Απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής, 15 Φεβρουαρίου 2014

Τα κύρια σημεία από την ΑΠΟΦΑΣΗ της Πολιτικής Επιτροπήςτου ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, που συνεδρίασε το Σάββατο 15/2/14

Α. ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

1. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με τον ηγεμονικό ρόλο της Γερμανίας, κινείται προς μια παρέμβαση σχετικά με το ελληνικό κρατικό χρέος, που οδηγεί σε νέο δάνειο (ύψους 15-20 δισ.) σε συνδυασμό με ορισμένες μικρές «διευκολύνσεις» (μείωση επιτοκίου δανείων πρώτου μνημονίου, επιμήκυνση αποπληρωμής κλπ.). Το νέο δάνειο θα χορηγηθεί σε συνδυασμό με ένα νέο μνημόνιο, είτε ονομαστεί έτσι είτε συγκαλυφθεί πίσω από άλλη ονομασία. Η απόφαση αυτή, σε συνδυασμό με το νέο εφιαλτικό μηχανισμό επιτροπείας και ελέγχου που έχει καθιερώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση εντός της, οδηγεί σε:

- κλιμάκωση της υπεραντιδραστικής επίθεσης του κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ και των αστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς για να υπερβεί το κεφάλαιο την κρίση του σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού.

- «λάδωμα» της χρεομηχανής έτσι ώστε να εργαστεί για πολλές δεκαετίες, με αφαίμαξη του λαού και ληστεία του δημόσιου πλούτου. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσά που φέρονται έτοιμοι να δανείσουν στην Ελλάδα είναι ακριβώς ίσα με αυτά που περιμένει να πάρει πίσω το ΔΝΤ και οι ευρωπαϊκές τράπεζες εντός του 2014-15.

- επιμήκυνση της μνημονιακής «σταθερότητας» σε βάρος του λαού, προσπάθεια δέσμευσης κάθε επερχόμενης κυβέρνησης και των πολιτικών εξελίξεων σε αυτή τη γραμμή και καθυπόταξης των εργαζομένων στη λογική ότι δεν υπάρχει άλλη λύση

- προετοιμασία για δυνατότητα άμεσης ληστείας καταθέσεων και περιουσιακών στοιχείων, με «λύση» αλά Κύπρο σε μεγαλύτερη έκταση και πέρα από τις τραπεζικές καταθέσεις

Η γερμανική κυβέρνηση και οι πιο επιθετικοί αντιδραστικοί κύκλοι της ΕΕ επιδιώκουν να κλείσει το νέο μνημόνιο ουσιαστικά πριν τις ευρωεκλογές, έτσι ώστε να ελέγχουν τις μετεκλογικές εξελίξεις (που μπορεί να αποδειχθούν ταχύτατες). Τραβούν έτσι το χαλί κάτω από τα πόδια των Σαμαρά – Βενιζέλου, που απεγνωσμένα προσπαθούν να πείσουν ότι μπαίνουμε σε μια εποχή «χωρίς μνημόνια και τρόικα» και πως έρχεται μια «ρύθμιση του χρέους υπέρ της Ελλάδας», αναπτύσσοντας μια ρητορική για το «πρωτογενές πλεόνασμα», το οποίο –στο βαθμό που υπάρχει- αποτελεί το επιστέγασμα της λεηλασίας και των περικοπών.

Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, την ώρα που επεκτείνεται η φτώχεια, η εξαθλίωση και η μακρόχρονη ανεργία, προωθεί συστηματικά τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε κρίσιμους τομείς (Υγεία – ΕΟΠΥΥ, απολύσεις – διαθεσιμότητες – αξιολόγηση για νέες απολύσεις στο δημόσιο κλπ.), το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (δίκτυα ΔΕΗ, Ελληνικό), την παραπέρα αντεργατική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων (ομαδικές απολύσεις), κατάργηση της ψήφου των μεταναστών στις τοπικές εκλογές κλπ. την πλήρη αφαίμαξη των φτωχών και λαϊκών στρωμάτων μέσω χαρατσιών, αύξησης φόρων, διοδίων, τιμών ρεύματος και νερού, φοροληστείας (συντελεστές, προκαταβολές φόρων, κ.α.). Η βασική αυτή τάση δεν αλλάζει από το γεγονός πως Σαμαράς και Βενιζέλος προσπαθούν να σπρώξουν για μετά τις εκλογές ορισμένα ιδιαίτερα αντιδημοφιλή μέτρα και εφαρμογές μέτρων (ειδικά φορολογίας) ή προχωρούν σε ορισμένες ψευτο-ελαφρύνσεις, που θυμίζουν το ανέκδοτο του Χότζα. Παράλληλα, η κυβέρνηση υιοθετεί και εφαρμόζει με τραγικές συνέπειες την ακροδεξιά- αντιμεταναστευτική - ξενοφοβική πολιτική (βλέπε τραγωδία στο Φαρμακονήσι, συνθήκες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κ.α.), την αντι-«τρομοκρατική» υστερία, τον αυταρχισμό απέναντι σε αγώνες και τις δικαστικές διώξεις σε αγωνιστές που αντιστέκονται.

