους και για την εκλογή των συμβουλίων ευρύτερων περιοχών. Με συμβούλια που θα εκλέγονται και θα είναι ανακλητά από τις συνελεύσεις, τις οποίες θα συγκαλούν και στις οποίες θα δίνουν λόγο. Συμμετοχή των κατοίκων στα κέντρα λήψης αποφάσεων της πολιτικής που σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στην πόλη και γνωμοδότηση με δημοψηφίσματα. Δημοκρατικές μορφές λαϊκής συλλογικής οργάνωσης, πάλης και επιβολής της λαϊκής θέλησης. Αποκέντρωση και όχι ανάθεση σε απόμακρα συγκεντρωτικά όργανα διοίκησης. Πλήρη διαφάνεια και δυνατότητα κοινωνικού και εργατικού ελέγχου στο σχεδιασμό και την εκτέλεση κάθε δημόσιου έργου και λειτουργίας.

Για αυτό συμμετέχουμε, στηρίζουμε, αναβαθμίζουμε και συγκροτούμε νέες συλλογικότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά. Επιτροπές κατοίκων, πρωτοβουλίες, λαϊκές συνελεύσεις, εργατικές λέσχες και κοινωνικό-πολιτικά κέντρα. Συμβάλλουμε στον μεταξύ τους συντονισμό. Αγωνιζόμαστε για να υπάρχει σύνδεση και συντονισμός τους με το ταξικό εργατικό κίνημα. Να έχουν μαζική συμμετοχή και δημοκρατική λειτουργία. Να κατακτούν ρόλο και λόγο για τα ζητήματα της περιοχής τους και τα γενικότερα.

Κάτω από αυτό το πρίσμα, είμαστε αντίθετοι στις σημερινές συγκεντρωτικές δομές των δήμων και σε κάθε αντιδημοκρατική πλευρά της διοίκησης των τοπικών κρατών : Στην αντιδημοκρατική λειτουργία και τον κατασταλτικό-αστυνομευτικό ρόλο τους. Στον αντιδημοκρατικό, συγκεντρωτικό και δημαρχοκεντρικό τρόπο που παίρνονται οι αποφάσεις με βάση τον «Κλεισθένη». Στην άμεση εκλογή και τις υπερεξουσίες του δημάρχου, τον περιορισμό του ρόλου του δημοτικού συμβουλίου και τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων στην Εκτελεστική Επιτροπή. Στον εκλογικό νόμο που δεν επιτρέπει υποψηφιότητες ανεξάρτητων και επιβάλλει παράβολα-χαράτσια αποκλείοντας άνεργους, χαμηλόμισθους, νέους. Στη χρήση των δήμων ως ρουσφετολογικών μηχανισμών, την κατάχρηση εξουσίας, τα φαινόμενα διαπλοκής με τα ιδιωτικά συμφέροντα και την αδιαφάνεια που χαρακτηρίζουν την λειτουργία τους.

Αγωνιζόμαστε :

• Οι δήμοι και οι κοινότητες να συγκροτούνται με τρόπο που να εξασφαλίζεται η άμεση συμμετοχή και δημοκρατία. Λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές με αποφασιστικό ρόλο και αρμοδιότητες. Καθιέρωση της απλής ανόθευτης αναλογικής χωρίς αποκλεισμούς. Έμμεση εκλογή του δημάρχου κλπ
• Κατοχύρωση του λαϊκού και εργατικού ελέγχου στον σχεδιασμό των συνολικών προτεραιοτήτων μιας περιοχής, την εκτέλεση, το κόστος κάθε εκτελούμενου έργου (υποδομών, υπηρεσιών κλπ) από τους άμεσα ενδιαφερόμενους λαϊκούς φορείς και τις οργανώσεις τους. Καθιέρωση βέτο για τοπικά ζητήματα από τις αντίστοιχες συνελεύσεις κατοίκων ή άλλα λαϊκά όργανα και θεσμούς.
• Το μαζικό λαϊκό κίνημα να καταργεί, στην πράξη, αντιλαϊκές αποφάσεις, να ανακαλεί και το δημοτικό συμβούλιο, του οποίου τα μέλη να είναι αιρετά και ανακλητά. Αποφασιστικό ρόλο των οργάνων της πάλης των εργαζόμενων σε όλη την πορεία των αποφάσεων, από τον καθορισμό των αναγκών, έως τον προγραμματισμό και την εκτέλεση των κάθε είδους έργων.

7. Για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης

Για να μπορέσουν να εφαρμοστούν τα παραπάνω για να μπορέσουν να βρεθούν χρηματοδοτήσεις για μια άλλη κοινωνική πολιτική, για έργα υποδομής για τις λαϊκές ανάγκες, για να μην προχωρήσει το ξεπούλημα των δημόσιων χώρων απαιτείται : Διαγραφή του ληστρικού και χιλιοπληρωμένου χρέους. Πέρασμα του τραπεζικού συστήματος και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας σε δημόσια ιδιοκτησία χωρίς αποζημίωση. Η λειτουργία τους για τις εργατικές-λαϊκές ανάγκες. Εργατικός και κοινωνικός έλεγχος στην παραγωγή και σε όλη την κοινωνία. Κατάργηση του Κλεισθένη, του Καλλικράτη και του Οικονομικού παρατηρητήριου. Κατάργηση όλων των μνημονίων μακράς διαρκείας (με σταθμούς το 2023 και το 2060) καθώς και της συνεχιζόμενης ενισχυμένης ευρωκηδεμονίας. Η άμεση κατάργηση των 714 ψηφισμένων μνημονιακών εφαρμοστικών νόμων που διατηρούνται σήμερα ολοζώντανοι (ρατσιστικός υποκατώτατος μισθός για τη νεολαία, πλειστηριασμοί, ΕΝΦΙΑ, νέες περικοπές συντάξεων και λαϊκού αφορολόγητου κα). Επιστροφή όλων των κλεμμένων εισοδημάτων και δικαιωμάτων, για πραγματικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Η δημόσια, δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια για όλους. Η μόνιμη – σταθερή – πλήρη – ασφαλισμένη εργασία. Σχεδιασμός με βάση τις κοινωνικές ανάγκες για να μην ιδιωτικοποιηθεί το νερό και η ενέργεια.

Έξοδος από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Διάλυση του αντιδραστικού άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Αιγύπτου-Κύπρου. Υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια στην πολεμική εκστρατεία του κεφαλαίου σε διεθνή και εσωτερική κλίμακα.

Το παραπάνω αναλυτικό πλαίσιο στόχων πάλης, που χρειάζεται να εμπλουτισθεί με βασικά τοπικά αιτήματα που συγκροτούν την αντίθεση στο τοπικό κεφάλαιο και εξειδικευμένους τοπικούς σχεδιασμούς του συστήματος, αλλά και με τοπικά αιτήματα για τα ειδικά προβλήματα κάθε δήμου ή περιφέρειας, αποτελεί πρόταση και συμβολή των δυνάμεων προς τα τοπικά κινήματα και τις κινήσεις πόλης και περιφέρειας.

Επιτροπή για θέματα πόλης – χώρου – περιβάλλοντος του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Δεκέμβρης 2018