2. Οι εξελίξεις αυτές επιδρούν σημαντικά στο πολιτικό σκηνικό. Καταρχήν, επιταχύνουν την αποδυνάμωση της ΝΔ, δημιουργώντας τάσεις αποσάθρωσης, κάτι που αποτυπώνεται και στην πορεία προς τις τοπικές εκλογές (διπλές υποψηφιότητες σε Αθήνα, Κεντρική Μακεδονία, αδυναμία γενικά εύρεσης υποψηφίων κλπ). Ταυτόχρονα, το ΠΑΣΟΚ καταρρέει, με τον Βενιζέλο να αποφασίζει να κρυφτεί μέσα στους 58 («μνημονιακοί πασόκοι με πολιτικά») και πίσω από το αντιδραστικό Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Διαμορφώνονται δυνατότητες για πολύ ευρεία εκλογική καταδίκη, για μαύρισμα, ΝΔ – ΠΑΣΟΚ πρωτίστως στις ευρωεκλογές.

Βεβαίως, το κυβερνητικό επιτελείο θα δώσει την μάχη κυριολεκτικά με όλα τα μέσα (και τα πλέον επικίνδυνα και πρέπει να προετοιμαστούμε, προειδοποιώντας τον λαό). Ήδη προχώρησε στη ρύθμιση για την διεξαγωγή των ευρωεκλογών μαζί με τον δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών, σε μια κατάφωρη προσπάθεια της κυβέρνησης να μειώσει τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές. Με την απόφαση για σταυροδοσία προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τις δικές τους αντιφάσεις και όχι βεβαίως να ενισχύσουν την λαϊκή ετυμηγορία, που έχουν καταπατήσει με κάθε ευκαιρία.

3. Στο συστημικό αστικό στρατόπεδο γίνονται μια σειρά κινήσεις, έτσι ώστε να καναλιζαριστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η ετοιμότητα της «Χρυσής Αυγής» να μετατραπεί σε «Εθνική Αυγή» εάν υπάρξει παρεμπόδιση της συμμετοχής της, δείχνει εκτός των άλλων ότι ο φασισμός τσακίζεται από το λαϊκό κίνημα κι όχι από τις απαγορεύσεις. Εξάλλου, είναι φανερό ότι συνεχίζει και έχει κάλυψη και ασυλία ως τάγματα εφόδου (συγκέντρωση για Ίμια, νέα επίθεση στο Κερατσίνι) και προβολή από ΜΜΕ. Χρειάζεται να πάρουμε και να συμβάλλουμε σε πρωτοβουλίες για πολιτικό μαζικό αγώνα ενάντια στους φασίστες και εκεί που παρεμβαίνουν και γενικά.

Η δημιουργία του κόμματος Πολύδωρα – Ζώη λειτουργεί ως ψηφοσυλλέκτης για δυσαρεστημένους δεξιούς, ενώ η αστάθεια σε «Ανεξάρτητους Έλληνες» και η ανοικτή κρίση στους «Οικολόγους Πράσινους» δείχνουν ότι η απάντηση στη συνολική καπιταλιστική επίθεση των μνημονίων δεν μπορεί να δοθεί με μερικές και πολύ περισσότερο αστικές τοποθετήσεις.

Μεταξύ ΔΗΜΑΡ – «κίνησης των 58» έχουν διαμορφωθεί συγκοινωνούντα δοχεία, ανάλογα με τις ανάγκες του συστήματος. Η προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενδιάμεσου σοσιαλδημοκρατικού πόλου συνεχίζεται και ο ανταγωνισμός μεταξύ ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ εντείνεται. Όμως, μια μνημονιακή σοσιαλδημοκρατία δεν προκόβει, ενώ τον ευρύτερο αυτό χώρο έρχεται να καλύψει ο ΣΥΡΙΖΑ και η δεξιά σοσιαλδημοκρατική του μετάλλαξη.

4. Η καθίζηση του κυβερνητικού στρατοπέδου επιταχύνει την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικής διαχειριστικής λύσης και στα μάτια των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και απέναντι στις δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού που προετοιμάζονται, ενισχύοντας τις πιέσεις για άμεση προσαρμογή και ενσωμάτωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι τοποθετήσεις του Τσίπρα ως υποψηφίου της ευρω-αριστεράς υπέρ του ευρώ και της ΕΕ, ο κυρίαρχος λόγος των επιτελών του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος και τα οικονομικά μέτρα και η μεγάλης συμβολικής σημασίας επιλογή των υποψηφίων περιφερειαρχών (περιπτώσεις Βουδούρη – Καρυπίδη) δείχνουν ότι η συστημική ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ταχύτατα. Βεβαίως, υπάρχουν αντιδράσεις σημαντικές (κυρίως στη βάση, όπως στην Πελοπόννησο) τις οποίες μέχρι στιγμής αγνοεί η ηγεσία. Δεν είναι τυχαίο ότι υποχώρησε στην κριτική των ΜΜΕ για Καρυπίδη και όχι στη γενικευμένη αντίδραση στην Πελοπόννησο για Βουδούρη. Οι αντιδράσεις αυτές είναι ενδεικτικές των σοβαρών κραδασμών που θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πορεία της πλήρους ενσωμάτωσης. Με τον κόσμο αυτό, ειδικά της εργατικής – λαϊκής βάσης πρέπει να συζητήσουμε, να δράσουμε από κοινού μέσα στα κινήματα, να τον καλέσουμε ανοικτά να διαφοροποιηθεί άμεσα από την διαχειριστική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και να συστρατευτεί με την αντικαπιταλιστική Αριστερά. Αυτό το κάλεσμα περιέχει και κριτική στη στάση της «Αριστερής Πλατφόρμας», που παρά τις διαφωνίες της με την κυρίαρχη πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει σε γραμμή υλοποίησης των αποφάσεων, αναλαμβάνοντας και τις ευθύνες. Να συνυπολογίσουμε ότι υπάρχει σημαντικό τμήμα των στελεχών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που ενσωματώνεται στην πορεία υποταγής (βλέπε στάση ΣΥΡΙΖΑ Δυτ. Μακεδονίας για Καρυπίδη).

Η συνολική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και η ταχύτατη «ωρίμανσή» του προς τα δεξιά κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη για μια συνολική αντιμετώπιση από την πλευρά μας: συστηματική, έγκαιρη και αυστηρή αποκάλυψη των θέσεων που παίρνει. Ξεκαθάρισμα ότι οδηγούν σε διαχειριστική κυβερνητική λύση εντός ευρώ/ΕΕ και συστήματος, αλλά και εντός του ασφυκτικού αντιδραστικού και αντιλαϊκού πλαισίου που ορίζουν παλιά και νέα μνημόνια, δανειακές συμβάσεις και κανονισμοί της ΕΕ. Απ’ αυτή την άποψη δεν μπορεί να υπάρχει καμία ανοχή στην πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, ούτε σε λογικές πολιτικής ή εκλογικής συνεργασίας μαζί του και σε οποιοδήποτε επίπεδο. Η αντικαπιταλιστική επαναστατική Αριστερά δεν είναι δωρητής σώματος, ούτε δεκανίκι, ούτε «αριστερή ομάδα πίεσης» για να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εντάσσεται γενικά σε μια ρεφορμιστική παναριστερά. Διεκδικεί έναν αυτοτελή ρόλο αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης και επαναστατικής δυνατότητας. Το δυνάμωμά της θα παίξει θετικό ρόλο και στην αναγκαία κοινή δράση μέσα στο μαζικό κίνημα, σε ανατρεπτική κι όχι διαχειριστική κατεύθυνση, με τις μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος.

Αξίζει εδώ να ξεκαθαριστεί ότι η οποιαδήποτε εκλογική συνεργασία τάσεων της «εκτός των τειχών» Αριστεράς με ΣΥΡΙΖΑ απλά δίνει άλλοθι στον Τσίπρα και εντάσσεται στην κυρίαρχη αποφασισμένη γραμμή για συνεργασία από την σοσιαλδημοκρατία και τον λεγόμενο πατριωτικό χώρο (ΑΝΕΛ) μέχρι την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.

Στο ζήτημα αυτό -εκτίμηση πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ και τακτική της επαναστατικής Αριστεράς- δεν υπάρχει ενιαία αντίληψη και στάση μέσα στην εκτός των τειχών Αριστερά. Υπάρχουν και εμφανίζονται ανοικτά -πιο έντονα όσο πλησιάζουμε στις εκλογές- απόψεις και πρακτικές «κριτικής στήριξης» της κυβερνητικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και συμμετοχής σε κοινά προγράμματα και εκλογικά σχήματα στις δημοτικές εκλογές. Οι αντιλήψεις αυτές απορρέουν είτε από παραδοσιακές λογικές ουράς στο κάθε φορά ανερχόμενο δημοκρατικό ή ρεφορμιστικό ρεύμα, είτε από δογματική εμμονή στο «ενιαίο μέτωπο» και την γραμμή «εργατικής κυβέρνησης», είτε ακόμα λόγω ταλάντευσης στην προοπτική και τη δυνατότητα αυτοτελούς αντικαπιταλιστικού επαναστατικού ρεύματος. Η αντιπαράθεση αυτών των αντιλήψεων και πρακτικών θα δυναμώνει και θα κορυφωθεί όσο θα πλησιάζει μια κυβερνητική λύση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι ανάγκη να παρέμβουμε με συστηματικό, μαρξιστικά τεκμηριωμένο και βαθύ τρόπο. Πρέπει να αναδειχθεί ότι με την γραμμή της αντικαπιταλιστικής αυτοτέλειας και παρέμβασης μπορούμε να έρθουμε σε επαφή με τους αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ που διαφοροποιούνται από τα αριστερά και να συμβάλουμε στη μετατόπιση τους στην αντικαπιταλιστική Αριστερά.

5. Το ΚΚΕ αναδεικνύει στερεότυπα την ενίσχυση του κόμματος σε απόλυτο μέτρο των πάντων. Αντιμετωπίζει τις τρεις εκλογές (ευρωεκλογές, περιφερειακές, δημοτικές) από τη σκοπιά της ενιαίας ενίσχυσης του ΚΚΕ, ενώ κατέβασε αυστηρά κομματικούς υποψηφίους, σε πολλές περιπτώσεις τους ίδιους με το 2010. Ενόψει ευρωεκλογών αναδεικνύει το αίτημα της αποδέσμευσης από την ΕΕ, αλλά υπό την προϋπόθεση της λαϊκής εξουσίας, χωρίς να το θέτει ως πολιτικό αίτημα του μαζικού κινήματος. Προσπαθεί στο όνομα της συνέπειας και της αντιΕΕ στάσης να συσπειρώσει κάποιες δυνάμεις, αλλά βρίσκεται σε αδυναμία επικοινωνίας και μετασχηματισμού των τάσεων των ευρύτερων μαζών. Παρόλα αυτά προσπαθεί να ανασυγκροτήσει την επιρροή του και να κερδίσει απογοητευμένους από την πορεία ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τα παχιά λόγια στο κίνημα αντιμάχεται την κλιμάκωση των αγώνων που θέτει η ταξική πτέρυγα και προτείνει παραδοσιακές, ξεπερασμένες και ηττοπαθείς λογικές. Ταυτόχρονα, ακόμα κι εκεί όπου διαχειρίστηκε δημοτικές αρχές (π.χ. Πετρούπολη) η πρακτική του ήταν ιδιαίτερα προβληματική. Με τη στάση του αυτή όχι μόνο δεν μπορεί να ανακόψει την ρεφορμιστική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ενισχύει την αυταπάτη της εκλογικής διεξόδου.

Χρειάζεται αριστερή κριτική στο ΚΚΕ, με επιμονή στο κάλεσμα για κοινή δράση στο μαζικό κίνημα. Δεν υπάρχουν δυνατότητες για πολιτική ή εκλογική συνεργασία ούτε κεντρικά ούτε τοπικά.

Β. ΕΡΓΑΤΙΚΟ - ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

6. Σε πείσμα της προσπάθειας να επιβληθεί προεκλογική νηνεμία και κατάσταση αναμονής των μετεκλογικών εξελίξεων, η αντικαπιταλιστική Αριστερά και η ταξική πτέρυγα του κινήματος πρέπει να πρωτοστατήσει σε ένα διαρκή αγωνιστικό αναβρασμό, στο να μην περάσουν τα αντιδραστικά μέτρα (παλιά και νέα), στο να κατακτηθεί μια νέα λαϊκή – εργατική αυτοπεποίθηση και να ενισχυθεί η λαϊκή διεκδίκηση με αυξημένες απαιτήσεις για τα αναγκαία ζωτικά μέτρα. Στόχος μας δεν είναι απλά να πάμε στις εκλογές με αγώνες, αλλά να δοθεί πραγματική μάχη για να μην περάσουν οι απολύσεις και οι νέες διαθεσιμότητες στο δημόσιο, ενάντια στην ανεργία (το κλείσιμο παραγωγικών μονάδων όπως η Χαλυβουργική, η Χαλυβουργία, κ.α. θα συνεχιστεί, πέρα από τους όποιους οικονομικούς δείκτες παρουσιάζει η κυβέρνηση) και την εργασία των 450 ευρώ, κόντρα στην φοροληστεία, τα διόδια και την τρομοκρατία κράτους – τραπεζών, με συνολικό στόχο το να μην περάσει το νέο μνημόνιο, την ανάγκη ανατροπής της «χούντας» κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Να ξεκαθαρίσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα ότι θεωρεί όλα αυτά τα μέτρα υπό κατάργηση, ότι δεν υπογράφει – δεν δεσμεύεται απέναντι σε κεφάλαιο, δανειστές/τοκογλύφους, ΕΕ, ΔΝΤ.

Στην όλη μας προσέγγιση πρέπει να λάβουμε υπόψη τη γενικότερη ένταση που προκαλούν τα τρομερά αντιλαϊκά μέτρα (βλέπε διόδια – αντιδράσεις Ωρωπός), την μαζικοποίηση (αγρότες) και την επιμονή των αντιδράσεων (ΕΟΠΥΥ, διαθέσιμοι κλπ.), μέσα σε ένα διεθνές κλίμα που δεν χαρακτηρίζεται από τη σταθεροποίηση, αλλά από νέες εκδηλώσεις της καπιταλιστικής κρίσης – ύφεσης (βλ. αναστάτωση στις αναπτυσσόμενες χώρες) και της εξεγερτικής τάσης (βλ. Βοσνία).

7. Σχετικά με τον άμεσο σχεδιασμό και τις παρεμβάσεις μας στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και στα μέτωπα.

Στο δημόσιο συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο αγωνιστικό σχέδιο που προωθούν οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, όπως αποφασίσαμε στην προηγούμενη Π.Ε.. Στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, αλλά και οι δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς Α.Π-ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΜΕ (με διαφορετικές εξηγήσεις και σκεπτικά, αλλά ενιαίο αποτέλεσμα και τελικά κοινή στάση), αρνήθηκαν να στηρίξουν μια λογική αποφασιστικού αγώνα σύγκρουσης με την κυβέρνηση και ενιαίου αγωνιστικού μετώπου στο δημόσιο, ώστε να μην περάσουν οι απολύσεις που ξεκινούν στις 22 Μάρτη.

Σε θετική κατεύθυνση είναι η απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ –πρόταση προς τις συνελεύσεις των ΕΛΜΕ για 48ωρη απεργία Πέμπτη –Παρασκευή 13-14/3 και πενθήμερη την εβδομάδα 17-21/3, με μια σειρά αγωνιστικές κινητοποιήσεις μέχρι τότε (συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας κλπ.).

Στον ιδιωτικό τομέα, συνεχίζουμε τις προσπάθειες να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες για τα καυτά ζητήματα της ανεργίας, της απλήρωτης δουλειάς, των ΣΣΕ και των μισθών. Ενισχύουμε την προσπάθεια συντονισμού αρκετών πρωτοβάθμιων σωματείων για τα παραπάνω θέματα, με σχεδιασμό για παρεμβάσεις ενημέρωσης για τα μεγάλα ζητήματα της εργατικής τάξης στον ιδιωτικό τομέα, με στόχο και ένα μεγάλο πανεργατικό συλλαλητήριο οργανωμένο από τα κάτω, από δεκάδες σωματεία και εργατικές συλλογικότητες.

Προφανώς δεν είναι αρκετά αυτά, αναδεικνύουν τις μεγάλες δυσκολίες ειδικά στον ιδιωτικό τομέα. Και απ’ αυτή την άποψη έχει ιδιαίτερη σημασία η προσπάθεια ανασύστασης-αναγέννησης του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων, μέσα στις νέες συνθήκες.

8. Για το ζήτημα της ανεργίας, των νέων προγραμμάτων και την παρέμβασή μας

Με βάση τις εξαγγελίες για 440.000 θέσεις στα νέα προγράμματα «αντιμετώπισης της ανεργίας» από το Σαμαρά, μαζί με τις δυνάμεις της νΚΑ, προωθούμε άμεσα ένα σχέδιο παρέμβασης στον κόσμο της ανεργίας και των προγραμμάτων αυτών, παλιών και «νέων». Συνοπτικά συμβάλουμε σε ένα σχέδιο που περιλαμβάνει:

  • Συγκρότηση πρωτοβουλίας μέσα στον Φλεβάρη
  • Αξιοποίηση και εμπλοκή των σωματείων και των εργατικών λεσχών.
  • Διεκδίκηση εγγραφής στο σωματείο των εργαζόμενων του Δήμου (και αντίστοιχα σε όλα τα σωματεία).
  • Δημιουργία σωματείου (αξιοποίηση της εμπειρίας του σωματείου του Βόλου) για τους εργαζόμενους αυτούς.

Ταυτόχρονα, δουλεύουμε συνολικά στο μέτωπο της ανεργίας, στη βάση όσων υπάρχουν στο σχετικό σημείωμα της εργατικής επιτροπής.

9. Πτέρυγα, κίνηση, ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Με βάση το στόχο μας (που αναλυτικά θέσαμε με τις εισηγήσεις και την απόφαση του 3ου Συνεδρίου μας) για αναβάθμιση, πολιτική ενοποίηση και ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής ταξικής πτέρυγας, θεωρούμε θετική και ενισχύουμε την πρωτοβουλία συνάντησης και συντονισμού των εργατικών παρεμβάσεων-κινήσεων και σχημάτων στον ιδιωτικό τομέα (μετά από κάλεσμα του σχήματος του ΕΚΑ και με την υπογραφή και συναπόφαση άλλων 4 σχημάτων) που διοργανώνεται στις 24/2. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να έχει και συνέχεια και να μονιμοποιείται η όσμωση, κοινή συζήτηση και πολιτική ενοποίηση των σχημάτων στην κατεύθυνση επεξεργασίας αντικαπιταλιστικών προγραμμάτων πάλης στους κλάδους και χώρους δουλειάς και την προώθηση μορφών παρέμβασης και οργάνωσης στην κατεύθυνση ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Πρέπει επίσης να προχωρήσει η διαδικασία για τη συγκρότηση της Ταξικής Κίνησης για την ανατροπή και το Νέο Εργατικό Κίνημα.

Όσον αφορά την εργατική παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πραγματοποιήθηκε στις 8/2 συνέλευση-συνάντηση εργαζόμενων και συνδικαλιστών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην Αθήνα. Η συζήτηση ήταν ένα βήμα στο συντονισμό των δυνάμεων και στην ενοποίηση ενός σχεδίου άμεσης παρέμβασης στα ανοικτά μέτωπα. Η προσπάθεια αυτή πρέπει να έχει συνέχεια, με ευθύνη της συνδικαλιστικής γραμματείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

10. Το επόμενο διάστημα και σε συνολικό επίπεδο, πέρα από τις εργατικές διεκδικήσεις, πρέπει να δούμε την παρέμβασή μας στα εξής μέτωπα:

  • Στις αγροτικές κινητοποιήσεις, τόσο μέσα στους αγρότες όσο και στις πόλεις για συμπαράσταση και δημιουργία μετώπου για τη διατροφή κλπ. Οι κινητοποιήσεις των αγροτών είναι ιδιαίτερα εκτεταμένες φέτος, υπάρχει οργή και δυνατότητα κλιμάκωσης. Υπάρχει έλλειμμα στο αντιΕΕ, ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, αλλά ο κόσμος ακούει. Επίσης, υπάρχουν και ρεύματα που αναζητούν κινητοποιήσεις αποφασιστικές για νίκη και όχι επετειακή αντιμετώπιση. 
  • Στα ζητήματα του ΕΟΠΥΥ – Υγείας, κρατική οικονομική βία και τρομοκρατία (κατασχέσεις κλπ.) διόδια παρεμβαίνουμε αποφασιστικά, με λογική κλιμάκωσης, γενίκευσης, πολιτικοποίησης και ενοποίησης «από τα κάτω».
  • Συμμετέχουμε και παρεμβαίνουμε με το περιεχόμενό μας στις αντιφασιστικές – αντιρατσιστικές – δημοκρατικές κινητοποιήσεις στις 22 Μάρτη.
  • Καλούμε σε πανεργατικό – παλλαϊκό ξεσηκωμό ενάντια σε κυβέρνηση – ΕΕ στις 1-2 Απρίλη που πραγματοποιείται το άτυπο Εκοφίν στην Αθήνα. Συμβάλλουμε στην Πρωτοβουλία Αγώνα 2014 – Έξω από το ευρώ και την ΕΕ ενάντια στην Ελληνική Προεδρία, η οποία μπορεί να πάρει μεγάλη πρωτοβουλία για την κινητοποίηση αυτή.

Γ. ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ

11. Εκτιμούμε ως θετική και αναγκαία την προσπάθεια του ΝΑΡ να υποστηρίξει τη διαδικασία της μετωπικής συμπόρευσης, στη βάση του αναγκαίου πολιτικού πλαισίου. Αναδείχθηκε ότι υπάρχουν δυνατότητες, αλλά και ταυτόχρονα διαφορετικά πολιτικά ρεύματα, τα οποία δεν μπορούν να ενταχθούν σε ένα κοινό πολιτικό μέτωπο με σχετικά ανεπτυγμένη προγραμματική συμφωνία, γι' αυτό και απαιτείται η διαδικασία της συμπόρευσης, στη βάση του αναγκαίου πολιτικού πλαισίου. Βασικά προβλήματα της διαδικασίας είναι ότι δεν καταφέραμε να κατευθυνθεί στη βάση και να ανοίξει και σε άλλες δυνάμεις. Έλλειμμα είναι και η χαμηλή δημοσιότητα της διαδικασίας, δηλαδή ότι δεν προχώρησαν πρακτικές ανοικτού δημόσιου διαλόγου μεταξύ των διαφορετικών προσεγγίσεων.

Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση επιμένει σταθερά στην πολιτική τοποθέτηση και στις πολιτικές οριοθετήσεις που προκύπτουν από τις αποφάσεις του συνεδρίου του και της συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα συμβάλλουμε στην ενοποίηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτή τη λογική και στην  επιδίωξη μετωπικής συμπόρευσης με βάση το αναγκαίο πλαίσιο.

Αξίζει να υπογραμμίσουμε εδώ, ότι η θέση αυτή του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν σημαίνει ότι επιμένουν στη δική τους θέση. Για παράδειγμα, στο θέμα της ΕΕ, η θέση μας είναι για αντικαπιταλιστική αποδέσμευση με ταξική διεθνιστική προοπτική, για διάλυση της ΕΕ και μια άλλη διεθνοποίηση σε σοσιαλιστική βάση, προφανώς σε σύνδεση με την επανάσταση. Δεν βάζουμε κάτι τέτοιο στο πλαίσιο της μετωπικής συμπόρευσης.

Ιδιαίτερη σημασία έχει η προσπάθεια να συσπειρώσουμε σε μορφές και σχήματα αντικαπιταλιστικής και ανατρεπτικής πολιτικής κατεύθυνσης (καταρχήν δημοτικές – περιφερειακές κινήσεις) αγωνιστές και δυνάμεις που διαφοροποιούνται έμπρακτα από τη ρεφορμιστική Αριστερά ή άλλα πολιτικά ρεύματα, δηλαδή να πραγματοποιηθούν βήματα μετωπικής συμπόρευσης στην πράξη.

Δ. ΕΝΙΑΙΑ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

12. Η σημασία της μάχης των τριπλών εκλογών του Μαΐου είναι μεγάλη, καθώς θα διαμορφώσουν όρους για τη σταθερότητα ή όχι της κυβέρνησης, τη δυνατότητα να κλιμακωθεί η επίθεση ή να αντεπιτεθεί το μαζικό κίνημα, να ενισχυθεί η τάση ρήξης και αποδέσμευσης από ευρώ – ΕΕ ή να κυριαρχήσει ασφυκτικά ο ευρωμονόδρομος, να επικρατήσει η διαχειριστική λογική του ΣΥΡΙΖΑ ή να ενισχυθεί η αντικαπιταλιστική ανατρεπτική και επαναστατική Αριστερά.

Την τριπλή αυτή εκλογική μάχη θα δώσουμε με ενιαία λογική και στόχευση, χωρίς να παραγνωρίζουμε τις υπαρκτές διαφορές επιπέδων. Στόχος μας είναι να ενισχυθεί το αντικαπιταλιστικό ανατρεπτικό ρεύμα στην Αριστερά και πιο συγκεκριμένα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα μετωπικά σχήματα που στηρίζει, σε τοπικό, περιφερειακό και κεντρικό επίπεδο, και όχι γενικά η αντιμνημονιακή, αντικυβερνητική ή παναριστερή ψήφος.

Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε την ιεράρχηση των τριών εκλογών, από πλευράς πολιτικής σημασίας: ευρωεκλογές, περιφέρειες, δήμοι.

...

Ε. ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

13. Στην προηγούμενη Πολιτική Επιτροπή είχαμε καταλήξει τους πολιτικούς στόχους για τις ευρωεκλογές. Αυτοί είναι:

α) Η συμβολή μας στην ήττα, συντριβή του κυβερνητικού, μνημονιακού, αστικού μπλοκ δυνάμεων με όποια μορφή και αν εμφανιστεί καθώς και της ακροδεξιάς/φασιστικής τους εφεδρείας, με όποια μορφή και αν εμφανιστεί επίσης, ώστε να μην μπορεί να σταθεί πολιτικά η κυβέρνηση, να σηματοδοτήσει την οριστική πολιτική της κρίση. Κατάμαυρο στους φασίστες, μαύρο σε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, για μια ανατρεπτική, αντισυστημική, αντιΕΕ Αριστερά.

β) Η έκφραση, ενίσχυση και ο εργατικός, αριστερός και τελικά αντικαπιταλιστικός «χρωματισμός» του πλατιού και αναπτυσσόμενου αντιευρώ, αντιΕΕ ρεύμα του λαού. Να δεχτεί πλήγμα η αστική στρατηγική στην καρδιά της.

γ) Η αποφασιστική ενίσχυση της αντικαπιταλιστικής αντιΕΕ ανατρεπτικής αριστεράς και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Οι δυνάμεις που δίνουν με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις την μάχη στους αγώνες για την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ και της άθλιας κυβέρνησης που την υπηρετεί. Που σηκώνουν το γάντι της μάχης για την ρήξη / αποδέσμευση από την ευρωζώνη και την ΕΕ, από αυτήν την σύγχρονη Ιερά Συμμαχία του κεφαλαίου.

Εξαντλούμε τις αμέσως επόμενες μέρες τις δυνατότητες για πολιτική συμφωνία στο πλαίσιο της μετωπικής συμπόρευσης που έχουμε θέσει, που θα επιτρέπει την κάθοδο στις εκλογές και με άλλες δυνάμεις. Δεν αποδεχόμαστε λογικές εκλογικής λίστας ή μερικής συμφωνίας. Δεσμευόμαστε στο αναγκαίο πολιτικό πλαίσιο.

Χωρίς αναμονή, ξεκινούμε άμεσα την πολιτική καμπάνια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση.

...

ΣΤ. ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

14. Τα κόμματα της κυβέρνησης προσπαθούν να «αποκομματικοποιήσουν» και να υποβαθμίσουν πολιτικά τις εκλογές για δήμους και περιφέρειες, στην προσπάθειά τους να περάσουν την κυρίαρχη πολιτική ως μονόδρομο («αναγκαίες μεταρρυθμίσεις»), να αποφύγουν την καταδίκη του κόσμου και να διαχειριστούν τις έντονες εσωτερικές διαμάχες και αντιπαραθέσεις που οδηγούν και σε διπλές υποψηφιότητες (ΝΔ Αθήνα, Κ. Μακεδονία). Πληθαίνουν οι υποψήφιοι, που ενώ στην πραγματικότητα εκφράζουν την κυρίαρχη πολιτική των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι.

Επίσης, προχωρούν αντιδραστικές αλλαγές στην εκλογική διαδικασία. Κατατέθηκε τροπολογία από την κυβέρνηση, με βάση την απόφαση του ΣτΕ, που αφαιρεί το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι από ομογενείς και αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών και της Ελβετίας, Νορβηγίας, Ισλανδίας, Λιχτενστάιν, που διαμένουν νόμιμα στη χώρα. Πρόκειται σαφώς για μια αντιδημοκρατική οπισθοδρόμηση. Ενώ, προωθούν και περιορισμό της δυνατότητας μεταδημότευσης με απαίτηση για αποδεικτικά παραμονής 2 χρόνων στο νέο τόπο κατοικίας, ρύθμιση που θα δυσκολεύσει και τη συγκρότηση ψηφοδελτίων και πρέπει έγκαιρα να πάρουμε υπόψη

15. Από μεριάς ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέχρι τώρα έχουμε τις δύο αποφάσεις του ΠΣΟ που είναι σε θετική κατεύθυνση. Επίσης, το κείμενο της ομάδας εργασίας για θέματα του τοπικού κράτους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που είναι θετικό μπορεί να αξιοποιηθεί και να εξοπλίσει την παρέμβασή των σχημάτων περιφέρειας και πόλης, ώστε να βρίσκονται σε ταξική, ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Πρέπει με επιμονή να στοχεύουμε στη ανάδειξη της αναγκαιότητας συγκρότησης και αυτοτελούς παρέμβασης του αντικαπιταλιστικού αριστερού ρεύματος και των ευρύτερων δυνάμεων της συμπόρευσης, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες του σφαγείου κυβέρνησης, κεφαλαίου, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.. Οι δυνατότητες για απήχηση και άνοδο της επιρροής αυτού του αντικαπιταλιστικού-αριστερού ρεύματος και της αντι ΕΕ διαμαρτυρίας είναι αυξημένες ιδιαίτερα και μπορούμε με τόλμη και αισιοδοξία να απευθυνθούμε ανοικτά στον κόσμο και να διεκδικήσουμε καλά αποτελέσματα. Να πάμε με στόχο όπου κατεβαίνουμε να έχουμε και εκλογή συμβούλων.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια δρούμε κατακτώντας και την κατοχύρωση του ρόλου και χαρακτήρα των σχημάτων ως αυτοτελών συλλογικοτήτων με τις δικές τους λειτουργίες και διαδικασίες και με σαφή προσανατολισμό σε αριστερή, ριζοσπαστική, ταξική, αντικαπιταλιστική, αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση με λαϊκό τρόπο διατύπωσης των θέσεων τους, συνδεδεμένα με τα εργατικά, λαϊκά, τοπικά προβλήματα και μαζική απεύθυνση. Ο πολιτικός αυτός χαρακτήρας των σχημάτων δεν επιτρέπει συνεργασία με δυνάμεις της ρεφορμιστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ ή ΚΚΕ), ούτε την υποστήριξη σχημάτων από κοινού με ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ και πολύ περισσότερο το καπέλωμά τους. Αντιτασσόμαστε, στη βάση του αναγκαίου περιεχομένου, σε λογικές και κινήσεις για απεύθυνση στο ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΚΕ είτε για συμμετοχή τμημάτων τους στα σχήματα.

Οι αριστερές αντικαπιταλιστικές κινήσεις δήμων και περιφέρειας, χωρίς να ταυτίζονται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από τη σκοπιά του προγράμματός τους είναι ανάγκη να ασκούν κριτική στη ρεφορμιστική Αριστερά, να διαχωρίζονται απ’ αυτή και να δηλώνουν ότι συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο στη δημιουργία μιας άλλης ανατρεπτικής Αριστεράς. Μπορεί και πρέπει να δημιουργηθεί ένα συναγωνιστικό – συντροφικό κλίμα απαιτητικότητας και απόκρουσης των εκβιαστικών διλημμάτων, που δεν θα επιτρέπει σε ανθρώπους που συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια των σχημάτων, να ψηφίσουν  σε άλλη τοπική κάλπη ή στις ευρωεκλογές κόμματα του αστικού μπλοκ ή της ρεφορμιστικής αριστεράς.

Συνολικά, η αντικαπιταλιστική Αριστερά, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα σχήματα πρέπει να ξεκαθαρίσουν ότι αντιμετωπίζουν με ενιαία πολιτικά κριτήρια και τον πρώτο και τον δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών. Ψηφίζουμε με κριτήριο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, ενάντια στα μνημόνια, τον Καλλικράτη, την ΕΕ. Δεν ψηφίζουμε κανέναν διαχειριστή, δεν υπακούουμε σε εκβιαστικά διλήμματα, ψηφίζουμε υπέρ της αναγκαιότητας για μια άλλη ανατρεπτική Αριστερά και ένα νικηφόρο κίνημα.

...

Ζ. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ –

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

17. Εκδίδεται και διακινείται μαζικά και άμεσα η Πρόταση Προγραμματικής Διακήρυξης. Μαζί με την Πολιτική Απόφαση του 3ου συνεδρίου και τις Αρχές Λειτουργίας (που θα εκδοθούν άμεσα) πραγματοποιούμε πολιτική εξόρμηση κι εντάξεις.

- Διοργανώνουμε κύκλο εκδηλώσεων για την επέτειο της Κομμούνας (από 15-22 Μάρτη) με επιδίωξη να συνεχίσουμε το διάλογο και τις διεργασίες με τον κόσμο που ενδιαφέρεται και μας ενδιαφέρει για τη συσπείρωση προς το κόμμα κομμουνιστικής απελευθέρωσης.

...